Güneşin ışınları karanlık odadaki tek açık perdeden bedenlerinizi aydınlatıyordu. Başımı onun göğsüne yaslamıştım oda tek eliyle belimi kavramıştı. Gözlerimi açtığımda onu uyandırmadan kalkmam gerekiyordu, bu oldukça imkansızdı içimden "yüzbaşı evinde bile rahat yok..."
Göğsünden başımı kaldırdığımda gözleri açılmıştı.
-Bir yere mi gidiyorsun Güneş.
-rutin işleri halletmeliyim yüzbaşı.
-yüzbaşı mı? Yüz yüze konuşurken bana böyle seslenmene gerek yok.
Hızlıca yataktan kalktım.
-olsun yüzbaşı. Size sormak istediğim onlarca soru var!
Yatağın başlığına yaslandı.
-tek tek sor.
-peki. Senin şehit olduğunu duydum...
Boğazını temizledi.
-her şey operasyon içindi. Söylemem gerekirdi fakat istisnasız herkes öldüğümü düşünmeliydi.
-peki Atalay o?
-şehit oldu.
Yüzümdeki gülümseme sönmüştü. Kafamı salladım.
-o çok sevinmiş sizinle silah arkadaşı olacağına.
-bende çok sevinmiştim Güneş'im.
-peki yüzbaşı, bize böyle ne olacak?
-ölüm bizi ayırana dek seni bırakmayacağım Güneş. Bize bu olacak.
-anlayamadım üzgünüm.
-hastalıkta, sağlıkta, ölüm bizi ayırana dek ben seninle kalacağım.
-bu bir teklif mi yüzbaşı?
-cevabını bildiğim bir şeyi neden teklif edeyim?
-cevabını bilemezsin!
-fakat biliyorum.
Parmağıyla başına bir kaç kez vurdu.
-ben burdayım Güneş.
Ardından kalbini işaret etti.
-sende buradasın.
-vay be buradada rütben benden büyük!
-eh tabi 9 yıl kızım, az mı?
-değil hiç olur mu!
-Güneş ben gidiyorum.
-nereye yüzbaşı?
-askeriyeye merak etme ama her izinde geleceğim bir nedenim burada.
-peki yüzbaşı.
O ayaklandığında ben kollarımı onun boynuna dolayıp delicesine öptüm. Ayrıldığımızda hızlıca giyinip çıktı.
YOU ARE READING
VATAN YÜZBAŞI
Teen Fiction054**:fotoğraf 054**:hain! 055**:Güneş hanım evinizin kordinatlarını aldık. Nasıl aldınız numaramı? 054**:salak salak şaka yapma semih! 054**:aldattın kızı amip! Ona hain diyorum. 054**:tabi bana sorarsan anne ile babanın yaptığı vatana ihanettir. 0...
