GEZİDEKİ KATLİAM

Kâbus

Korku ile gözlerimi açtığımda etraf hâlâ karanlıktı yanımda Aybüke yatıyordu katil katil o an aklıma dank etti bunlar rüyaydı ama o katili göremeden uyandım çok gerçekçiydi, yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım bu halde uyuyabileceğimi sanmıyordum kafamı dağıtmak için önümdeki kitabı aldım ve bir sayfasını açıp okumaya başladım ama olmuyordu gördüğüm rüya beni çok etkilemişti

Aybüke:ne ara uyandın daha Sabah bile olmadı
Şeyda: sen niye uyanıksın
Aybüke:sesleri duyunca uyandım zaten dünkü olay aklımı karıştırdı

Doğru ya dün neler yaşadık biz artık rüyam o kadar gerçekçikiydi doğruyu veya yanlışı ayıramıyordum

Şeyda:sahi biz dün ne yaşadık

Aybüke anlamaz bir ifade ile bana baktı o da haklıydı yani delirdiğimi düşünebilirdi

Aybüke: Ecrin katildiya sonra Özge ve şafağı öldürdü sonra biz otele geldik hatta gökçede öldü maalesef Şeyda iyimisin uyumalısın

Deyip sırtını bana döndü yüzünü duvar tarafına çevirdi bende derin bir iç çektim ve kitabı komidinin üstüne koyup gözlerimi kapattım

...

Sabah uyandığımda Aybüke yanımda değildi üstümü giyinip lavabodan çıkınca kahvaltıya Aybükenin yanına indim

Aybüke: Şeyda gel hadiii

Aybükenin yanına gittim birşeyler atıştırdık daha sonra

Aybüke: bahçeye çıkalım mı Şeyda
Şeyda: tamam hadi

Aybüke ile bahçeye indik hava biraz bulutlu ve yağmurluydu ama yağmur yağımıyordu biraz daha ilerledikten sonra ağaçların arasındaki banka oturduk sohbete dalmışken havanın karardığını hiç farketmedik

Aybüke: biraz daha bahçede takılalımmı yoksa çıkalım mı
Şeyda: aslında hava tam kararmadı hem temiz hava ikimizede iyi geliyor birazdaha kalsak sorun olmaz bence

Bahçede birazdaha sohbet ettikten sonra hava artık fazla kararmıştı ve içeri girmeliydik

Şeyda:girelimmi hem hava fazla karardı
Aybüke:olur Şeyda sen git ben bağcığımı bağlayıp geliyorum

Aybüke bankta bağcığını bağlıyorken bende ağır adımlarla yanından uzaklaşıyordum sanırım biraz fazla hızlı yürüdüğümden otelin kapısına varmıştım kapıyı açıp girecekken Aybükenin olduğu taraftan bir ses geldi
Ses sanki bir adamın sesine benziyordu bağırışmalar vardı ayrıca o tarafta Aybüke vardı koşarak bahçeye gittim karanlık iyice çöktüğünde hiç bir şey gözükmüyordu duvarın kenarından o tarafa bakıyordum ama bişey göremiyordum ben gözlerimi kısıp etrafa baktığımda tekrardan bir çığlık sesi ve bu ses Aybükeninkine benziyordu gözüm karanlığa birazdaha alıştığı sırada bahçedeki lambalar yandı karanlığa alıştığından ışık biraz beni rahatsız etti gözlerimi lambalardan çekip etrafı incelerken tam iki kişinin yerde yattığını gördüm biri kanlar içinde her tarafından bıçaklanmış biri ise sadece bir tarafından bıçaklanmış bir şekilde yerde yatıyordu uzaktan tam kim olduklarını göremesemde yaklaşınca kim olduklarını gördüm

Şeyda:dur NE!!!

Kusura bakmayın bu bölüm kısa oldu ama en kısa zamanda diğer bölümü atacağım 🤍
Oy kullanmayı ve yorum yazmayı unutmayın ♥️