Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
sunshine bizim eve gelmeni istiyormus
merve: öyle mi
sunshine beni o kadar sevmiyor
gelmemi bekleyen başka biri olmadığına emin misin
yaseniya: hayir sunshine istiyor
merve: peki o zaman sunshine için geleceğim
yaseniya: sunshine şuan bizi gıcık edecek bir damla yok diyor
damla sevgilisine gitti
annemler de gec gelecekmis
merve: tamam
bi on dakikaya gelirim
⎯⎯⎯⎯⎯⎯
merve
işlerimi halleder halletmez motorumu alarak yaseniyanın evine doğru yol almıştım. normalde böyle eve çağırmazdı bu yüzden yolda biraz hız sınırını geçmiş olabilirdim, ama sonuçta yakalanmamıştım o yüzden sıkıntı yoktu.
yetiştiğimde kaskımı çıkarıp motoru durdurdum ve motordan indim. birkaç tanıdık ses evlerinin önünden geliyordu.
"uzun zaman oldu."
duyduğum sesle hızlıca kapıya yetiştiğimde bir kızın yaseniyaların evinin önünde durmuş ve yaseniya ile konuşuyor olduğunu görmüştüm.
kızın iki eli de yaseniyaya temas ediyordu.
sen kimsin amına koyayım?
yaseniya da onla konuşuyordu. şuan gördüğüm görüntü o kadar sinirimi bozmuştu ki sert ve sesli bir adım atarak onlara yaklaştım.
yaseniya sesi duyup bana doğru dönünce kız da yavaşça bana dönmüştü. kızın ellerine ciddiyetle bakmaya başladığımda kız bunu farkederek yavaşça ellerini çekti.
"ah.. gideyim o zaman ben. görüşürüz yaseniya."
siktir git. geri de gelme.
"görüşürüz.."
kız bana başını sallayarak uzaklaştığında onun gidişine bakmıştım. geri yaseniyaya baktığımda ise bana kaşlarını çatarak baktığını görmüştüm.
"ne?"
"niye kıza dik dik bakıyorsun?"
"asıl o kim ve niye sana dokunuyor?"
"eski bir komşumuz o. pizza söylemiştim bizim için o da kuryelik yapıyormuş karşılaştık."
