Şizofren Azra (Firdevs'in İç Sesi)

~...~

"Eğer senin içinde uygunsa yarın saat 14.00'da ilk seansımızla başlarız ne dersin?"
"Olur. Dersim 13:00'da bitiyor medreseden ayrılır gelirim , bana konum atabilir misin ? ablam çünkü tarif etsen bulamam. "
"Tabii ki de gönderirim. Sen dert etme."
" Benimle ilgilendiğin için sağ ol Allah razı olsun benden bir isteyin var mı abla ?"
"Allah Ümmeti Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem'den razı olsun. Canının sağlığı güzelim. Senin benden bir isteğin var mı?"
"Var."
"Buyur. "
"Dua eder dua beklerim aciz bir kuldan ibaretim . Dualarını eksik etme yeterli..."
"Rabbim muvaffak kılsın, ederim etmez olur muyum? Allah rahatlık versin. Kendine çok iyi bak."
"Allah'a emanetsin ablam! Zira ondan başka emanete iyi bakın yoktur."

Baş Parmağımın kapatma tuşuna doğru Gittiğini fark edince utandım, nasıl utanmam ben. Telefonda konuştuğum hiç kimsenin üzerine telefonu kapatmadım, telefonun diğer ucundakinin kapatmasını beklerim. fakat ne hikmetse kurtulma isteği geldi bana , hemen kapatıp doğru yatağa uzanmak istedim günün yorgunluğundan olsa gerek ayaklarım titremeye başladı, bu yorgunluk bana hiç de yabancı değil ne vakit yorulsam ;fiziken ve psikolojikken yorulsam gözlerime derin bir uyku girer, ayaklarım da kendiliğinden titreşim moduna girer.
Feracemi çıkarmanın vakti geldi. Pijamalar devreye girsin başka çarem yok velev ki titreşimim artsa nenem :'Deprem mi oldu' deyip. Ağır adımlarla suratlı artırıp odama bir hışımla girer. Gündüzü kapkara çarşafla geçirip geceyi kapkara feraceyle geçirip de gece yarısından sonrasını nasıl kapkara bir pijama ile geçiriyorum harbiden hayretler içerisindeyim.
~Sen karanlıktan ne zaman çıkmayı düşünüyorsun¿~
"Azracığım Ben düşünmeyi çoktan bıraktım Sen beni kafaya takma...Azra!"
~Efendim.~
"Ben şükür Namazımı kıldım mı?"
~FesuphanAllah Sen de bunaklıkta zirveye vardın.~
"Bu kıldın demek mi?"
~Kıldın ya odayı toparlayıp abdest almıştın. Hani hatırladın mı? Sonra da şükür namazı kılıp ailene not yazdın dahası eftelya'yı aradın. Şimdi de abdestini bozmadıysan inşeAllah zıbaracaksın.~
"Ula Azra hakkını nasıl ödeyeceğim, bana destek oluyorsun ya unuttuklarımı hatırlatıyorsun. Yardıma ihtiyacım olduğunda yanımda ediyorsun . Her halükarda kimse bilmese bile benim bir parçamsın lakin seni Ne kadar sevsem bile Rabbimden daha çok sevmiyorum haberin olsun. Ama..."
~Ne oldu.~
"Bana bu dünyada yardımcı olanlar arasında ilk Allah Celle Celalühü var .Sonra sen ve ninem zaten daha da kimseyi tanıdığım yok. Buzullar bile beni tanısa bana : "Senin orada ne işin var Gel kutuplarda yaşa.' der.
~Yav he he...~

Alarmın sesi ile uyandım teheccüd namazı sabah namazı derken biraz da Kur'an okudum. Dışarıya bakan gözlerime sordum: kendini özledin mi ? Bu manzarayı özledin mi ?Neyi özleyebilirim ki artık .
Neyi özlemem gerekiyordu ki namaz elbisemi çıkarmanın vakti geldi. Güneş doğmaya başlıyordu artık o da bıkmıştı karanlıktan karanlık görünen yüzünden ,gece olduğunda Güneşi unutuyorlardı. Halbuki bilmiyorlar mıydı ? Ay ışığını güneşten alıyordu. Yine kuş sesleri bu nağmeleri kime öğretti böyle cıvıl cıvıl kuş sesleri... Ya baki entel baki dönüp bir Aynaya Baktım dağılmış Saçlarıma , bembeyaz tenime ve morarmış gözlerime... Ağlamıştım. Halbuki gece yarısı niye Gözlerim morarmıştı ki yoksa Uykuda mı ağlıyordu Gözlerim. Ben farkına varmadan. Neyse ya,
Benim öyle makyaj yapmaya falan da hiç niyetim yok . Gerçi hiç olmadı ki çarşaf şerefimi giydim peçemi aldım yanıma doğru mutfağa gittim neneme ve kendime kahvaltı hazırlayayım birkaç bir şey atıştırıp çıktım evden medreseye gitmem gerekiyordu saat 7.00'ye geçiyordu artık biraz yürümem gerekti her sabah yaptığım ve hiç bıkmadığım bu yürüyüşlere devam etmem gerekiyordu. Bilinçaltımız Zinde tutmam gerekiyordu... gerekiyordu ! işte ne bileyim gerekiyordu. Medreseye gittim üniversite derdi bir yandan medresedeki ezberlerim , dini bilgilerim bir yandan geçmişimi kurcalayan bu psikolog bir yandan, evde tek başına kalan ninem bir yandan, yine bir karmaşanın içindeyim yine soluksuz seyredilen bir dizi gibi,
Olsun ya alışılmışın dışında değil ben alıştım hüküm sürmek Allah'a ait hüküm veren odur . Ben hükme göre hareket ederim. Kapıdan içeri besmeleyle girmek nasip oldu. Selam vasıtalarından sonra Ders başladı saat 1 civarında medreseden uzaklaşmaya başladım. Soğumuştum artık hocalardan, soğumuştum insanları görmekten, soğumuştum kendimden , geçmişimi özlemekten soğumuştum.... Medresede öğlen namazımı kılmıştım zaten vaktin namazı borç niyetiyle üzerimden gitmişti ve ilerliyordu ayaklarım isteksizce ilerliyordu. Psikoloğun bana attığı konuma doğru.
Belli ki Yol uzundu taksiye binmem gerekiyor. İşte ayaklarımın yorgunluğu benim daha fazla gidemeyeceğimi belirtti. ilk gördüğüm taksiye elimle dur işareti yaparak durdurdum . Ve beni konumumun son durağına bıraktı. Girebilir miydim ? İçeriye girebilir miydim? Geçmişimin içine saldırıp her zerresini açmaya çalışırsa ya iğnesinden ipliğini deşmeye kalkışırsa ...
Sağ ayağımla girdim içeri Yoksa girmemeli miydim ? Kapkara çarşafı şerefimle beni görünce ürperdi genç asistan. Asistan bana doğru bakarak: "Buyurun seansınız mı vardı?"
Ne demeliydim? ne demeliydim? "Öncelikle Selamünaleyküm evet seansım vardı hanımefendi saat 2'de olacaktı Rica etsem bir kontrol edebilir misiniz ?"
Ve yukarı merdivenden aşağı bana doğru gelen eftalya abla Seslendi :"Hoş geldin Ben de seni bekliyordum."
"Esselamü aleyküm rahmetullahi ve berekatuhu artık eftelya abla demem gerekmiyor . Nasılsınız eftelya hanım?"
Baya abes bir giriş olsada başlanmıştır; geçmişe ilişme dersimiz.
Hepiniz hoş geldiniz Ben firdevs Suskun ...

"Allah'ım firdevs cennetine al bizleri, razı ol bizlerden. "