-YETİŞKİN İÇERİK-
Iraz.
İsminin anlamından dolayı mı uzaktı her şeye, herkese?
Annesi ona bu ismi koyarken ne amaçlamışsa, hepsi gerçek olduğu için miydi?
Uzaktı, ıraktı.
Kendi suçu olmayan şeyler yüzünden hep aile dedikleri o çemberin dışına itilmi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
IRAZ ✨
20. Bölüm:
Iraz, Kuzey'in odasındaki pencerenin önünde duran tekli koltukta otururken içinde kendisine buraya ait olmadığını söyleyecek sesler olacağını sansa da Kuzey'in onu odada yalnız bıraktığı dakikaların hiçbirinde o sesleri duyamamıştı.
Aksine öyle buraya aitmiş gibi hissediyordu ki, mayışmak üzereydi. Sanki yıllardır hiçbir uykusundan alamadığı verimi bu odada iki dakika gözlerini dinlendirse alıverecekti.
Gözü birkaç kez tam arkasında kalan yatağa kaymış olsa da kalkıp oraya uzanacak ya da oturacak değildi. Tamam odanın içindeyken rahat hissediyordu, fazlalıkmış gibi bir düşünceyle dolmuyordu ama onun yatağına oturmanın çok başka bir yanı vardı Iraz'ın içinde.
Aşağıda Deniz'in yatağına oturmayı reddetmesi ama sonradan oje süreceği zaman oturması gibi bir şey değildi buradaki durum. Kuzey'in yatağı özeldi işte. Iraz için başka şeyler çağrıştırabilecek bir ayrıntıydı en başında...
Aklına doluşmaya meyilli hayaller teninin ısınmasına neden olunca dizlerini kendisine doğru çekip kollarını bacaklarının etrafına sardı. Kalın çoraplarınının içindeki ayak parmaklarını sabırsızca kımıldattı. Böyle şeyleri istemeye bile çekindiğinden hayallerini dahi kurmaya cesaret edemiyordu hiçbir zaman.
Biriyle, yani bir adamla kendisini romantik ve diğer türlü senaryoların içinde bir konuma yerleştiremiyordu. Çok garip hissetmesi de bu yüzdendi. Adamın yatağına bakarken bile utanıyordu aklına gelen şeyler yüzünden... Ama engel olamıyordu ki, adama bakmak da ona zaten bambaşka hayaller kurdurmaya yetiyordu.
Kuzey mutfağa ineli neredeyse on dakika oluyordu. Ona odada kalmasını söyleyerek bir şeyler getirmek için aşağıya inmişti adam.
Kapıdan tıkırtılar gelince bakışlarını anında oraya çevirdi Iraz. Aklındaki düşüncelerle yakalandığı için basılmış gibi hissederek tam yerinden kalkacaktı ki Kuzey'in kapıyı açmayı başarıp elinde geniş bir tepsiyle içeri girişini izleyerek oturduğu yerde beklemeye devam etti.
Adam yine kahve yapmıştı... Ve tepside tatlı - tuzlu bir sürü atıştırmalık olduğunu görebiliyordu çocuk.
"Rahat mısın orada?" Kuzey Iraz'ın oturduğu yere yaklaşırken onu odada uslu uslu otururken bulmuş olmanın keyfini çıkarıyordu aynı zamandı. Belki birkaç gün önce olsa onun kendi sözünü dinlemeyeceğini, kaçmak için fırsat kollayacağını biliyordu Kuzey.
