Taciturn Love

Chapter 7

Warning: Violence, Harassment and mention of explicit words.

Buong araw akong inilibot at ipinakilala ni Jessica sa mga key personnels ng Hotel parehas ng kung paano niya ako ipinakilala noong unang araw ko sa opisina. I asked her after to prepare a team dinner for us and I'm just waiting for it to be ready bago ako bumaba. Nag suot ako ng puting long sleeve at navy blue na pants. My room is at the top most floor kaya't tanaw ang kabuuan ng Metro Cebu. Kahit papaano ay napawi ang pagod ko sa maghapon na activity.

I saved Jessica's number the moment She sent me our itinerary earlier. I was tempted to text her and asked her to go to my room pero nagtimpi ako. Hindi pa naman ako ganoon ka desperado para gawin iyon.

Lumabas ako ng kwarto ng masigurado ko na ayos na ang lahat. Pumasok ako sa elevator at agad na pinindot ang ground level. Maya maya pa ay bumukas ang pinto at pumasok si Jessica. Nagtama ang mga mata namin pero agad din itong nag-iwas ng tingin. Puwesto ito sa kabilang dulo ng elevator. Agad na bumungad sa'kin ang suot nitong pabango. Her familiar jasmine scent. I inhaled silently. I'm trying my best to not have a reaction with my thing down there. I resumed on checking my phone, trying to distract myself.

"Thanks for preparing our dinner." Basag ko sa katahimikan naming dalawa. Lumingon naman ito at bahagyang ngumiti. Halata dito na hindi ito komportableng kasama ako. Hindi ko nga alam bakit ako nakakatingin sakaniya sa mata na parang walang nangyari samantalang hindi man lang ako nagpaliwanag kung bakit ako umakto ng ganun sa huling tagpo namin sa bahay nito.

Bumukas ang elevator at nagpatiuna na itong lumabas. As much as I don't want to check on her, I was reminded of how her behind fits perfectly on my palm. Her curve is showing dahil sa suot nitong blouse at fitted jeans. Napalunok ako. I tried to look elsewhere at ibinaling ang isip ko sa ibang bagay dahil naguumpisa na akong tablan. Active naman ako sa kama pero nagiging pervert na ata ako dahil sa babaeng to. F*ck!

This is not a good sign. I must really be insane. Tsk.

Nang marating namin ang restaurant ng hotel ay binati ako ng mga empleyado at saka nagumpisa ang dinner. We are now engaged in a deep conversation about sa business and I'm glad that they treated me the way I wanted to be treated, no VIP treatment. I asked them to just be who they are, I'm just here to meet them all. As the night progress, I was able to learn simple words of their dialect. Kahit na nagiging tongue twister siya sa'kin.

Paminsan minsan ay sinusulyapan ko si Jessica, tahimik itong kumakain sa kabilang side ng lamesa. I want to start a conversation with her too pero paano? Her being mute makes the situation worst. She just smile, nod or reply on her tablet when she's asked by the others.

I really find her interesting though.

I want to know her more. How tenured She is with the company. Kung gaano na sila katagal magkakilala ni Tyler? Or maybe, I just want to know how close they are? Tss. 'Wag mong lokohin ang sarili mo Dee.' Sabi ng isip niya.

You know She's off limits.

After more than two hours ay nagpaalam na ang karamihan na uuwi na dahil may pasok pa sila kinabukasan. Ang iba naman ay nanatili at nakipag kwentuhan pa sakaniya. Lihim kong sinulyapan si Jessica. Akala niya ata ay hindi ko siya mapapansin na tumayo at sumama sa karamihan dahil lang abala ako sa pakikipag usap sa iba.

Nagpaalam na din ang iba pa pagkatapos ng ilang minuto. Lumipat siya sa bar ng hotel na nasa malapit sa dagat at doon itutuloy ang gabi niya. Iinom muna siya ng alak before I call it a day.
May mga magagandang guests na naroon but Jessica's face kept appearing in her mind.

Sinulyapan ko si Dee na abala sa pakikipag usap sa mga kasama nila. Hindi maipagkakaila na magkapatid sila ni Tyler dahil hawig ang mga ito. Speaking of him, I miss his presence sa company. Pati yung kulit nito sa mga empleyado. Madalas na din sila mag usap sa messenger at ayos lang naman daw ito. Unti-unti ng nakapag adjust sa buhay sa New York. Nag message ito kanina ng 'I miss you.' and it took me three hours bago
sumagot ng 'Miss you too!' Para hindi mahalata na miss na miss ko na ito.