Loving The Unexpectedly

Chapter Seven

Nandito ako sa bahay ni Rey Aniya at nandito ang kuya niya. Sabi ni Aniya na ihahatid niya ako sa school ko, tapus pakatapus akong ihatid ay pupunta siya sa school niya.

Ang kuya niya ang nagmaheno. Hindi talasalitaan si Aniya. Kapag kasama ko siya parang ang boring. Hindi naman sa boring na boring…. ano lang, ang bilis maubosan kami ng chika.

Nang nahatid na nila ako sa school ko, bumaba ang kuya ni Aniya at binuksan ang pinto ko. Bago ako bumaba, bumeso ako kay Aniya at nagpaalam na aalis na. Nagpasalamat din ako sa kuya niya pero hindi naka-ligtas –  ang tingin ko na mag tama ang tingin nila ni Cait. Agad naman umiwas si Cait at nagpatuloy sa paglalakad.

Nakasuot ako ng black fitted dress na pang badminton at nagsuot din ako ng inner short ko na match sa suot kung dress, pati rin panty ko. May sun visor cap3d na color black din akong suot.

Umupo ako sa may upuan dito at nakita ko si Ravin na katabi ko sa upuan. Naka-suot siya ng white short at ang pang itaas naman ay plain white t-shirt. Nakasuot din siya ng cap3d tulad ko pero color white.

"Hello!" bati niya sa 'kin nang makita niya – ako nakatingin sakanya.

Pawisan siya ngayon. Nakita ko ang adams apple niya na bumaba at tumataas dahil umiinom siya ng tubig. Agad naman napawi ang mata ko nang nakita ko tumingin sa gawi ko si Caleb.

"Ready?" tanong ni Caleb nang lumapit siya sa 'min.

"Ay ikaw pala ang makakalaban ko?" Tanong sa 'kin ni Ravin, nagtaka akong tumingin ni Caleb. May kinalalaman ba siya?

A perk of smirked form from his lips. "Busy ako sa darating na competition, at isa pa ravin… hindi siya kalaban mo, turuan mo siya." Sabi ni Caleb at hinawakan ito sa balikat. Lumapit siya kaunti sa tenga ni ravin at bumulong. "Nang pagmamahal." He added.

I widened my eyes when he just smirked at me. Tumingin ako sa reaction ni Ravin na pulang-pula na ngayon.

Kinikilig ba siya? Hindi naman siguro.

"Sige na, alis na Caleb, tara Celes." he said with his raspy voice.

Ang gwapo niya pakinggan sa boses na 'yan, wengya!

"Okay then!" natutuwang sabi ni Caleb at umalis.

Kami nalang dalawa ni Ravin ang naiwan dito sa badminton court. Naghihintay ako sa sasabihin niya kung ano ang gagawin namin.

"Served." sabi niya sa 'kin. Kaya nag serve ako.

Hanggang hindi ko talaga makuha ang binabato niya na shuttlecock.

"Wengya! Hindi ko alam paano! Gago!" sigaw ko at ihahagis ko sana ang rocker nang hawakan niya ang kamay ko.

Pumewsto siya sa likuran ko at inaalayan ako kung pa'no mag serve kahit alam ko naman. Hinawakan niya ang kamay ko at ang isang kamay ay nakahawak sa bewang ko.

"Chill, take it easy, Celes." He said in a manly state. I could smell his scent on me. Palapit lapit na ang mukha niya sa 'kin. Na mag tama ang tingin namin ay – hindi ako umiwas, kahit isa sa 'min ay hindi umiwas. Nakatingin ako sa mata niya na mala-ulap.

"Wow, so sweet!" Joreen suddenly shouted that her voice echoed the court. Kaya na tulak ko nang malakas si Ravin sa dahilan napa-upo ito sa sahig.

"Hala beh, sorry!" panic kung sabi at inaalayan siya makatayo.

Panira kasi si Joreen eh! Bigla nalang sisigaw! Tangina!

"Sorry na isturbo ko ba ang sweet moments niyo?" tanong ni Joreen na parang na wo-worried.

Tipid nalang akong tumango kahit wala naman. "Hala sorry lalove!" sabi niya at niyakap ako.