ချစ်လှစွာသော ကြယ်တာရာ

2

beep beep beep

6:45 a.m

မနက်စောစောမထတတ်သူမို့ ဒီအချိန်ဒီအခါဟာ သူ့အတွက်တအားစောလွန်းပါသည် ၊ ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်တော့ အမည်မသိခေါ်ဆိုသူမို့ မကိုင်လိုက်ပေမယ့် ထပ်ခါထပ်ခါခေါ်သောကြောင့် အတော်လေးစိတ်ဆိုးပြီး စကားလုံးကြမ်းကြမ်းဖြင့်ပြောရန် ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်သည် ။

" hello "

ထူးလိုက်သောလေသံသည် သာယာနာပျော်ဖွယ်ဖြစ်မနေလှ ဆောင်ကြီးအောင့်ကြီးဖြင့်သာ ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည် ။

" လာလီဆာ အိတ်ပုတ်ကြီးမနေဘဲ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ဖို့အဝတ်အစားလည်းပြီး အိမ်ရှေ့ကိုထွက်ခဲ့ပါ ၁၅မိနစ်တိတိ အချိန်ရပါမယ် မဟုတ်ရင် ငါတစ်ရပ်ကွက်လုံးနိုးအောင် သောင်းကျန်းရလိမ့်မယ် "

မနက်စောစော နားထင်မွှေးတွေပါ ထောင်သွားသလိုခံစားရတယ် ၊ ကြက်သိမ်းလည်းတဖြန်းဖြန်းထသွားတယ် ၊ သူသည် ငယ်ငယ်ကတည်းကပင် ခုချိန်ထိ သူမစကားတစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းပါ။

၁၅မိနစ်‌ေပးတာတောင် ပိုနေသောအချိန်တို့ လီဆာ့မှာ ရှိသေးသည် ။

" မဆိုးပါဘူး ၊ အမြန်နှုန်းအရှိန်ကတော့ အရင်လိုသွက်တုန်းလက်တုန်း "

" စကားအပိုတွေပြောမနေဘဲ ရောက်လာတဲ့အကြောင်းရင်းကိုသာပြောပါလား ၊ နင်ရောက်လာတာ ငါ့မှာအိပ်ကောင်းခြင်းလည်းမအိပ်ရ စားကောင်းခြင်းလည်းမစားရပဲ "

" အားမွေးထားလိုက်အုံး လီဆာ ငါဆက်ပြီးဒုက္ခပေးတာကို ခံရဦးမှာ "

" ငါကဘာလို့လဲ နင့်ရဲ့ လက်တွဲဖော်အကောင်းစားကြီးက မခံစားဘဲ ငါကဘာလို့ခံစားရမှာလဲ "

မကျေနပ်သလို ခက်စွာစွာမေးလာသော သူ့ကို သူမက ခွန်းတုန့်မပြန်ခင် ပြုံးပြုံးလေးသာကြည့်နေတယ် ၊ ပြီးမှသာ

" နင်မို့လို့လေ နင်ဖြစ်နေလို့ "

အဲဒီစကားကိုပြောရင်း ရယ်ကာမောကာထွက်သွားသော အဲဒီမိန်းမကို ကျွန်မနားမလည်တော့ပါ ။

တိုးထွက်ပေါ်ပေါက်လာသော နေရောင်ခြည်အလင်းတန်းများ တိမ်လွှာတွေပေါ်သို့ ဖြတ်သန်းလာသောအချိန်အခါ၌ အချစ်ငှက်ငယ်နှစ်ကောင် ချစ်ကြည်နူးကာ ပျော်မြူးနေကြတယ် ။