{ 17. } 🥀 U / Z

339 7 0

bởi MinMyatChel1312007

bởi MinMyatChel1312007

( Zawgyi.......... )

ေန႔တစ္ေန႔၏ ညေနခင္းတြင္......သ်ွားေနရီတစ္ေယာက္ ႏိုးထလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

သ်ွားေနရီ......
အနားတြင္ သူႏိုးထလာတာကိုၾကည့္ေနေသာ......
လူမ်ားၾကားထဲတြင္.......သ်ွားေနရီ ပထမဆံုးျမင္လိုက္မိသူက...
မိႈင္ေထြေနေသာ မ်က္လံုးအစံုျဖင့္ မိမိအားၾကည့္ေနေသာ....
အလြန္အမင္းၾကည့္ေကာင္းလွသည့္ ဦး......ဦးေတဇဘုန္းျပည့္........

သ်ွားေနရီတစ္ေယာက္ အသံတိုးတိုးေလးျဖင့္......
လွမ္းေခၚလိုက္စဥ္တြင္......

"ဦး......"

အနားတြင္ ထိုင္ေစာင့္ေနေသာ သက္ထားနဲ႔ေဒၚေလးႏွစ္ေယာက္လံုးကလည္း. အသံၾကားရာကိုေသခ်ာစြာၾကည့္လိုက္ေတာ့........မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ေတဇဘုန္းျပည့္ ကိုၾကည့္ေနတဲ့ သ်ွားေနရီ.....
ျမင္ကြင္းေလးကေတာ့ ဖူဂ်ီမေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း လက္သည္းကိုက္ခ်င္လာေအာင္ ျပဳစားေနေတာ့သည္၊

ဦး ဆိုသည့္ေခၚသံကိုၾကားေတာ့ ေတဇဘုန္းျပည့္ တစ္ေယာက္လည္း ဝမ္းသာအားရျဖင့္ သတိေမ့ရာမွ သတိျပန္ရလာၿပီျဖစ္ေသာ ခေလးကိုၾကည့္၍............

"ခ......ခေလး"

ကိုႀကီးနဲ႔ ခေလးအၾကည့္ခ်င္းဆံုေနသည္ကို သက္ထားတစ္ေယာက္ ဝင္ေႏွာင့္ရန္ၾကံလိုက္ေတာ့သ ည္။

"ဟို...ဟိုေလ
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အဲ့လိုပဲစိုက္ၾကည့္ေနၾကေတာ့မွာလား.....
ကိုႀကီးကေရာ သားေလးကိုမထူေပးေတာ့ဘူးလား...
သားေလးကေရာ မထေတာ့ဘူးလား အဲ့လိုပဲဘယ္အခ်ိန္ထိလွဲေန ထိုင္ေနၾကေတာ့မွာလည္း"

သက္ထားေျပာလိုက္ေတာ့မွ ကိုႀကီးက ပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္ သားေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္ကာ သားေလးသက္ေတာင့္သက္သာထာႏိုင္ရန္......ျပင္ဆင္ေပးေနသည္။

( ပိုလြန္းတယ္မထင္မိဘူးလား ထူေပးလိုက္ရင္ရတာပဲကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္ရေသးတယ္...........)

သားေလးကေရာ ဘာထူးလို႔လည္း ကိုႀကီးကိုၾကည့္ေနလိုက္တာမ်ား ေဘးနားမွာထိုင္ေနတဲ့သူေတြကို အသက္ေရာ႐ွိေသးတယ္လို႔ ထင္ရဲ႕လားမသိဘူး.........အဆိုးဆံုးကေတာ့ ေမြးသမိခင္ အေမျဖစ္သူကိုပါ မေတြ႔ျခင္းပင္
မေတြ႔တာလည္းမဆန္းပါဘူး သတိျပန္ရကတည္းက....
လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုႀကီးကိုပဲၾကည့္ေနတာေလ....

မင္းက တကယ့္ကိုအ႐ိုင္းပန္းေလးပဲ သ်ွား ( မင်းက တကယ့်ကိုအရိုင်းပန်းလေးပဲ သျှား )

{ 17. } 🥀 U / Z

Các truyện được quảng cáo

Bạn cũng sẽ thích