კონტრაქტი🔞

თავი21

-პატარავ რა გჭირს ეს დღეები? რატომ მარიდებ თავს, არ მეკონტაქტები წესივრად, მეუხეშები?
-არაფერია.
-კიდევ იმ ღამეზე მიბრაზდები? ბოდიში რაღამდენჯერ უნდა მოვიხადო?
-იუჯინ...ვიფიქრე და... უნდა დავშორდეთ.
-არა!
იუჯინი ვალეს ჩაეხუტა.
-ჩემო პატარავ გთხოვ არ გინდა, რას იძახი აბა!? ერთი ღამის გამო?
-დავიღალე იუჯინ! ყოველ წამს მეშინია რომ ისევ თავის მოკლვას ცდი.
-ვალე...
-რა!?
-არ დამშორდე... ვალე...
-აღარ შემიძლია იუჯინ... მართლა, ის რომ არაფერს ვიძახი არ ნიშნავს იმას რომ არ მწყინს, მეშინია რომ ისევ თავის მოკვლით დამემუქრები, ისევ ეცდები ფანჯრიდან გადახტომას, ეს არაა სიყვარული იუჯინ.
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-არ უნდა დამეწყო ურთიერთობა შენთან... ჯიმინი ესე არასდროს მოიქცეოდა!
-სამაგიეროთ მიგაგდო!
-კი ეგრეა მაგრამ მასთან ბედნიერი ვიყავი! ეხლაც კი დავუბრუნდებოდი!
-შენ! როგორ ბედავ!?
იუჯინმა ვალეს ხელი გაარტყა.
-რა ჯიმინი!? გენატრება!?
იუჯინმა ვალეს მაჯა დაიჭირა.
-დაივიწყე ეგ ყლე! გაიგე!?
იუჯინმა ვალეს კვლავ ხელი გაარტყა, ამჯერად ისე ძლიერად რომ ვალემ ლოყა გაუწითლდა.
-როგორ ბედავ! შეიშალე!?
-არ გაგიშვებ! გასაგებია!?
-ძალით ვერ გამაკავებ!
-ვერა!? ჰმმ ნახევარი მილიონი გადამიხადე და გააჯვი სადაც გინდა! უი არ გაქვს, რა სამწუხაროა.
-ნაბიჭვარო!
ვალემ იუჯინს ხელი კრა და თავის საძინებელში ჩაიკეტა.
ვალე რამოდენიმე დღე ტიროდა, მას საშინლად ეშინოდა იუჯინის და ცდილობდა თავის არიდება, რამოდენიმე დღე იუჯინი ვალეს არ აწუხებდა, ერთ ღამეს კი იუჯინი სახლში სრულიათ არაადეკვატური დაბრუნდა.
-ვალე...
იუჯინი ვალეს გვერდით მიუწვა.
-მინდიხარ!
-მე არა, შემეშვი.
იუჯინი ვალეს ზემოდან მოექცა.
-ჯანდაბა!
ვალე შეხტა იუჯინის ჩაწითლებული თვალების დანახვაზე.
-რა გჭირს!?
იუჯინმა ვალეს საცვლის გახდა სცადა.
-გაეთრიე აქედან!
-მოკეტე!
იუჯინმა ვალეს საცვალი შემოახია, ვალე კი უშედეგოთ ცდილობდა მის შეჩერებას.
-ახ... მაგდენი რომ არ გეფართხალა უკეთესი იქნებოდა.
-იუჯინ გამაუპატიურე! გიჩივლებ!
იუჯინმა ვალეს ტელეფონი მიაწოდა.
-ოპიცერი აირჩიე და დაურეკე.
დამცინავი ხმით თქვა იუჯინმა.
-ხვალ წვეულებაზე მივდივართ და თავი მოიწესრიგე.
-არ მინდა!
-კონტრაქტი გადაიკითხე.
იუჯინმა ვალეს აკოცა.
-ნაბიჭვარო!
მეორე დილით ვალე იუჯინის საძინებელში შევიდა.
-იუჯინ...
-გისმენ.
-ცოტახნით წასვლა მინდა.
-სად? რამდენი ხნით? ვისთან?
-ჩემ ძმასთან.
-ერთად წავალთ.
-მაგრამ...
-ან ერთად წავალთ ან ეგდები სახლში!
-კარგი.
იუჯინმა ვალე საავადმყოფოში მიიყვანა.
-რამე ზედმეტი რომ წამოგცდეს...
-ნუ ღელავ!
ვალე ვლადს ჩაეხუტა.
-დაიკო... როგორ მომენატრე.
-მეც მომენატრე, როგორ ხარ? თავს როგორ გრძნობ?
-კარგად, უბრალოდ ძალიან დამღლელი პროცედურებია ყოველ დღე.
-უნდა მოითმინო ძამიკო.
-ვიცი... შენ როგორ ხარ? იუჯინი სადაა?
-საქმეებზე...
-დაიკო რამე მოხდა? უხასიათო და ჩაფიქრებული მეჩვენები.
-ყველაფერი კარგადაა.
-დაიკო... როდესაც მოგინდება მომიყევი.
ვალე ვლადს ჩაეხუტა, ცოტახანი ელაპარაკა, რამოდენიმე ხანში  დაემშვიდობა და იუჯინს დაუბრუნდა.
-ეხლა სავაჭრო ცენტრში წავიდეთ, საღამოსთვის კაბა ვიყიდოთ.
-კარგი.
იუჯინმა ვალე დიდ ძვირიან მაღაზია
მიიყვანა.
-პატარავ რომელი მოგწონს?
ვალემ იუჯინს მხარზე ხელი დაადო.
-შენ რითი გინდა მნახო ძვირფასო?
იუჯინმა ვალეს წელზე ხელი მოხვია.
-მძულხარ!
ჩასჩურჩულა ვალემ იუჯინს.
-ეს შავი კაბა ძალინ მოგიხდება.
-გავიზომავ ძვირფასო.
ვალემ შავი მოკლე კაბა მოიზომა.
-ძალიან გიხდება.
-აჰამ.
იუჯინმა ვალეს კაბა უყიდა და სალონში მიიყვანა.
-როგორი მაკიაჟი გინდა?
-იუჯინ რაც გინდა გააკეთებინე!
ვალეს ლამაზი და ნაზი მაკიაჟი გაუკეთეს, კაბაში და ქუსნიან ფეხსაცმელში ის ნამდვილ პრინცესას გავდა.
-რა ლამაზი ხარ.
-აჰამ.
იუჯინმა ვალეს უხეშად მოკიდა ხელი.
-წვეულებაზე თბილი და მოსიყვარელურე შეყვარებული უნდა იყო!
-ვიცი!
-კარგი გოგო ხარ.
იუჯინმა ვალეს საჯდომზე წამოარტა.
-იდიოტო!
იუჯინი და ვალე უზარმაზარ ორსართულიან შენობასთან მივიდნენ, ყველაფერი მდირული დეკორით იყო გაფორმებული, მაგიდებზე უამრავი დელიკატესი და ძვირიანი სასმელი იყო გამოფენილი, სტუმრები კი ადგილის შესაფერისად იყვნენ გამოწყობილნი.
-რა ამაზრზენი ადგილია.
იუჯინმა ვალეს შებღვირა.
-საშენო ადგილია, აქ ყველა შენსავით ყალბია იუჯინ.
იუჯინმა ღიმილით გადახვია ვალეს ხელი.
-მოკეტე გოგო!
-წამოდი ძვირფასო.
წყვილი შიგნით შევიდა.
-მეგობრებო გაიცანით, ვალე.
იუჯინმა ვალეს ხელი გადახვია.
-ჩემი მეორე ნახევარი.
ვალე უკმაყოფილო სახით გაეცნო სტუმრებს.
-მახსოვს შენ წინა წვეულებაზე მიმტანი იყავი.
-ჰაჰ... მახსოვს ავი ხალხი ვითარდება და არა დეგრადირებს.
-საწყენათ არ მითქვამ, უბრალოდ ვიკითხე.
-არც საწყენად გიღალატია იუჯინისთვის? უბრალოდ იაფფასიანი ძუკნა ხარ?
-შენ...
-რა?
ვალემ ავის ზურგი აქცია და იუჯინს მოეხვია.
-მადლობა...
-თავაი არ აგივარდეს!
ვალემ ვისკი მოსვა.
-აქ ყველა მაღიზიანებს.
-მშვიდათ!
-მშვიდათ ვარ.
იუჯინმა ვალეს ვნებიანად აკოცა.
-რას აკეთებ!? უნდა გამაფრთხილო!
-ჩამეხუტე!
-რა გეტაკა?
იუჯინი ვალეს ჩაეხუტა და მთელი საღამო გვერდიდან არ შორდებოდა.
-იუჯინ... რაამბავს სვამ?
-ვაიმე რა მზრუნველი ხარ.
-აჰამ...
იუჯინთან რაიდერი მივიდა.
-უნდა ვილაპარაკოთ.
-არ მცალია, შეყვარებულს ვესაუბრები.
-ორი წუთი.
იუჯინი ვალეს მიუბრუნდა.
-პატარავ სასმელს ხომ არ მომიტანდი?
-ეხლავე საყვარელო.
ვალე სასმელების გრძელ მაგიდასთან მივიდა და ყინულის ამოღებას ცდილობდა.
-დაგეხმარო კნუტო?
ვალემ თვალები აწია და ადგილზე გაშეშდა.

-შენ...
ვალეს სახეზე ფერი გადაუვიდა, ის დაბნეული უყურებდა ჯიმინს.
-კი მე.
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-როგორ ხარ? ვალე...
-ჯიმინ მე... მე...
ვალესთან იუჯინი მივიდა და ხელი გადახვია.
-ყველგან გეძებ, სად ხარ!?
იუჯინმა ჯიმინი და ვალეს დაბნეული სახე შეამჩნია.
-მე... უბრალოდ...
-წამოდი!
ვალე და ჯიმინი ერთმანეთს მზერას ვერ აშორებდნენ.

-პაკ რას აშტერდები?
-ვალეს...
-რა!?
-გუკ ვალე შემხვდა.
-ოო... ბევრი დაგილევია, წამოდი სახლში.
-გუკ მართლა ვალე იყო.
გუკიმ ამოიხვნეშა.
-არ გჯერა?
-ის აქ შეყვარებულთან ერთადაა.
-შენ რა ნახე ის?
-ჯიმინი წამოდი სახლში.