Yıldıza basmayı unutmayınız.
Ekenden bölüm geldi..
ASLAN 'DAN
Yaşadığımız kavga dan dolayı gecenin bana haber vermemesini anlıyorum fakat içimden de keşke bana haber verseydi demeden duramıyorum. En azından bunlara rağmen aradığımda açıyor mesajlarıma geri dönüyor. Ama gittiği günden beri içimde tuhaf bir his sürekli peşinden git diyor bana.
Ona bir kaç gün zaman tanımak istiyorum ve bu yüzden kendime engel olmaya çalışıyorum. Bana kendiyle ilgili anlatması gereken konular olduğunu söyleyince istemesem bile uzak durmalıydım. Ne zaman kafasını toparlayıp anlatmak isterse işte o zaman yanından ayrılmayı düşünmüyorum.
Gittiği gün konuşurken bir askerin bana seslendiğini duyunca telefonu kapatmak zorunda kaldım. Bana yakın köylerden birinde sorun çıktığını söyleyince. Acilen ekibimi toplayıp köye gittik. Bütün gece köyde çıkan sorunla ilgilendim. Tam işimiz bitti derken tekrar başka bir köye gittik. Bu ara köylere dadan şerefsizler yüzünden insanlar huzur bulamıyor artık.
Akşama kadar köy halkı ile konuşarak bütün bilgileri topladık. Kafam biraz dağılsa da aklım sürekli Gece de . Acaba şuan ne yapıyor. Nasıl bensiz iyimi. Kafasını toparladı mı? Gibi gibi bir sürü soru beynimi sulandırıyor. Ve tüm bu süre zarfın da konuşamamak özlemimi iki katına çıkardı.
Yok dayanamıyorum onsuzluğa yanında olmam lazım. Kokusunu çekip o minik bedenine sarılıp özlemimi gidermem lazım. İçim deki ses zaten sürekli git diyip duruyorken. Hemen telefonumdan Binbaşını arayıp bir kaç günlük izin istedim. Normalde böyle izin alan biri olmadığım için önce şaşırsa da sorun çıkarmadan. Acil bir emir gelmediği sürece sıkıntı yok dedi. İzni de hallettiğime göre bir an önce eve gitsem iyi olur.
Eve gittiğimde saat baya geç olmuştu. Hızlıca bir duş aldım. Duştan çıkınca hemen bir çanta hazırlayıp bir kaç parça kıyafet koydum. Üzerime bir kot ve beyaz tişört giyinip evden çıktım.
Saatin geç olduğunu bildiğim halde yine de duramıyorum yerimde. Saat gece ikide evden çıkıp. Aracımı hava limanına sürdüm. Bir saatin sonunda hava limanına gelince aracımı park edip içeriye girdim. En yakın uçuşa bilet aldım. Üç saat beklemem gerekiyor ama olsun senin için değer güzelim. Sabah 6 uçuşuna anca bilet bulabildim. Daha erken davransaydım belki de şuan orda onun yanındaydım. Yine de ne demişler geç olsun güç olmasın.
Üç saatin sonunda uçağa binerek gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım fakat bir türlü uykum gelmedi. Yanımda getirdiğim kitabı okumak istedim fakat onu da okuyamadım. Aklım da fikrim de Gece varken başka hiç bir şey yapamıyorum. Çok değil şurada en geç 4 saate yanında olacağım.
Öyle özledim ki onu hasretiyle yanıp tutuşuyorum. Yanına gittiğim ilk an minik kadınımı kollarımın arasına alıp sıkıca sarılıp hasret gidereceğim. Özlemini çektiğim dudaklarının tadına bakıp. Defalarca öpüp duracağım. Hasretim dinene kadar dibinden ayrılmayı düşünmüyorum. Bir sene boyunca uzaktan sevmek çok zordu evet, ama o dudaklarına bir kere kavuşmuşken bir daha uzak duramam.
Ona kıyamazken o gün yaptıklarım dan öyle pişmanım ki. Ulan nasıl kıydım. Nasıl ağlattım. Saçının tek teline zarar gelmesin diye uğraşırken. Nasıl canını yaktım diye kendime kızmadığım an yok. Her defasında kendimi suçlamaktan kaçınmıyorum. Haklıda ama nevrim dönünce kendime engel olamadım.
Uçaktan inince önce saate baktım sabah sekiz buçuk olduğunu görünce . Hemen arkadaşımı arayıp telefon sinyalini bulmasını istedim. Kaldığı oteli sormak aklıma gelmedi keşke sorsaydım. Arkadaşımdan sinyal bilgileri gelince hemen bir taksi çevirip. Otelin adını söyledim. Buradan oraya bir saatlik yol. Ulan git git bitmiyor. Ben bu kadının yanına ne zaman varacağım. Minik bir kadın beni nasıl çöllere düşürür nasıl beni kendine derbeder eder diye kendime sormadan duramıyorum. Ama o bakışları aklıma gelince suyun altında nefes bile almadan dururum.
