Bir Avuç Deniz

5.BÖLÜM

Bahar gözlerini huzurla açtığında kardeşinin ve oğlunun yanında derin bir uykunun içinde uyuduğunu gördü, uykularını bölmemek için hemen ortalılarından ayrıldı ve kendini  bahçeye doğru attı, yarın kardeşinin doğum günüydü sonraki gün ise oğlunun ona geldiği gündü her zaman Deniz'in Bahar'a geldiği gün doğum günü  kutluyorlardı şimdi iki gün üst üste kutlama yapması gerekiyordu, düşüncelere dalarken, Yade üstünü giymiş bir şekilde Bahar'ın yanına geldi.

"Erkencisin bakıyorum." dedi Yade, Bahar'a bakarak

"Ben hep erken kalkıyorum, asıl sana sormalı Yadecim hemen uyumuşsun oğlum yanıma geldi akşam. Yade'yi uyuttum geldim dedi." 

"Hiç sorma ya beni uyutup kaçmış sizin yanınıza benim minik aşkım." dedi Yade gülümseyerek.

"Kardeşimle konuştum." dedi elleriyle oynayarak.

"Kötü bir şey mi olmuş?" dedi Yade hemen anlayarak.

Yade, Bahar'ı masanın oradaki sandalyelerden birine oturttu ve karşısına geçti.

"Önceden arkadaşları varmış, hastalığı ortaya çıkınca kimse oynamak istememiş Yade benim kardeşimle çok üzülmüş, ama bir gün üst katına yeni birileri taşınmış onların kızları varmış, kardeşimle bir tek o oynamış." dedi ağlayarak

"Bahar canım ağlama, bulmuş yine de birini" dedi Yade

"Biliyor musun sırf o kız hastalığı yüzünden arkadaşlığını bırakmasın diye kızın ismini öğrenmek istememiş, kıza Turna  Kuşu dermiş kendisi de Güvercin  olmuş ama o da gitmiş Yade yine yalnız kalmış benim kardeşim." dedi Bahar

Baharın dedikleri Yade'yi geçmişine götürdü, küçük kardeşiyle konuşması aklına geldi.
  
            YILLAR  ÖNCE
             
Yade yurt da Bahar'la birlikte resim çizerken, ikisiyle ilgilenen Fatma teyze yanlarına geldi.

"Yadecim telefon var sana." dedi Yade'nin saçlarını okşayarak konuştu.

"Fatma teyze ben resim çiziyorum ama" dedi minik Yade dudağını büzerek.

"Kardeşin aradı ama senle konuşmak istiyor." dedi Yade'ye bakarak

Yade Bahar'a baktı üzülmüştü küçük Bahar, anlamasınlar diye buyruk bir gülümseme oluştu dudaklarından.

"Hadi git Yade ben boyamaya devam edeceğim, hem kardeş bekletilmez." diyerek kutudaki pastel boyaları aldı.

Yade, Fatma teyzeyi takip ederek telefonun olduğu yere doğru gitti. Fatma teyze telefonu Yadey'e verdi, kardeşinin sesi geldi telefondan.

"Ablacım ne yapıyorsun babamdan aradım. Seni çok çok özledim, keşke yanımda olsan." dedi üzgünce

Yade babasının ismini duyunca sinirlendi, annesi ölünce babası hemen evlendi ve sırf kardeşinin annesi Yade'yi istemediği için bırakmıştı yurda, çok ağlamıştı Yade o gün ama babası bir kez bile arkasını dönüp bakmamıştı Yade'ye, şimdi de kardeşine babalık yapıyordu.

"Miniğim bunu seninle konuşmuştuk ama ben burada kalmak istediğim için buradayım hem burası çok güzel bir yer." derin bir nefes alarak söyledi Yade

Yade zaten babasından nefret ediyordu ama kardeşi de babasından nefret etmesin diye yalan söylemek zorunda kalıyordu.

"Of ama" dedi kardeşi

"Sen ne yapıyorsun bakalım yeni evde?" diye sordu Yade

"Ablacım bir tane arkadaş buldum ama ismini söylemiyor." dedi kardeşi üzülerek