ក្នុងព្រឹកនេះរាជវាំងហាក់អ៊ូអរខ្លាំង ទាំងមន្រ្តី នាម៉ឺននិងអ្នកមានមុខមាត់នៅក្នុងអាណាចក្រ ក៏ត្រូវបានគាស់ហៅដើម្បីចូលរួមពិធីអបអរចម្រើនព្រះជន្មដល់ស្ដេចដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់របស់ពួកគេ។នាពេលនោះផងដែរ សម្លេងកណ្ដឹងបែរជាលាន់ដាស់អារម្មណ៍គ្រប់គ្នាឲ្យបែរចំណាប់អារម្មណ៍ទៅកាន់វត្តមានរបស់មនុស្សម្នាក់ចូលមកដល់។
"សូមថ្វាយបង្គំព្រះអង្គម្ចាស់ជីវិតតម្កល់លើត្បូង!ដោយមានកិត្តិយសទទួលបាននូវការអញ្ជើញឲ្យមកចូលរួមក្នុងពិធីជម្រើនព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ ព្រះអង្គម្ចាស់នៃសំណាក់របស់ខ្ញុំក៏បានត្រៀមនូវអំណោយសម្រាប់ទ្រង់បានរួចរាល់ដែរក្រាបទូល។សូមទ្រង់ទទួលយក បើសិនជាមានអ្វីទាស់ខុស ក៏សូមរាជទានទោសផងក្រាបទូល"គ្រប់គ្នាកំពុងផ្ដោតលើសម្រស់តូចនៅក្បែរម៉ាលីហ្សា ហើយក៏ភ្ញាក់ផ្អើលនឹងម៉ាលីហ្សា នឹកស្មានមិនដល់ថាព្រះអង្គម្ចាស់ហ្វីអាចរកបានជំនិតថ្មីអង់អាចទាំងដែលជាមនុស្សស្រីសោះ។
"អំណោយពីព្រះអង្គម្ចាស់ហ្វីទៅហើយ យើងអាចមិនពេញចិត្តម្ដេចនឹងបានទៅ?សូមទ្រង់យាងទៅកន្លែងរបស់ទ្រង់ចុះ"ស្ដេចសើច រួចក៏ឲ្យភីលៀងមកទទួលអំណោយពីដៃរបស់ម៉ាលីហ្សានិងអញ្ជើញពួកគេឲ្យចូលអង្គុយ។
អ្នកទាំងនោះនៅបន្តសុីផឹកនិងរាំរែក ខណៈពេលដែលកែវភ្នែករបស់ពួកគេសម្លឹងមើលទៅកាន់ឆាកមាននារីរបាំមួយក្រុមរាំជាចំណីភ្នែកសម្រាប់ពួកគេ។ម៉ាលីហ្សានាងមិនបានផឹកព្រោះវាជាបម្រាមសម្រាប់មនុស្សក្នុងដំណាក់កុំឲ្យផឹកស្រា ទោះជាខ្លួនជាអ្នកបម្រើក៏ត្រូវតែគោរពច្បាប់ក្នុងដំណាក់។
"ឮមកថាព្រះអង្គម្ចាស់ហ្វីមានជំនាញពិសេសរបស់ទ្រង់វាជាការរាំរបាំ បើទ្រង់មិនយល់ទាស់ទេ តើអាចរាំដើម្បីអបអរដល់ពិធីចម្រើនព្រះជន្មរបស់យើងផងបានទេ?"ស្ដេចយាងមកក្បែរអ្នកទាំង2សារជាថ្មី។ខណៈពេលដែលទ្រង់មានបន្ទូល កែវភ្នែករបស់ទ្រង់គឺផ្ដោតតែទៅលើសម្រស់តូចមួយអង្គនេះប៉ុណ្ណោះ។
ព្រះអង្គម្ចាស់ហ្វីអូណាបង្ហាញស្នាមញញឹមក្រោមស្បៃមុខ រួចងក់ក្បាលរបស់ទ្រង់ជាចម្លើយ។ឃើញដូច្នោះម៉ាលីហ្សាភាំងនឹងព្រះអង្គម្ចាស់ខ្លួន នាងមិនបានដឹងសោះឡើយថាហ្វីអូណាអាចរាំបាន។ហ្វីអូណាក្រោកឈរនិងឱនគំនាបចំពោះស្ដេច ស្ដេចទះដៃទាំងគូបង្អាក់អារម្មណ៍គ្រប់គ្នា រួចយាងហ្វីអូណាឡើងទៅលើឆាកដើម្បីបង្ហាញរបាំដល់ភ្ញៀវទាំងអស់។
