AVCI • GAY

•9•

Birkaç hata olabilir yorumlarda belirtirsiniz.
En sevdiğim bölümlerden biri olabilir.

☆☆☆

Gerçekten kurtulmak için herşeyden vazgeçmek zorunda mıydım? Olmadığım biri gibi davranmak, istemedigim şeyler yapmak zorunda mıydım? 

Cevap maalesef ki evetti. Daha fazla zarar görmek istemiyordum. Tek yapmam gereken bana güvenmesini beklemekti. Kurtuluşum onun bana güvenmesindeydi. 

Ama bunun için onu öpmek zorunda mıydım? Bir erkeği? Bu konulara uzak değildim. Yalan atacak değilim üniversitede oldukça tanınan biriydim. Sosyal olmayı, yeni insanları tanımayı seviyordum. Birkaç kez erkeklerden de fiziksel ve duygusal anlamda ilgi görmüştüm. Fakat hepsini geri çevirmiştim çünkü kendimden emindim kadınlara aşıktım. 

Artık bunun önemi yok diye düşündüm. Bu ev gerçek dünya değildi. Burada yaptığım her şey benim oyunculuk eserimdi. Hiçbir duygu, hiçbir gülüş, hiçbir bakış gerçek değildi. 

Hiçbir öpüşün de gerçek olmadığı gibi.

Şokla öylece dururken öpüşüne karşılık veremedim. Vermek de istemedim. O an o saniye onu ittirmeyi o kadar çok istedim ki. Gücüm yetse dövmeyi. Ama elimden hiçbir şey gelmedi, bana düşen rolü oynamaktan başka.

Ellerim yanaklarımı tutan ellerinin bileklerini kavrarken gözlerimi kapatıp öpüşüne karşılık verdim. Sakat parmağımı oynatmamaya ekstra bir çaba sarfediyordum açıkçası. Karşılık vermemi beklemiyor olacak ki bir saniye duraksadı. 

Bunu fırsat bilip alt dudağını dudaklarımla kavrayıp hafifçe emdim. Kendine gelmesiyle öpüşü sertleşti. Elini yanağımdan çekip belimi sıkıca tutup kendine çekti.

Çarpışan bedenlerimizle sessiz odada inlemem yankılandı. Yerin yedi kat dibine giricektim utancımdan. Bir erkeği öpmem yetmiyormuş gibi inlemiştim amına koyayım. 

Ağzımı aralayıp dilimi diliyle buluşturdum. Alt dudağımı, dudaklarının arasına alıp emerken daha fazla dayanamayıp kendimi geri çektim. Nefesiz kalmıştım sikeyim. Şerefsiz güzel öpüşüyordu. 

Tam bir şey söylemek için ağzımı açmıştım ki Korkut'un yanağımdaki eli boğazıma indi. Hafifçe kavrayıp kendine doğru çekmesiyle tekrar öpmesi bir oldu. 

Bir kere öpmüştü yetmez miydi amına koyayım. Ellerimi omuzlarına koyup sertçe ittirdim. Nefes nefese gözlerini yüzümde gezdirdi. Dudakları kıpkırmızı olmuştu. O da yetmezmiş gibi yanakları da kızarmıştı. Ilk kez şerefsizi tatlı bulmuştum.

Gözlerimi yere çevirdim. Iyi rol kesmem lazımdı. Onu inandırmak istiyorsam ilk kendimin inanması lazımdı.

Parmakları çenemi nazikçe kavrayıp başımı kaldırdı. Gözlerim hala yerdeydi.

“Bana bak.” 

Sargılı parmağımı oynatmamla gözlerim doldu. Gerçekten bu rol için her boku yapıyordum bir işe yaramalıydı. Gözlerimi yavaşça Korkut’un gözleriyle buluşturdum. Çenemdeki parmakları yavaşça yanağıma doğru yol aldı. Avcunun içini yanağıma hafifçe bastırdı.

“Rol yaptığını biliyorum ama bugün bunun tadını çıkaracağım.”

Gözleri simsiyah olmasına rağmen sanki ışıldıyorlardı. Bu aşk falan olamazdı. Sadece rolüne kendini inandırmış bir oyuncunun bakışlarıydı bu. O öyle bana bakmaya devam ederken suratıma masum bir gülüş ekledim.

Sanki hiçbir boktan haberim yokmuşcasına aptalca bir gülüş. Suratımı eline daha çok yaslayıp gülüşümü genişletmemle omzundaki elimi kalbinin üzerine doğru kaydırmam bir oldu.