Kasayı da ekledikten sonra hepsini kontrol ettim, parçaları tamamlamıştım, siparişi verdikten sonra ayağa kalktım.
"Nereye?"
"Kafeye, şu uygulama için bi yazılım şirketiyle anlaşmam lazım geçici süreliğine."
"Ee?"
"Adamla buluşacağım işte."
"İyi tamam, çok geç kalma."
"Tamam, görüşürüz." deyip bilgisayarı çantaya yerleştirdim ve evden çıktım, arabaya bindikten sonra sürmeye başladım. Kafeye kısa süre içinde gelmiştim.
Dün gece uzun araştırmalarım uzun uzun tekliflerim sonucunda bir adam teklifimi değerlendirmek istemişti, sadece 2 aylık bir sözleşme, uygulamanın hazırlanma bölümü, o süreçte her şey şirket tarafından karşılanacaktı, uygulama sunulduğunda ilk ay ki tüm kâr o şirketin olacaktı.
Adam bunu riske alabileceğini söylemişti.
Çantamı alıp indim ve kafeye girdim. Üst kata çıktığımda adam cam kenarında oturuyordu.
30 yaşlarında bir adam olduğu belliydi.
"Merhaba, Ufuk bey."
"Eftal hanım?"
"Evet." dediğimde el sıkıştık.
"Memnun oldum." deyip oturdum.
"Bende çok memnun oldum."
"Nasılsınız?"
"Teşekkür ederim, siz?"
"Bende teşekkür ederim, isterseniz kahve söyleyelim."
"Olur tabi." dediğinde iki türk kahvesi söyledik.
"Uygulama hakkında bilgiler verir misiniz?"
"Tabi." deyip bilgisayarımı çıkardım ve anlatmaya başladım. Tam anlatırken yanımdan geçen bir adamla aldığım koku bir oldu, derin bir nefes aldım ve arkamı döndüm.
Aktan.
Ozan.
Masaya oturmuş buraya bakıyorlardı, önemsemeden önüme dönüp anlatmaya devam ettim.
Kahvelerimiz bittikten sonra adam ayağa kalktı, "Elimi yıkayıp geleyim, biraz dökülmüştü." deyip gitti.
Bir kadın garsonun Aktan'ların masasına ilerlediğini görünce döndüm. Aktan yoktu.
"Siparişinizi alayım isterseniz?"
"Hayır gerek yok." Ozan'ın söylediği ile kadın gitti.
Ufuk bey geldiğinde yüz ifadesi değişmişti. Gözlerini kaçırıyordu.
"İyi misiniz Ufuk bey?"
"Evet, iyiyim, ben anladım uygulamanız çok güzel, ben değerlendiririm, hesabı ödedim, iyi günler." deyip kalktı ve gitti.
Bir anda olanlarla kendimi geri bıraktım, arkamı tekrar döndüğümde ikisi de yoktu. Aktan adamı tehdit etmişti.
Ayağa kalkıp bilgisayarımla çantamı aldım ve aşağı inip arabaya bindim.
Dikiz aynasına baktığımda arabası tam arkadaydı ama içinde kimse yoktu.
Telefonumu alıp mesaj yazdım.
Eftal: Bir daha işlerimi baltalama.
Aktan: Pardon? Anlayamadım?
Eftal: Bir daha sakın işlerimi baltalama.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solcu Aşk +18
Fantasy"Madem çok ısrar ettiniz, o zaman artık bey diyebilirim." deyip gülümsedim, bandı yapıştırdıktan sonra yutkundu. "Boşver beyi." deyip dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Karşılık veremedim çünkü o dakika sanki her şeyi unutmuş gibiydi...
