YILDIZA BASMAYI UNUTMAYINIZ LÜTFEN.
GECE
Sabah erkenden uyanıp hazırlandım ve simgeyle işe geldim o kendi bölümüne giderken bense acile geçtim nöbeti devraldım bütün gün acile gelen hastalarla ilgilendim yaşlı teyzeleri hem muayene edip hem de benden gelin olmaz diye ikna etmekle uğraşıp durdum anlayacanız çıkış saatim gelince de nöbeti devredip her şeyi anlatıp hastalar hakkında bilgileri de verip simgeyi aradım ve arabada beklediğimi söyleyip kapattım .
Eve gitmek için arabayı çalıştırırken simge yanıma oturup kemerini taktı. Hastanenin otoparkından çıkarken simge bana doğru dönünce kafamı ona doğru çevirdim bir kaç saniye ve "Ne oldu söyle hadi." diyerek bekledim .
Simge "acaba dışarda mı yesek yemeği hiç eve gidip de yemek yapasım yok .." diye mırıldandı.
" ben çok yorgunum eve gitsek olmaz mı ?." diye sordum ki gerçekten yorgunum.
Simge " ama benim canım lahmacun istedi hadi gidelim ne olur lütfen lütfen Gece." diyerek bana doğru kedi bakışlarını bakmadan bile fark edebiliyorum.
Biraz da hareketlerinden şüphelendim çünkü normalde çok dışardan yemez evde yiyelim diye tutturur simge. Ve bir anda böyle bir şey isteyince hem yorgun olduğumdan hem de simgenin bir anda söylemesinden şaşırdım. Bunda bir bokluk var ama hadi hayırlısı diyerek sorumu sordum
" Simoş biz daha dün dışarda yemedik mi yemeği şimdi nerden çıktı bu ."
Simge " iyide canım istedi o yüzden hadi ya kırma beni gidelim." derken eliyle koluma dokundu.
" doğruyu söyle yorma beni. " derken koluna baktım.
Simge "iyi be tamam. Ateş aradı beni akşam bir şeyler yapalım mı dedi önce eve çağıracaktım. Ama sen istemezsin diye çağıramadım dışarda yemek yiyelim dedim oda olur dedi eğer sen gelirsen aslanı da getirecek sen yalnız kalma diye ama gelmezsen de ben söz verdim gitmek zorundayım o yüzden ısrar edip duruyorum. Sende gel evde tek kalma diye." tek nefeste söyledi resmen helal olsun.
Derdi de ortaya çıktı. Eve çağırmak istiyorsa çağırsın. Sanki ben insanları evden kovuyorum ne var yani bir kere kovduysam onda da başım çok ağrıyordu nöbetten gelmiştim. Bunlarda susmayınca çıldırdım. Aslan da benle uğraşıp durunca sinirlenip evden kovdum. Ama gerçekten başım ağrıyor ve çok uykusuzdum. Hayır yani bir kere oldu diye tamam bir kaç kerecik oldu ama bir diyeyim ben ona. Sırf bu yüzden de eve misafir mi çağırılmaz canım.
"Tamam seni bırakayım ben eve geçeyim. Geç gelmezsen bana da alırsın bir şeyler. Geç gelirsen de haber ver ona göre hazırlarım bir şeyler kendime." dedim.
Simge "keşke gelseydin sende." dese de yorgunum ve eve gitmek istiyorum.
"Siz eylenin gerçekten yorgunum bu arada eve çağırmak istediğini de çağıra bilirsin bir daha kovmayacağım söz." diyerek sırıttım.
Simge kahkaha atarak " emin misin "diye sorunca bende gülüp başımı salladım.
Yemek yiyeceği yere onu bıraktım ve eve geçtim. Hızlıca duşumu alıp koltuğa uzandım. Biraz dinlenip balkona sigara içmeye çıktım ve aldım elime kitabımı okumaya başladım . Balkondaki rahat köşeme yayılıp kitabımı okudum.
Zil çalmasına yerimden sıçrayarak uyandım. Balkonda uyuya kalmışım. Saate baktım akşam dokuz bu saatte simge gelmez kim acaba diye merakımdan kapının deliğinden baktım ama görmek istemediğim biri vardı. Hayır ya şaka olmalı hayır yani askeriyeye de gitmedim niye geldi bu yüzbaşı. Bende günüm niye bu kadar güzel ve sakin diye sorguluyordum kendimi. Meğerse bunu görmediğim içinmiş açmayım gider diyerek arkamı dönmüştüm ki kapının arkasından bana bağırmaya başladı Aslan.
