Yıldıza basmayı unutmayınız.
Bölümü düzenleyemeden atıyorum.
Kusurum olursa şimdiden af ola.
GECE
Kaç dakikadır Aslanın kolları arasından çıkmaya çalışıyorum. Öyle bir sarılmış ki bana sanki bıraksa fizana kaçacağım. Seslenmeme rağmen uyanmıyor. Her defasında mırıldanıp kendisine çekiyor. Ama biraz daha bırakmaz ise beni yatağına işiyeceğim.
"Kalk artık be adam salıcam valla şimdi." Diye son bir isyan ettim.
"Güzelim desene çişim geldi diye." Diye uyku sersemi konuşup kollarını açtı.
Koşarak odadan çıktım. Şimdi birde Aslana laf anlatamam. Tuvalete girip işlerimi halledince. Bir rahatlama geldi valla. Ne uykucu çıktı bugün Aslan sanırsın günlerdir uyumuyor. Odaya dönmeden mutfağa girdim. Güzel bir menemen için dolaptan malzemeleri çıkardım. Çayı da ocağa koydum. Malzemeleri tek tek güzelce yıkayıp dildim.
Soğanlar kavrulurken çayı demleyip altını kıstım. Biberleri de ekleyip kavurdum. Sonra dildiğim sucukları da biraz pişirince domatesi ekledim. Kaynayana kadar dolaptan kahvaltılık ne varsa koydum masaya. Menemen pişince yumurtasını ekleyip az daha pişirdim. Şimdiden nefis kokuyor. Birazda üzerine kaşar dilimleyince erisin diye beklerken. Mükemmel bir menemen oldu.
Arkamdan Aslan bana sarılıp saçlarımı öptü. "Beni yatak da tek başıma bırakıp kahvaltımı hazırladın sen." Diyerek beni kendine çevirdi. Ufak bir öpücük verip "Birde tek başına , bana neden seslenmedin güzelim beraber hazırlardık." dedi kaşlarını çatarken.
"Olsun ben hazırlamak istedim." Dediğim de gülerek yanaklarımı avuçları arasına alıp sesli birer öpücük kondurdu.
"Senin yorulmaman lazım o yüzden otur ve gerisini bana bırak güzelim." Diyerek sandalyeye oturttu. Menemeni masaya koyup. Çayları da döktüğünde her şey hazırdı. Ben tabağıma ne varsa koyarken Aslan sırıtarak beni izledi. Ona ne var bakışı atarak aç karnımı doyurmaya başladım.
"Gece"
"Efendim." Dedim ağzım doluyken zorla konuşarak.
"Efendin kurban olsun sana." Dedi gülerek.
Ağzımdaki lokmamı zora yutarak baktım. Gel gel işareti yaptığımda bana doğru eğildi. Güzel sesli bir öpücük kondurdum anlına. Bunu beklemediği için kahkaha atarak oda öptü anlımı. "Sen çok fena bir kadınsın." diyerek yanaklarımı öptü.
"Şimdi söyle bakalım ne diyecektin yavuklum." dedim sırıtarak.
"Yavrum sürekli yeni laflar çıkarıp duruyorsun. Neyse evlilik işini nasıl yapalım nasıl istiyorsun. "
Yani nasıl olur ben bilmiyorum. Bana yok gösterecek kimsemde yok ki ona sorayım. Bir teyzem ile eniştem vardı onlarda artık yoklar. İstemek istese bile isteyecek kimse yok. Suratımın asılmasını engelleyemedim. Sahiden bu hayatta tek yanımda simge kalmıştı dimi. Acaba ondan istese olur mu beni. Yoksa direk nikah mı kıysak.
"Bilmiyorum."
"Güzelim belki çevrende soracak kimse yok ama ben ve ailem elimden geldiğince sana aile olmak için uğraşacağız." dediğinde duyduğum tek şey ailesi mi. Yani olabilir ama bu zamana kadar hiç bahsetmedi bana. Yada anlatmadı ki . Gerçi daha yeniyken hamile kaldım nasıl anlatsın.
"Şey ailem derken hiç bahsetmedin." dedim çekinerek.
"Güzelim ailem dediğim bir annem birde erkek kardeşim var. Ama onlar başka yerde oturuyor burada değil. O yüzden hiç yanımda görmedin. Veya bende bahsetmedim."
