VATAN YÜZBAŞI

2/final/5

Devam falan edemem artık finali kısaca yapayım isteyen varsa devam edebilir no problem problem

*iki yıl sonra*

Hamilelik bana yakışıyor... değil mi buket?

Kafası dalgındı çocuğu uyutmuştu

Evet evet. Şey üzgünüm ya dinlemedim bu aralar dalgınımda. Söyle ne demiştin?

Diyorum ki kilo almış mıyım?

Gülmeye başladı alayla söze başladı

Hayır almamışsın hatta bazen düşünüyorum hamilemisin diye? Çocuk 6 aylık olmadı mı hiç belirti yok?

Ah evet biraz öyle...

Gözlerimi kaçırdım... o anladı sinirlenmişti yüzü ciddiyetle bana döndü

İlaçlarını içmiyorsun değil mi?! Güneş!?

Elimi yumruk şeklinde sıktım

Aaaa ne münasebet be içiyorum!

Bende diyorum bu... al iç şunları bak senin iyiliğin için...

Uzattığı ilaçları istemeye istemeye içtim... gözlerim hızla kapandı... açtığımda beyaz bir oda ve deli gömleği içindeydim inanabiliyor musunuz ben!

Durumu bu kadar ciddileşti mi cidden?

Evet güneş, kardeşin oldukça kötü durumda.

İçeride olduğunu yeni fark ettiğim 4 kadın... biri elif en yakın arkadaşım biri buket atalayın eşi biri doktor gömlekli diğeri ise ablam... Güneş altan/arslan karşıma tek tek geçtiler elif başladı konuşmaya

Elif:O şerefsiz semih yaptı her şeyi onun hastalığından faydalandı benden ayrıldı diye off çok özür dilerim gerçekten...

Buket:üzgünüm daha önceden haber vermeliydim... eşimin durumundan sonra bende kendimi toplayamadım fark edemedim

Güneş:doktor hanım en iyisi mi ben her şeyi baştan anlatayım...

O anlatmaya başladı fakat duygusuz ve benim açımı bilmeden...

Ben "..." altan... annem hemşire babam ise askerdi tabi rütbeside vardı ama her şey o rütbe yüzünden bu vatan için oldu... şehit oldular

Ben mi? Bunca olay ne mi? Hemen anlatayım ben o sıralar oldukça küçüktüm... bir çocuğa aşık oldum cenk arslan... kendisinin abisi yüzbaşıydı ve oda abisine çok özenirdi  ablama aşıktı yani güneşe... ben yemek yapmakta becerikliyimdir bir gün bana gülerek pembe bir tava verdi o an çok sevinmiştim şakasını sonradan anladım...

Kıskancım ne yalan söyleyeyim kıskandım ablamı ve onun biricik sevgilisini... o benim ilk aşkımdı ve son. askeriye bombalandıktan sonra. Beni hiç aramadılar herkes güneşi arıyordu... ama beni bulmuşlardı.

Ablam mı?

Ona bir şey olmadı o olaydan sonra savaşı resmeden resimler çizdi... okuyup hemşire oldu ve cenkle evlendi.

Ben delirdim... öyle ya bazen baş roller   Deli olabiliyor. Bunca olayı benim gözümden dinlediniz değiştirmeye kendimi yanıltmaya hakkım vardı ben güneş değilim sadece o olmak isteyen kardeşiyim

Hastalığımı elif biliyordu ben ise semihle ayrılma nedeniydim semih onu benimle aldattı... ve cenk... o semihti çünkü ben doğru numaraya yazmıştım.

Peki şimdi ne olacak? Dediğinizi duyar gibiyim... bir kaç ay sonra çıktım ve atalayla cenkin mezarının yanına gittim atalayı bilmem ama cenk ölmüştü ve ben onun sevdiği kadın değildim onun sevdiği ablamdı

Bir mezarın başına geldim ve mezar taşının yanına oturdum

İlaçlarımı alınca gidiyorsun sen ve çocuğum... ben güneş olmuyorum, ablam üzerine doğuyor. Sen canlanmıyorsun. Almayacağım ilaçlarımı. Varsın biz mutlu olamayalım. ben ablam olarak olsada siz mutlu olun... çünkü hakediyordunuz.

O senin güneşin... eşin biriciğin. Ben ise sana aşık aptal deli kızım... sadece aklımdaki gerçekliğimizde mutluyuz. Ve veda vakti artık son kez... ablamın bana acımasını ve sorumluluk almasını istemiyorum o yüzden son kez gidiyorum ve adımı sorarsan... söyleyemem üzgünüm ben güneşim veya gölgesinde yaşayan ay...

Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

*Son*