Unicode
ထယ်ယောင်းမှာ အလုပ်မရှိတော့၍ အိမ်တွင်းပဲ အောင်းနေလိုက်သည်။ စိတ်ထဲက လည်း လက်ဆောင်ပစ္စည်း ပို့တဲ့လူကိုကျိန်ဆဲနေမိသည်။
!ဒင်းကြောင့် ငါအလုပ်ပြုတ်တာ ငါ့ကိုဘာကိစ္စ အဲ့လက်ဆောင်တွေပို့ပို့နေလည်း မသိဘူး ငါမရရအောင်စုံစမ်းပြီး ရန်ကိုသွားတွေ့ဦးမှာ...!
"မြေးလေးရေ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်...ထွက်ခဲ့ပါဦး..."
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် သူ့အဘွားခေါ်သံကြား၍ အခန်းထဲမှ ထွက်လာသည်။
"ဘယ်သူလည်းအဘွား..."
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက် ဂျက်စ်ကို မြင်တော့ ဒေါသတစ်ကြီးနဲ့ ဂျက်စ်နားကိုသွားကာ။
"ခင်ဗျား ဘာလာလုပ်ပြန်တာလည်း.. "
"လက်ဆောင်လာပို့တာပါ.."
"ဘယ်သူက ဒီလက်ဆောင်တွေယူချင်တယ်ပြောလို့ လာလာပို့နေတာလည်း...ခင်ဗျားတို့လက်ဆောင်တွေအကုန်ပြန်ယူသွား... ခင်ဗျားတို့ လာပို့တဲ့လက်ဆောင်တွေကြောင့် ကျွန်တော်အပြောအဆိုခံရပြီး သူများအထင်အမြင်သေးခံရတာ.... ဘာတစ်ခုမှ မယူချင်ဘူး အကုန်ပြန်ယူသွား...နောက်ဘယ်တော့မှလာမပို့နဲ့ လာပို့လို့ကတော့ ခင်ဗျားကို ရိုက်ထုတ်ပြစ်မှာ..."
"ဟို....ကျွန်တော်နဲ့မဆိုင်ပါဘူးဗျာ....ကျွန်တော်က လူကြုံပို့ခိုင်းလို့ပို့ပေးရတာပါ.."
"လူကြုံလည်းလာမပို့နဲ့ ၊ ခင်ဗျားကိုပို့ခိုင်းတဲ့လူကိုလည်းပြောလိုက် နောက်တစ်ခါဆို ကျွန်တော် တကယ်ရိုက်ထုတ်တော့မှာလို့....လူကို ဒေါသထွက်အောင် လာလာစွနေကြတယ် ကိုယ့်ဘာကိုယ်အေးဆေးနေလည်းမနေရဘူး.... ခင်ဗျားတို့ပစ္စည်းဘယ်လောက်အဖိုးတန်တန်ကျွန်တော်မမက်မောဘူး ကျွန်တော်မက်မောတာ ကျွန်တော့်ဂုဏ်သိခ္ခါပဲ.... ဒီပစ္စည်းတွေက ကျွန်တော့်ဂုဏ်သိခ္ခါလောက် တန်ဖိုးမရှိဘူး..."
ဂျက်စ်မှာထယ်ယောင်းပြောတော့ မျက်နှာငယ်လေးနှင့်နားထောင်နေသည်။
"ခင်ဗျားပြန်တော့ ဒီပစ္စည်းတွေပါအကုန်ပြန်ယူသွားကျွန်တော့်မျက်စိရှေ့မမြင်ချင်ဘူး.."
YOU ARE READING
𝗠𝘆 𝗟𝗶𝘁𝘁𝗹𝗲 𝗕𝗮𝗯𝗯𝘆
Fanfiction!ကလေးတော်တော်ဆိုးတာပဲကွာ ကိုယ့်အပေါ်အရမ်းအနိုင်ယူတာပဲ.... ကလေးအနိုင်ယူချင်လည်းယူပါကလေးရယ် ကလေးမို့ ကိုယ်အလျော့ပေးပါ့မယ်....!
