İLKE

9. Bölüm

Selam canlarım ben geldim. Oy ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum.hayalet okuyucu olmayın 👻

Saat hemen hemen 06:00 olmak üzereydi. Bu yüzden hazırlanmak için odama gittim. İpek bu akşam Teyzesi gilde kalacağı için, rahatlıkla gidebilirdim.
Hemen dolabıma gidip ne giyeceğim hakında düşünmeye başladım. Güzel olmak istiyordum, ama gideceğimiz yerde biraz tehlikeli  yer gibi geldi. Bu yüzden her ihtimale karşı sportif giyinsem iyi olucak. Diye düşünüp dolabımdan kot siyah pantolonumu, üstüne'de beyaz tişörtümü giydim.
Üşüme ihtimalini göze alarak deri ceketimi de üstüne giyip,beyaz ayakkabılarımla kombinimi tamamladım. Saçlarımı gelişi güzel bir şekilde açık bıraktım.

Hazırlığım bittiği için, salona geçip kendimi koltuğun üzerine attım.
Ve telefonla biraz takılmaya başladım.
Telefonla oynarken aniden gelen aramayla, yerimden doğrulup telefonu açtım. Keremdi.

"Alo" diyerek cevabın gelmesini bekledim.

" Geldim. Aşağıya in" diyerek telefonu suratıma kapatmıştı. Ben daha cevap vermeden.

Öküz, insan bir selam verir

Her Neyse sinirlerimi bozmasına izin vermeyecektim. Hemen çantamı alıp evden çıktım. Tabi çıkmadan önce her yeri kontrol edip öyle çıktım. Mazalah, sonra ev falan yanar , uğraşamayız.

Aşağı indiğimde, biraz şaşırmıştım. Çünkü Kerem arabası yerine son model siyah bir motosikletin üstünde oturmuş beni bekliyordu.
Keremin üstünü süzmemle biraz daha şaşırdım, benim gibi deri bir ceket giymiş, altına beyaz bir tişört giymişti.
Beyaz ayakkabılarından tut, siyah pantolonuna kadar aynıydık.

Daha fazla şaşkınlığımı belli etmemek için Kereme doğru yürüdüm.
Benim geldiğimi anlayacak ki, hemen bana döndü. Bana döndüğünde, oda benim gibi üstümü süzdü. Sonra kendi üstüne bakıp kaşlarını havaya kaldırdı.

"Selam " diyerek ortamdaki sesizliği bozmuştum.

" Selam " diyerek kısa bir cevap verip,

" Hazırsan gidelim" diyerek motosikletin üstündeki kasklardan birtanesini bana uzatı.

Motosikletle mi gidecektik, ben hayatım boyunca hiç binmemiştim ve açıkçası baya korkuyordum. Bu yüzden Kereme dönüp,

" Gerçekten bununlamı gidecez" dedim. Keremde kaşlarını çatarak,

" Neden, sorunmu var" dediğinde, hafifçe yutkunup,

" Şey ... Ben biraz korkarımda ve hiç binmedim" dedim.

Baya korkarım, hatta altıma şıçarım

"Korkacak birşey yok. Varana kadar bana, sıkıca sarılırsın " dediğinde gözlerim irice açılmış yanaklarım kızarmıştı.

" Ne o kızardınmı" diyen Keremden aniden  gözlerimi çekip, utançla yere bakmıştım.

" Ne alâkası var alık o " diye birşeyler geveledim.

" Öyle olsun. Hadi gidelim ozaman" diyen Kereme tekrardan bakıp,

" Ben taksiyle gelsem olmazmı" dediğimde Kerem gözlerini sıkıca kapatıp açtı. Ve derin bir iç çekerek,