İLKE

8. Bölüm

Merhaba uzun bir zamandan sonra 8. Bölümle karşınızdayım.Gizli okuyucu olmayın oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🖤🖤

Keremin arabayı son gaz kulandığını gördüm. Nereye götürüyordu beni. Telaşlanmıştım hemen Kereme dönerek,

" Kerem nereye gidiyoruz dedim."

Keremse istifini hiç bozmadan

" Konuşmaya " dedi sakince. Ama bizim konuşacak birşeyimiz yoktu. Ne konuşmak istiyordu.

Derince bir iç çekip tekrardan koltuğuma yaslandım. Ve sadece Keremi izledim. Merak etmiştim benimle ne konuşacak diye. Yarınki operasyon hakkında olamazdı. Çünkü yarın konuşacağımızı söylemişti. Aklımdaki sorular kafamda dönüp duruyordu. Taki arabanın birden durmasıyla.

Hemen Kereme baktım. Ve konuşması için bekledim.

" İlk görüşte aşka inanırmısın"

Dediğinde böyle bir soru beklemiyordum. Bu yüzden kaşlarım çatık bir şekilde,

" Anlamadım. Nasıl yani " dedim

" Duydun işte soruyu, tekrarlatma" dedi dalgın bir ifadeyle.

"Ne o, yoksa bana bu klişe cümleyle ilanı aşkmı edeceksin" dedim dalgaya vurarak. Fakat Kerem gayet ciddiydi.

" Aynı soruyu ben sana soracaktım"
Dediğinde kaşlarımı yukarı kaldırıp,

" Banamı" diyerek elimle kendimi gösterdim.

" Evet. İlk görüşte aşık mı oldunda, yarış gecesi karşıma çıktın. Şansa bak birde benim arabamda

Diyerek sözlerine devam etti.

" Arabamda ne işin vardı İlke? "

" Neden Cemle konuşuyordun?"

Sorular ard arda geliyordu ben ne diyeceğimi bilemiyordum Kerem beni baya yanlış anlamıştı. O gece olaylar bildiği gibi gittmedi ve Kerem bunları bilmeden saçma sapan düşüncelere kapılmıştı. Tabiki ona açıklama falan yapmayacaktım.

" İlk önce sana aşık falan olmadım. İkincisi o gece bir sebepten dolayı arabana saklandım. Senin olduğunu bilmiyordum bile. " Dedim bu kadar açıklamanın yeterli olacağını düşünerek.

Keremde dudaklarını hafif yalayarak derin bir iç çekti. Ve tekraradan bana döndü.

" Sorumun cevabını alamadım, ve kimden saklanıyordun. Herşeyi hemen anlat İlke"

Dediği zaman iyice bunalmıştım. Açıklama falan yapmak zorunda değildim.

" Kusura bakma ama açıklama yapmak zorunda değilim." Dedim.

Kerem acayip sinirlenmiş olucak ki iki yumruğunu sıkmış bana bakıyordu. Gözlerinden ateş fışkırıyordu. Ela gözleri ateş rengini almıştı.

" Son kez diyorum İlke anlat herşeyi. Hemen"

Cümleleri ne kadar tehtitkâr olsada anlatmamakta kararlıydım. O gece o adamdan saklandığımı bilmesini istemiyordum.

" Hayır Kerem. Anlatmayacağım. Lütfen eve bırakırmısın beni. Gitmek istiyorum" dedim. Açıkçası Keremin bu hâlini görünce baya korkmuştum ve eve gitmek istiyordum.

Keremde kafasın yere eğip hafifçe salladı.

" Evemi gittmek istiyorsun" diyerek kafasın kaldırıp anahtarlarla arabayı çalıştırdı.

Bende kısaca " Evet " diyebildim.

Ardından Keremin arabayı çalıştırmasıyla derin bir nefes verip arkama yaslandım. Ve cama döndüm.
Bu süreç içerisinde Keremle göz göze gelmek istemiyordum. Fakat arabanın hızı her saniye artıyor her dakika üstüne ekleniyordu. Ayaklarımdan yukarıya doğru büyük bir korku bedenimi sarmaya başlamıştı. Aniden Kereme döndüm. İki eliyle direksiyonu okadar sıkı tutmuştuki, bunu çok net görebiliyordum. Boynundaki damarlar sinirden ortaya çıkmıştı. Ve ayağını her saniye gaza daha fazla bastırıyordu. Aniden