Aslan ile Ateş'in gitmesinin üzerinden bir hafta geçti. Fakat hala ne ben ne de simge haber alamadık. Arar da duymam diye her boşlukta sürekli telefonuma baktım. Her gün düzenli olarak mesaj attım. Günümün nasıl geçtiğinden bahsedip bol bolda özlediğimi belirttim. Telefonunu açınca onu yüzlerce mesaj bekliyordu buna eminim.
Gün için de hastaneye gelen kargomu da alarak şimdi eve geçiyorum. Yavukluma yapacağım ufak bir sürpriz var. Arabayı park edip arkamdan gelen Simgeyi bile beklemeden koşarak eve girdim. Hızlıca bir duş alarak saçlarımın ıslaklığını alarak havluyu kenara bıraktım. Şimdi yapacağım sürpriz de sıra. Hemen kargodan gelen paketi elime alarak açtım. Bu ay maaşımın yarısını bunlara yatırdım resmen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gördüğüm iç çamaşırları beni gülümsetirken bunlardan birini seçerek üzerime giydim hemen. Aynanın karşısına geçerek nasıl durduğuna baktım. Vücuduma yapışan iç çamaşırlarını beğeni ile süzdüm. Yavukluma yollamak için bir resim çekindim. Sonuçta oda görsün istedim.
Gönderilen mesaj:
Sana ufak bir sürpriz hazırladım yüzbaşım. Bu ve daha güzelleri ile seni bekliyoruz. Bir an önce dönmeni bekliyorum. Seni seviyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mesajı yollayarak mutfağa gittim. Yemeği simge ile beraber hazırlayıp karnımızı doyurduk bir güzel. Balkonun perdesini çekerek hem kahvemizi içip hem de muhabbet ediyorduk fakat ikimizin de içi buruk olduğu için pek de konuşamıyorduk.
"Bu duruma sanırım alışman lazım senin." Dedim simgeye.
"Saçma saçma konuşmaya başladın yine bak. Niye acaba sadece ben alışıyorum da sen değil ?." Diye çıkıştı hemen bana.
"Sebebini çok iyi biliyorsun simge."
"Bilmem hiç bir şeyi değiştirmez şuan hayatında ve sen onu seviyorsun."
