Loving The Unexpectedly

Chapter Two

Nasa dorm ako with Joreen. Hindi ko alam anong gagawin namin ngayong weekend, wala namang pasok. Nakakapagod na din mag shopping parang gusto kong madiligan na. Pero joke lang 'yon. Bawal pa hanggang hindi pa ako graduate sa College.

"Boring...." Joreen pouted while reading my books. "What else we're going to do? Eh? Paulit-ulit nalang ginagawa natin eh, last time, we went sa malls para kumain o maghanap ng restaurant na may mga masasarap na food. Last time din. Pumunta tayo sa Dior na store kasi bibili ka ng bagong damit." she said and thinking saan kami napunta sa nakaraang weekend.

"Maglandian tayo! Hanap tayo ng pogi." lumiwanag agad ang mga mata niya na kanina lang ay parang gusto na sumuko sa buhay niya.

"Pwede naman sa school!" sabi niya ng may halong biro.

"Ayaw ko sa school. Awkward no'n kapag naging ex mo na. So for me. Sa lugar na mag kitaan lang kayo." nag iisip nanaman ako kung saan kami lalandi nito.

Pwede naman kami sa bar because I just went 19 years old last month, Feb, then si Joreen mag 19 ngayong December. Malapit-lapit narin. Feel ko lang.

"Love, anong gagawin mo sa birthday mo?" nag tatakang tanong ko. Sinira niya ang libro at napa-isip rin kung anong gagawin niya.

"So matagal pa naman. It's still August." she said. Napatigil ako nang may maalala.

"August..." mahinang sabi ko.

I remember that one night in August that I will never forget. The way I asked myself if there's something wrong with me because he still chose to cheat and the way I begged him to stay and I'll give him one more chance to change but he didn't. The way I asked for bare minimum. That's why I hate August.

Nabalik ako sa realidad nang tapikin ako ni Joreen sa balikat. "May naalala ka nanaman?" she asked me with so much concern 'cause the way I looked at her eyes. I know, she literally cares for me.

"Wala love," pag-iwas ko sa tanong niya.

Joreen seems didn't believe it but she immediately forget what she asked. "So! Maybe. I won't pull a big celebration for my 19th birthday. Gusto ko mag travel lang sa mga places na hindi ko pa napupuntahan," she get her list sa mga places na hindi pa niya napuntahan.

Grabi talaga kapag mayayaman eh! Travel travel lang kahit saan gusto. Paano naman kaming may kaya pero inuuna ang mga mas importanti.

When she saw me, I went silent. She smiled. "Don't you worry girl, sasama ka with me!"

Kumunot naman ang noo ko. "Sino naman ang nagsabing hindi? Eh! Ako pa nga ang hahanapin ng mother mo kaysa sa 'yo.," patawang sabi ko. Napanguso naman siya. "Oh hindi lang pala ako. Pati narin sila Alisha at Caitleen, Aniya, Arian."

"Of Course! Kayo ang hahanapin ng family ko kasi ako din naman hahanapin ng parents niyo kapag nawala din kayo. Last time nga no'ng wala ka, kasi nga sabi mo may gagawin ka kahit hindi naman important ang pagbili ng books," She rolled her eyes. I also rolled my eyes too.

"Ikaw nga bumibili ng books," I uttered.

She groans. "At least not all the time na," she said and smirked.

I mocked her. At least wala akong ginagawang masama. Pasalamat nga ang parents ko na adik ako sa libro, hindi sa mga lalaki.

Sa mga ka-edad ko ngayon na naging mother na. Sige, blessings 'yan para sainyo. Bahala kayo! Basta ako. Blessings na sa 'kin makabili ako ng books. Kasi may kasabihan na 'books first because boy bring babies.'

"Speaking of books, I heard na there is a network that asked you to make an adaptation of your highest book in wattpad counted, 387 million readers," sabi niya at may pinapakita sa 'kin. May website na nagsabi na tinanggap ko na at may iba naman ay wala pa. Mga fake information!