തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തിയ സഞ്ജയും സയേഷയും അകത്തേയ്ക് ചെല്ല്മ്പോൾ കാണുന്നത് അച്ഛമ്മയും അമ്മയും ഇരുന്ന് അത്താഴം കഴിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ്
ഇവരുടെ വരവ് കണ്ടിട്ടും ശാന്തി അവരെ ഗൗനിക്കാതെ അവിടെ തന്നെ ഇരുന്നു.. അമ്മയ്ക് എന്തോ പിണക്കം ആണെന്ന് അതോടെ രണ്ട് പേർക്കും മനസിലായി
Sanjay: ശാന്തി കൊച് ഞങ്ങൾ വരാതെ അത്താഴം കഴിക്കുവാണോ
ശാന്തി :.....
Sayesha: എന്താടാ കൊച്ച് മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ.. അച്ഛമ്മ ഞങ്ങള്ടെ കൊച്ചിന് എന്താ പറ്റിയെ.. മുഖം ഒരു കുട്ട ഉണ്ടല്ലോ
Achamma: ഇപ്പഴാണോ വന്ന് കേറുന്നേ.. എത്ര തവണ വിളിക്കണം കുട്ട്യോളെ നിങ്ങളെ.. അമ്മ എത്ര പേടിച്ചു എന്ന് അറിയുവോ
Sayesha: എന്തിന് പിടിച്ചേ.. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോ കുഞ്ഞു കുട്യോൾ അല്ലല്ലോ.. പിന്നെന്താ
ശാന്തി : എത്ര വലുതാണെന്ന് പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് നിങ്ങൾ അങ്ങനെ ആവോ
Sanjay: അതൊക്കെ ശെരിയാണ് പക്ഷെ ഞങ്ങൾ വന്നില്ലേ
ശാന്തി: വിളിച്ചാൽ ഫോൻ എടുത്തൂടെ.. എവടെ പോയി കിടക്കുവായിരുന്നു
Sayesha: ഇവനെ ഞാൻ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ വച് കണ്ടതാ.. പിന്നെ എന്തായാലും ഇവിടെ വരെ ഒന് മനിക്കുർ വേണം വണ്ടി പൈസ കളയണ്ടല്ലോ എന്ന് ഓർത്തു ഇവnte കൂടെ കേറി പോന്നതാ..
സഞ്ജയ്‌ mind: എന്റെ ദൈവമെ ഇവൾക് എങ്ങനെയാ ഇത്ര കള്ളം പറയാൻ പറ്റുന്നെ...
Sayesha: വരുന്ന വഴി തട്ട് കടയിൽ നിന്ന് മണം അടിച്ചപ്പോ ഞങ്ങൾക്ക് രണ്ടാൾക്കും ഒരേ പോലെ കൊതി ആയി. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല അങ്ങ് കേറി
ശാന്തി : ഓ അപ്പൊ അതാണ് കാര്യം അല്ലെ
Achamma: എന്നിട്ട് എനിക്ക് ഉള്ളത് എവിടേ
Sayesha: രണ്ട് പേർക്ക് ഉള്ളതും ഇതിൽ ഉണ്ട്.. ഇന്നാ കഴിക്ക്
അമ്മയെ എങ്ങനെ കയ്യിൽ എടുക്കണം എന്ന് അടവ് എല്ലാം നന്നായി അറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ ഈ പിണക്കം മാറ്റാൻ ഒരുപാട് സമയം അവർക്ക് വേണ്ടി വന്നില്ല.. പിന്നീട് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞും ചിരിച്ചും സമയം പോയി......
