Bir Avuç Deniz

50. BÖLÜM

Barış, hemen giyinme odasına doğru gidip üstüne bir şeyler geçirdi. Bahar da Barış'ın arkasından konuşuyordu.

"Barış ne oluyor ya bir şey söylesene artık." dedi Bahar korkuyla

Barış, sakin kalmaya çakışarak Bahar'a dönüp konuştu.

"Hiçbir şey bilmiyorum Bahar annem aradı Pamir'i hastaneye kaldırdılar dedi bu kadar oraya gidince anlayacağım her şeyi." dedi Barış

"Bende geliyorum seni yalnız bırakamam." dedi Bahar hemen ayaklanıp

"Baharım güzelim, canımın içi şimdi değil. Çocuklarımız var bizim onların yanında kalman gerekiyor senin." dedi Barış yalvararak

Bahar, Barış'a bakıp mecbur kabul etmek zorunda kaldı.

"Tamam ama çocuklara bakmak için birisini bulunca geleceğim. Zaten hafta sonu olduğu için Deniz'in okulu da yok" dedi Bahar

"Okulu olsa da yollama çocuğu zaten Bahar." dedi Barış sinirle

"Barış benimle tartışacağına git bence." dedi Bahar oflayarak

Barış, Bahar'ın anlından öperek arabaya bindi ve hastaneye doğru gitti. Annesini aradı nerede olduğunu sordu. Annesi üçüncü katta olduğunu söyleyince hemen üçüncü katta çıktı. Babası, annesi ve Sumru vardı karşılarında.

"Anne niye böyle oldu Pamir." dedi Barış korkuyla

"Bilmiyorum oğlum buraya geldiğinde kendinde değildi." dedi Aysun hanım gözyaşları içinde

"Baba." diyerek babasına baktı Barış

Barış, babasına doğru baktı babasının konuşmaya gücü yoktu koltuğa oturmuş resmen çökmüştü. Barış, diğer koltukta oturmuş sayıklayarak konuşan Sumru'ya baktı.

"Onu gördüm dedi, onu gördüm dedi." diyerek sayıklıyordu Sumru

"Kimi ya." dedi Barış sakin kalmaya çalışarak

"Hepsi benim yüzümden oldu." dedi Sumru hıçkırarak

Aysun hanım hemen Sumru'nun yanına geldi ve sakinleştirerek sarıldı.

"Senin suçun yok kızım." dedi Aysun hanım

Tam o sırada Kerem ve Nazlı onlara doğru geldi. Kerem kardeşinin kötü olduğunu gördü ve yanına doğru yaklaştı.

"Sumru canım iyi misin?" diye sordu Kerem kardeşinin ellerinden tutarak

"Geldiğinden beri böyle oğlum." dedi Aysun hanım endişeyle

Nazlı, Sumru'nun kötü olduğunu anladı ve kocasına bakarak konuştu.

"Kerem ben bir Sumru'yu bir lavaboya götüreyim sakinleşsin." dedi Nazlı burukça

"Tamam canım." dedi Kerem üzgünce

Nazlı, Sumru'nun kolundan tutup lavaboya götürdü ve elini yüzünü yıkamasına yardımcı oldu.

"Daha iyi misin Sumru." dedi Nazlı

"O da beni bırakacak." dedi Sumru

"Hayır tabi ki böyle düşünme sakın." dedi Nazlı teselli etmeye çalışarak

"Benim yüzümden oldu." dedi ağlayarak Sumru

Nazlı, Sumru'ya baktı ağlarsa rahatlayacaktı ama kendini sıkıyordu. Hemen sarıldı ve konuştu.

"Ağla hadi." dedi Nazlı

Sumru, hemen Nazlıya sarılarak ağladı ve sakinleşti. Nazlıyla birlikte lavabodan çıktı ve ağabeysinin yanına gitti. Kerem kardeşini görünce yanına doğru geldi.