Coincidence(JAKEHOON)[END]

Part7:យើងមិនមែនពូឯង

"យ៉ាងមិចហើយកូនជេគ" មកដល់ផ្ទះភ្លាមម៉ាក់ជេគរហ័សសួរព្រោះឃើញទឹកមុខជេគដូចសេដសម្បើមណាស់

"សម្ភាស៍នៅថ្ងៃស្អែក ហ៉ើយមនុស្សមួយរយអ្នកជាងគេយកតែពីរនាក់ទេម៉ាក់កូនភ័យណាស់"ជេគរៀបរាប់ប្រាប់ម៉ាក់ទាំងអស់សង្ឈឹម គិតទៅថាអ្នកណាមិនភ័យបើច្រើនម្លឹងៗ

"អាៗមិនអីទេកូន ម៉ាក់ជឿថាកូនធ្វើបាន ក្រុមហ៊ុនក្នុងក្ដីស្រមៃរបស់កូន" អ្នកស្រីសុីមអង្អែលក្បាលកូនផ្ដល់កំលាំងចិត្តព្រោះដឹងថាជេគស្រលាញ់និងចង់ធ្វើការនៅទីនោះណាស់ (តិចទៀតស្រលាញ់ទាំម្ជាស់ក្រុមហ៊ុនទៀត😁)

"ស្រលាញ់ម៉ាក់ជាងគេ" ថាហើយក៏ចូលទៅអោបម៉ាក់ទុកជាកំលាំងចិត្តសម្រាប់ថ្ងៃស្អែក

"កូនទៅងូតទឹកទៅហើយញ៉ាំបាយ អាងបានសម្រាកយកកំលាំងទុកស្អែក"

"បាទម៉ាក់"

****
"ចៅហ្វាយនេះឯកសាររបស់ជេគ" ren

"ថ្ងៃស្អែកយើងអ្នកសម្ភាស៍គេខ្លួនឯង អ្នកផ្សេងអោយអ្នកគ្រប់គ្រង់សម្ភាស៍ទៅ" ស៊ុងហ៊ុន

"បាទចៅហ្វាយ"

Jake'room***

"ហ៉ើយភ័យណាស់ៗ សូមគុណបុណ្យដែលកូនចៅបានធ្វើទាំងប៉ុន្នានជួយអោយកូនចៅសម្ភាស៍ជាប់ផងចុះ ហើយគុណម៉ាក់ជួយហើយខ្ញុំមិនភ័យផងចុះ សាធុៗ🙏" ( ណាគេដូចជេគខ្លះចេញមុខភ្លាម)

"ដេកហើយស៊ូៗជេគ💪🏿"

ព្រឹកថ្ងៃថ្មី**

"ទៅហើយម៉ាក ជុប"ជេគថើបម៉ាក់ទុកជាកម្លាំងចិត្ត

"សំណាងល្អ ធ្វើអោយបានល្អណា៎កូនម៉ាក់"គាត់ក៏ថើបក្បាល់ជេគវិញ គាត់ក៏ភ័យជំនួសជេគដែរ

"បាទម៉ាក់"

PSH's group***

"សួស្តីទាំងអស់គ្នាអរគុណសម្រាប់ការអញ្ជើញមក ពួកយើងចាប់ផ្ដើមសម្ភាស៍នៅម៉ោងប្រាំបីកន្លះ សូមត្រៀមអោយបានរួចរាល់ អរគុណ"អ្នកគ្រប់គ្រងប្រាប់តែពិននឹងក៏ចេញទៅបាត់

20 minutes ago**

"លោកជេគ សូមឡើងទៅជាន់ទី14 ដើម្បីធ្វើការសម្ភាស៍" staff

"បាទ"

បុគ្គលិកបាននាំជេកមកដល់បន្ទប់ដែលត្រូវសម្ភាស៍ដែលជាបន្ទប់ស៊ុងហ៊ុនធ្វើការផ្ទាល់ នាយតូយភ័យតិចតួចតែក៏សម្រួលអារម្មណ៍បាន