{ 3. } 🥀 U / Z

1K 24 0
                                    

(Zawgyi........ )

"ေဒၚေလးေရ......"

"သားေလး ေတဇေျပာေလ...."

"သားသြားေတာ့မယ္လို႔ေျပာမလို႔ေလ........ေအာ္ဟိုတစ္ေယာက္ဘယ္ေပ်ာက္ေနတာလည္း....ေဒၚေလးေနာက္က်ေတာ့မွာပဲကြာ...."

"ေဒၚေလးေခၚၾကည့္လိုက္အံုးမယ္......... သ်ွားေရ သားေလးသြားၾကရေအာင္ေလ..."

"လာၿပီ ေဒၚေလး သ်ွားအဝတ္အစားလဲၿပီး ထည့္စရာေလးေတြက်န္ေနလို႔ထည့္ေနတာနဲ႔ နည္းနည္းေတာ့ ၾကာသြားတယ္ "

"ထြက္လာခဲ့ေတာ့ သြားေတာ့မွာ သားေတဇေစာင့္ေနရတာအေတာ္ၾကာေနၿပီ"

"ဟုတ္လာပါၿပီ......"

"အဆင္သင့္ ျဖစ္ပါၿပီ......"

သ်ွားကေတာသားေပမဲ့ ေမြးကတည္းကခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရၿပီး ႀကီးလာမွ အေဖစီးပြားပ်က္ၿပီး.........သူ႔အေမရြာမွာလိုက္ေနရေပမယ့္....ေတာသားလိုေျပာရက္စရာကိုမ႐ွိ အသားေလးကျဖဴေဖြးႏုဖက္ လူေကာင္ဆိုတာ
ကလည္း ရြာက အပ်ိဳဖ်န္းေလးေတြထက္ေတာင္ေသးေနေသး ၾကက္ေသြးေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလးဝတ္ထားေတာ့ အသားအရည္ ေလးကပိုလို႔ေတာင္ဝင္ပေနေသးတယ္ ေတာသားလို႔ကိုထင္ရက္စရာမ႐ွိေပ။

"မင္းလည္းေပၚလာေသးတယ္ေနာ္..."

"ဟို....."

"ကားေပၚကိုတက္ လိုက္ေတာ့"

"ဟုတ္ သူေ႒း....... "

"ေဒၚေလး သားသြားၿပီေနာ္ အိမ္ကို
ေစာင့္ၾကည့္ေပးထားပါအံုးေနာ္ ေဒၚေလးတစ္ခုခုလိုအပ္တာ႐ွိရင္ ဖုန္းဆက္လိုက္ေနာ္ အန္တီေလးလည္းက်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္ အလုပ္ေတြပဲ လုပ္မေနနဲ႔ အိမ္မွာပဲ ေနၿပီးက်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္......သားလည္းရြယေရာက္တာနဲ႔ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ စိတ္မပူနဲ႔ က်န္းမာေရးသာဂ႐ုစိုက္"

"သားေလးတို႔သြားေတာ့ေလ သိပ္ေနာက္က်သြားရင္မေကာင္းဘူး"

"ဟုတ္ ေဒၚေလးေရ........ "

ေတဇတို႔ကားေလး ျခံထဲမွေမာင္းထြက္သြားသည္ကို ေဒၚသုန္နရီ တစ္ေယာက္မ်က္စိတစ္ဆံုးလိုက္ၾကည့္ၿပီး ကားေလးကိုမေတြ႔ရေတာ့မွသာ ျခံတစ္ခါးကိုပိတ္ကာ အိမ္ထဲသို႔ စိတ္မေကာင္းေသာေျခလွမ္းေလးမ်ားျဖင့္ဝင္သြားေလသည္။

မင္းက တကယ့္ကိုအ႐ိုင္းပန္းေလးပဲ သ်ွား ( မင်းက တကယ့်ကိုအရိုင်းပန်းလေးပဲ သျှား )Where stories live. Discover now