Bir iftira sonucu ölümden kaçtıktan sonra, çocukluğunu geçirdiği mahalleye geri dönmek zorunda kalan Mavi ve dört arkadaşı, Mavi'nin kimliğini gizlemeye çalışarak onu korumak isterler.
Ama işler istedikleri gibi gitmez ve Mavi'nin çocukluk aşkı Öme...
"Ya kanka valla elim çarptı." 7. kez Taha'nın ekranına vurduğumda oyunu bırakıp saçımı çekti. "Ya sal beni kadın sal!"
Doğa tarafından ensemden tutularak çekilmek suretiyle kendimi koltukta buldum.
"O fotoğrafı sil." "Hangi fotoğraf?" "Yarı çıplak olduğun fotoğraf." "Ya ne çıplağı manyak mısın?" "Kızım son fotoğrafını diyorum, sil hemen."
Sırıttım.
"Haaa o mu? Yok,çok güzel o. Silmem." Derin bir nefes aldı. "Mavicim, güzelim, sil şunu yoksa gidip şu avcı denen orospu evladının yedi ceddini-"
"Ben hallettim." Arda'nın sesi ile ikimiz de ona döndük. "Ne? Ne halletmesi oğlum eşkıya mısınız siz?" Ters ters baktılar ve Arda konuşmaya devam etti "Özelden yazdım çocuğa." Gözlerim fal taşı gibi açıldı.
"Ne yaptın ne yaptın?" "Çocuğa diyorum,yazdım. Dedim benim kardeşim akıl hastası. Seni kafaya takar bir daha bırakmaz. Daha önce belalı olduğu çocuğun yanında dişi kedi gördü diye bıçakladı çocuk hastanelik oldu dedim. Ona ne oldu dedi. O da yattı çıktı başkasına takmak için yer arıyor dedim."
Ben mal gibi Arda'ya bakarken Taha ve Doğa gülmeye başladı. "Ya sen hasta mısın amına koyayım!" Kollarımı bağlayıp oturdum. "Hiçbiriniz beni anlamıyor. Kaçıcam kocaya o olucak." Arda bana nah çekti ve odadan çıktı.
Taha kolunu boynuma dolayıp saçımı karıştırdı. "Vermiyoruz kızım seni. Turşunu kurucaz." Onu iteledim. "Zıkkım ye Taha. Bırak beni,bırak." Daha çok sıktığında ben de sarıldım.
|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_|'-_
"Ya oğlum bizene elalimin bebesinin pipisini kesiyorlarsa! Biz neden gidiyoruz amına koyayım?!"
Arda'nın söylenmesine göz devirdim.
"Ya yeter lan! Sus artık sus! Başım şişti anasını satayım! Alt tarafı tebrik edip gelicez ne uzattın be!"
Doğa da sonunda delirdiğinde çoktan gelmiştik. "Bana bakın, içeride düzgün davranın. Hakaret,şımarıklık istemiyorum. Yoksa yemin ederim hepinizi deşerim!"
Tıslar gibi konuştuktan sonra arka bahçeye doğru ilerledim. Erkekler için ön tarafa kurulan masalara konulacak tabaklar,hazırlanmaya başlanmıştı bile.
Yardım etmek istiyordum ama ne yapacağımı bilmiyordum.
"Aaa,sen yeni gelen ailenin kızı mısın? Ay maşallah çok güzelsin..." Yanımdan gelen ses ile yerimde kas katı kesildim.
Soluma döndüğümde bir çift amber göz ile karşılaşmak beynimden vurulmuşa dönmeme sebep oldu.
Melek.
Ben mal gibi ona bakarken gülümsüyordu. Yanında Rojda da vardı ve Ece arkada telefonla konuşuyordu.
"Melek ben."
Uzattığı eline baktım ve bende elimi uzattım.
"Işıl ben de. Evet yeni geldik mahalleye."
Gülümsedi.
"E tamam hadi gel içeri konuşuruz."
İçeri doğru ilerledi ve beni de sürükledi.
Bizimkiler de arkamdan gelmişti ve onları erkeklerin oturması gereken odaya gönderip mutfağa gittim.
"Yardım edebileceğim bir şey var mı?" "Gel kızım gel al şu parayı git içecek al gel." Bir an duraksadı "Ama Ömer de seninle gelsin tek başına taşıyamazsın."
Ona kafamı sallayıp içeri yöneldim.
"Ömer!"
Dönüp bana baktı. Garip bir histi. Çocukken olduğu gibi bakmıyordu. Çünkü artık çocuk değiliz. Bakışları sert ve umursamazdı. Yine de yanına yürüdüm.
"Bakkala gitmemiz lazım, içecek alınacakmış." Bir yandan konuşuyor bir yandan ayakkabımı giyiyordum.
"Tamam."
Bu muydu? Neden sessizdi? Normalde cıvıl cıvıl bir çocuktu. Yani onu en son gördüğümde.
"Mavi, kim olduğunu biliyorum."
•°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•° Tatatatataammm Çok uzun zaman sonra online .d
Biliyorum çoktandır yazmıyorum özür dilerim ama tatildeyim yani eh insaf:(
Bölüm hakkındaki düşünceleri şöyle alalımmm=>>>>>>
