3.BÖLÜM

357 33 145
                                    

Yazardan Devam

Vatan için yarım kalan hayatlar ,hayaller ,umutlar ,aşk'lar var .Vatan için,masumlar için feda edilen ve edilecek olan ömür var .

Arya'nın yarım olan hayattı var;hayatı
tamamlamak domino taşlarını eksiksiz dağılmadan dizmesine izin vermek ,Arya'nın domina taşlarını tekrar dizmesi için iyileşmesi .

Zeynep Arya'nın yanına koşarak gidip
Eli ile arya'nın karnında'ki yarasına
yaklaşıp yarayı inceledi.

Üzerinde olan gömleğin aşasından yırtıp Arya'nın karnında olan yara'ya baskı yaptı.

Eliyle cebinden telsizi çıkartıp anons verdi.

"4540Bütün ekiplerin dikkatine Başkomiser 'imiz Arya Korkmaz çatışma esnasında yaralandı ,bilinen yere acil ambulans."

Arya'nın karnında'ki elimi sertleştirdim.
"Arya 'ya yaklaşıp ambulans gelene kadar böyleyiz artık."

Yaklaşan ambulans sesiyle Mert Hasan 'da geldi .

Tahsin'de arabanın olduğu yöne doğru gitti .

Araba'yı ambulansın arkasına park etti .

Ambulans durup içindeki sağlıkçılar
Arya'yı bindirdiler kapıyı kapattıp,yola koyulduk .

Zeynep'ten devamke

Şuan yanımda yaralı baygın şekilde yatan arya ellerim hala .karnındaki bezi tutuyordu .

Yanımdaki esmer 1.90boylarında ellerimi çekmeme isteyip pansuman yaptı.

Akdemi'nin ilk yıllarında karşılaştık Arya'yla. Sınıfta tek tük kız vardı,arya içinde kapanık bir kızdı

Gözlemleyerek yaklaşır insanlara yaklaşacaksa' da.

Temkinli ben ona göre çabuk güvenirim ,hata bir kere bir hafta'da tanıştığım kişi ile evlenme'ye karar vermiştim.Ama meğer, o benim polis olmamı ,cesur olmamı istemiyor muş.

Polis akademisi 'ni kazanınca bırakıp gitti .

Sevdamın vatanı ol dedim kalmadı,korktu beklemekten.

İşte böyle o günden sonra hayatımda en doğru şey arya'yla kardeş olmak .

Kan değil can bağı ile bağlanmak,aynı
Anne'den doğmadık ama aynı vatan'a anne ,baba dedik.

Hastaneye yaklaşıyorduk AVM 'nin önünden geçince ,al geçit'tin ordan ilerledik. oyun parkın'a yaklaşınca ambulans hızlandı.

Hastahane 'ye gelince arka kapı açıldı
Arya'yla ameliyathane 'ye kadar sedye'den tutarak koşmaya başladım.

Ameliyathane'nin oraya gelince arya'yı içeri aldılar. mert, Tahsin ve Hasan da tutunarak yanıma oturdu.

Bizim hayatımız böyle işte ,umut ederken ,bile acaba var.

Acaba beni bekler mi? Acaba şehit olunca çok ağlar mı? Acaba vatanımı korurken beni vatansız bırakır mı?

Ben bunları düşünürken Mert ayağa kalktı duvarın karşısına geçip .

"Ölüyor ya Arya kardeşim ölüyor ellerimden bir şey gelmiyor ."

Ayağa kalkıp Mert'e yaklaştım kendime çekip sımsıkı sarıldım.
"Şimdi olmaz, şimdi yıkılma."

Güçlü olmam lazımdı benim kendimi toparlayıp telefonu çıkartıp ay'ı aradım.

" Alo ,Zeynep canım naber ."telefon 'dan ay'ın neşeli sesi gelince yüzümden kırık bir tebessüm geçti.

Kararan HayatWhere stories live. Discover now