Poezja Rozczarowań

PROLOG

„Umrzeć nie są w stanie ci, którzy są kochani. Miłość to Nieśmiertelność"

Emily Dickinson

Jest coś zabawnego w niepowodzeniach miłosnych. Każde nazywa się tak samo, a boli inaczej. Nie da się skategoryzować intensywności bólu, a już na pewno smutku.

Kiedy umieściłam na tablicy marzeń "zakochać się", byłam pewna że jest najbardziej pewne ze wszystkich. Nic bardziej mylnego.

Rozczarowań z roku na rok przybywało coraz więcej, a ja tonęłam w rozpaczy i nieudolnej nadziei.

Moje życie nie przypominało bajki i zdecydowanie odbiegało od moich nastoletnich planów. Nie tak miała wyglądać dorosłość. Wszystko co myślałam o miłości, odeszło razem z chorobą taty.

Jednak nikt nie przygotował mnie na Tannera Grady'ego.

Kiedy pierwszy raz na niego spojrzałam, wiedziałam że mam do czynienia ze swoją bratnią duszą. Nasze spotkanie odbiegało od ideału, a on sam nie był księciem z bajki. Jednak jako jedyny nie patrzył na mnie ze współczuciem i nie oszczędzał mnie w słowach. Nietrudno było się zakochać.

Wszystko jednak miało swój koszt.

A naszą ceną było rozczarowanie.