Tamamlanamamış Hayatın Not Defteri

TANITIM

Benim bu hayatta sığınacak kimim vardı? Kimsem.
Bana hayatı sevdirecek kim vardı?  Kimse
Peki beni bu hayatta seven var mıydı? Olmadığından emindim.

O zaman neden yaşıyordum, bu anlamsız savaş niyeydi? Ben hayattan bir beklentisi ve gâyesi olmayan birinin tekiydim. Ne birini seviyordum ne de birisinin beni sevmesine izin veriyordum.

Bu hayat bana hiç iyi gelmemişti. Zaten neyi istediysem o benden daha da uzaklaştırıldı.

Hayata karşı çok sorum vardı, cevap bulmak istemiyordum artık. Hayat benim sorularımın cevaplarını saklı bir kutuya koymuştu. Bulmam imkansızdı.

Uçuruma biraz daha yaklaştım. Ve bu adımda ellerimi saçma sapan bağladığım topuzumun tokasına götürüp saçlarımı açtım. Son kez rüzgarda sallanacaktı saçlarım.

Acaba tabutumu taşıyacak altı kişi bulmak zor olacak mıydı?

Kaç adımda bitecekti benim hayatım?
Can almak bu kadar kolay mı olacaktı?
Geride kalanlar ne mi olacaktı? Bu ise benim zerre umurumda değildi.
Biraz önemseniyor olsaydım şu an burada olmazdım.

Bir adım daha attım.

Uçurumu aşıp bir denize karışacaktım birazdan, acaba su soğuk muydu? Suya karışınca önemi kalmayacaktı.

Birazdan benliğim olacak denize bir adım daha yaklaştım.

Son bir adımlık hakkım kalmıştı, kurtuluşuma son bir adım...

Kollarımı yanıma doğru açtım, ve üçten geriye sayarak bağırmaya başladım. Bu hayat bana karşı sağır olmuştu, bunlar son bağırışlarımdı.
"Üç." Artık bir adımlık bile mesafem yoktu.
"İki." Kahkaha atmaya başladım.
"Bir." Ve kendimi aşağıya bıraktım.