senin Allah'ın yok mu ᵇˣᵇ

2.2

dermansız derdim kişisi aranıyor

arama reddedildi

dermansız derdim kişisi aranıyor

arama reddedildi

Lan Albay

Ne diye açmıyorsun siktiğimin telefonunu

dermansız derdim

Böyle bir zorunluluğum yok

Zorunu sikeyim

Acil araba lazım verir misin

dermansız derdim

Siktir lan

Eskide kaldı benim arabamla yaptığın gece turların

Yüzsüz gibi istiyor bi de amına koyayım

Lan ne gece turu

İnsan olan bi sorar niye diye

Acil diyorum Albay

iletildi, 22:37

Albay gözünü seveyim nereye gittin

iletildi 22:38

dermansız derdim kişisi aranıyor

arama reddedildi

Şaka gibisin amına koyayım

•
•
•

Riyat'ım kişisi aranıyor

Albay ile aram bok gibiyken ne diye ilk onu arayıp vakit kaybetmiştim ki?

Ne yapacağını bilmez bir halde umuttu işte benimkisi.

Ulan ne oldu diye bile sormamıştı.

arama kabul edildi

Riyat telefonu açtığı gibi selam sohbet demeden konuya girdim hemen.

"Riyat acil araba lazım, verebilecen mi?"

"Ati ne oldu lan? Sesin niye böyle?"

Neredeyse ağlayacak raddeye gelmiştim ve sesime yansıyordu.

Hiç iyi değildim.

"Riyat araba?"

"Lan ne oldu diyorum. Bi cevap ver, adam gibi anlat."

"Anneme bişiler oldu. Hiçbir şey anlamadım Riyat. Bi anda oldu, bayıldı ama ne yapsam uyanmıyor. Korkuyorum lan. Hastaneye götüreceğim işte. Araba lazım. Hadi."

"Ambulansı aradın mı?"

"Araba diyorum amına koyayım. Sen gel işte çabuk."

"Atakan unuttun heralde, arabam bakımda ya benim. Albay'ınkini alsana hemen lan."

Sıkıntıyla nefes verdim.

"Sordum. Vermedi."

"Annen bu haldeyken hala küslük müslük mü diyor, ne sikim saçmalıyor bu mal?"

"Annemin durumundan daha bahsetmeden konuyu kestirdi attı gitti işte, olmadı. Ne yapayım ben şimdi lan? Annem yanımda öylece yatıyor, hiçbir şey yapamıyorum."

"Ambulansı arasana amına koyayım. En mantıklı çözüm bu değil mi lan?"

"Aradım, aradım ama ambulans gelene kadar yarım saati var Riyat. Gelecekleri yollar tadilatta. Tekrar diğer taraftan dönene kadar da çok zaman geçecek. O yüzden araba istiyorum ya. Biz hemen götürecektik işte ara sokaktan."

Sonlara doğru sesim kısılmıştı.

Çaresiz bir haldeydim.

Kapılar bir bir yüzüme kapanıyordu sanki.

Hiçbir şey yapamıyordum annem için.

"Sokağa çıkıp bağırayım mı? Belki birileri bakar."

"Atakan saçmalama oğlum. Bi daha sor Albay'a. Ya da siktir et ben direk konuşacağım. Sen de hemen hazırlan. Cüzdan kimlik ne varsa al. Beş dakikaya kalmaz arabayı almış vaziyette geliyorum ben. Olmadı taksi bulup gelirim."

"Aslansın."

Sesim titriyordu.

"Bana bak ağlama lan sakın. Bir şey olmayacak Elif teyzeye. Dik dur. Durmaya çalış."

"Tamam."

Telefonu kapattığım gibi Riyat duyup da bir şey demesin diye kendimi sıktığım için akmayan yaşlarım gözümden firar etmeye başlamıştı bile.

Dayanamıyordum.

Anneme ne olduğunu bilmiyordum.

Ama zaman öylece akıp giderken geçen her saniyenin de aleyhime olduğunun farkındaydım.

•
•
•

puşt aranıyor

arama kabul edildi

"Ulan Allah senin belanı vermesin."

"Ne oluyo Riyat? Gece gece içtin mi oğlum?"

"Araban lazım acil, anahtarları almaya geliyorum."

"Bu gece taktınız siz heralde benim arabaya. Noldu, Atakan alamayınca seni mi gönderdi?"

"Lan senin egonu sikeyim amına koduğum. Elif teyze bayılmış, Ati de ne yapacağını bilememiş seni aramış araba için. Sen de yargısız infaz yapmışsın. Harbi gerizekalısın."

"Şaka yapıyorsun di mi lan?"

"Başlatma şakana."

"Siktir siktir siktir. Kafamı sikiyim."

"Albay ben çıktım evden, yoldayım bak. Anahtarı camdan at seslendiğim gibi. Sonra neyi sikiyorsan sik."

"Lan ne diyosun? Bi de bekleyecem mi daha? Hiç gelme sen Riyat, ben çıktım bile."

"Hah şimdi kafan biraz çalışmaya başladı mal puşt."