32 dakika 11 saniye. Hiç mi için sızlamadı? Hiç mi çığlıklarım vicdanına dokunmadı? Hiç mi gözyaşlarım ve yardım çığlıklarım kalbine işlemedi?
"Gözlerime bak Arya, belki de dakikalar sonra gözlerime ömrün boyunca bakamayacaksın. Yalvarırım gözlerin...
Her hafta bir bölüm gelsin mi o zamann? Bölüme bolca yorum yaparsanız çok mutlu olurum, sonuçta saatlerce bir bölüm üzerinde çalışıyoruz emeğimizin karşılığını sizin güzel yorumlarınızla alırsak çok sevinirim🫶🏻💖
Keyifli okumalar..✨
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bacaklarım titrek bir halde daha fazla ayakta duramıyordu. Koridorun sonunda gördüğüm ışıkla hafifçe tebessüm ettim. Işıkla kavuşur kavuşmaz kendimi duvar kenarının yanına adeta atmıştım. Dizlerimi uzatıp başımı duvara yasladım. Şu anda neyi nasıl düşünmem gerektiğini bilemiyordum. Anahtarım kırılmıştı ve onu bir başkasının ki ile değiştirmem gerekiyordu. Peki ya o odada bulunan adamı ne yapacaktım? O buradaydı, o beni tanıyordu ama ben nasıl tanımıyor olabilirdim. Dile söylemesi kolay olabilirdi ama ben burada çocukluğumu bitirmiştim. Ben 11 yıldır bu duvarlar arasında, Bora'nın kurduğu örgüte çalışıyordum. Diğer ajanlar gibi olamasak da hiçbirimiz, bizimde onlar gibi bir temelimiz vardı.
Bora çok iyi bir ajandı. Önceden.
Neyi nasıl yapması gerektiğini o kadar iyi biliyordu ki bu yüzden çoğu zaman onun zekasıyla yarışamıyor, aklından geçenleri düşünemiyorduk.
O adamın Bora'nın adamı olmadığını gözlerinde gördüğüm ateşten anlamıştım. Bora geçmişinde bir başkasını bırakmaz direkt canını alarak cezasını keserdi. Ama bu adam Bora'nın tek geçmişinde kalan adamdı. Bora'nın canını öyle bir yakmış olmalıydı ki Bora bu adamı öldürmek yerine süründürmeyi tercih etmişti.
Bu teşkilatta çok fazla insan bulunuyordu. Her katta sayısızca odalar vardı. Toplam 6 kat olmasına rağmen o kadar iyi organize etmişti ki Bora her şey çok düzenle ilerliyordu. Bizden biri ölürse bir başkası gelirdi, ama ana kadroya kimse elini dahi kaldıramazdı.
Tabii ana kadro demişken ben sonuncuydum. 8. Asil üye Arya.
İlk üç kişiden sadece ikincinin kim olduğunu biliyordum. 2. Asil üyemiz Ege Özer, hain olarak bilinirdi. Buradan kaçmaya çalıştığı için Bora onu hain olarak anlatmıştı buradaki insanlara. Dördüncümüz zamanında Zehra olmasına rağmen sonradan ayrılmıştı fakat onun yerine de kimse gelmemişti. Beşincimiz Rüzgar'ken, altıncımız yine yoktu. Duyduklarım ne kadar doğruydu bilmiyordum ama o da zamanında Ege ile aralarında bir yıl olmasıyla birlikte can vermişti.
Yedincimizi yine bilmiyordum, teşkilatta işler yapmaya devam ettiğini duymuştum fakat burada bizimle değil yurtdışında yaşıyordu. Bora normalde bunu kimseye izin vermezken o kişiye neden göz yumduğuyla ilgili bir fikrim yoktu.
