Bahar sabahın erken saatinde yatağından kalkıp Barış'a doğru baktığında derin bir uykunun içinde olduğunu gördü ve gülümsedi. Hemen üstüne bir şeyler geçirip oğlunun odasına doğru gitti. Deniz ve Ela birbirlerine sarılıp uyumuşlardı. Deniz'in yavrulu yatağını Ela için hazırlamıştı Bahar ama köpeği getirip koymuşlar yatağa çocuklar, akıllılar birde köpek üşümemesi içinde üstünü örtmüşler. Bu konuyu oğluyla konuşması için aklının bir köşesine yazdı ve odadan çıktı hemen. Mutfağa doğru gitti ama bahçe kapısının açık olduğunu gördü merakla dışarı doğru çıktı. Duygu'yu gördü ama hiç iyi görünmüyordu hemen yanına gitti.
"Duygu iyi misin sen?" diye sordu Bahar
Duygu elleri başında titreyerek konuştu.
"İyim." diyerek başını salladı
"Hiç öyle gözükmüyorsun ama anlatmak istersen dinlerim ben." Duygu'nun yüzüne bakarak söyledi Bahar
"Tamam." diyerek sandalyeye oturmasını istedi Duygu
"Dinliyorum." dedi Bahar gülümseyerek
"Geçmiyor acısı benim kalbim sıkışıyor, nerdeyse her gün rüyamda kızımı görüyorum Bahar. Ben bir kızımı kurtarmaya çalışırken diğer kızım gitti." dedi gözyaşları içinde Duygu
"Ben ne desem senin acını hafifletemem ama senin suçun yoktu o kazada artık kendini suçlamayı bırak." Duygu'nun ellerini tutarak konuştu Bahar
"Benim suçumdu her şey, sadece bir ay kalmıştı kızımı kucağıma almaya, ben o gün uyumasaydım bir dakika bile gözümü kapatmasaydım olmayacaktı hiçbir şey. Ela daha üç yaşındaydı yalnız bıraktım kızımı pencereden düşecekti onu yakalayıp kucağıma aldım ama ayağım kaydı üzerime düştü Ela." dedi ağlayarak Duygu
Bahar da ağlayarak Duygu'ya baktı. Duygu nefes alarak konuşmaya devam etti.
"En kötüsü de ben hastanede son kez kızımı görmek için suni sancıyla ölü doğurdum onu göğsüme aldım buz gibiydi bedeni doktorlar elimden zorla aldığında bayılmıştım gözlerimi açtığımda babamı bekliyordum ama o günde yanımda yoktu." dedi Duygu
Bahar o günü dün gibi hatırlıyordu hastaneye geldiklerinde Barış annesine bağırmıştı babasının gelmek istemediğini duyunca Bahar zor sakinleştirmişti Barış'ı yine.
Bahar kalkıp Duygu'ya sarıldı ve konuştu.
"Hadi kalk toparlanan bende mutfağa geçeceğim şimdi." dedi Bahar
Bahar ve Duygu içeri doğru gitti. Eren'in ağlama sesi geldi Duygu toparlanarak konuşmaya başladı.
"Acıkmıştır emzireyim ben." diyerek gitti
"Tamam." dedi Bahar
Bahar tam mutfağa geçecekken Ela ve Deniz geldi köpekle birlikte.
"Hayırdır siz niye bu kadar erken kalktınız bakalım." dedi Bahar gülümseyerek
"Köpek üzerimize atladı bizi uyandırdı anne ya." dedi Deniz esneyerek
"Odaya alırsanız olur tabi bu konuyu seninle sonra konuşacağız Deniz bey." dedi Bahar yarı kızarak
"Ben dedim sana almayalım beni dinlemedin ki Deniz." dedi Ela
"Yatağını verirken öyle demiyordun ama." sinirlenerek söyledi Deniz
Bahar ikisinin atışmasını engelleyerek köpek için aldığı mama ve su kapını Deniz ve Ela'ya doğru verdi.
"Madem köpek istedin artık suyunu ve mamasını vermek senin görevin Denizcim." dedi oğlunun saçını okşayarak
"Tamam suyu vereceğim ama ne yiyecek?" diye sordu Deniz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Avuç Deniz
FanfictionBahar, geçmişinden çıkamamış bir kadındır. Nerden bilebilirdi ki çapkınlıklarıyla kendini duyuran Barış'a aşık olacağını...
