Aptal Sarışın | Jihan

4

Jihoon ve Soonyoung ile birlikte kafeteryada oturuyordum.

Jeonghan, aramızda geçen telefon ve gözlük muhabbetinden sonra beni odadan göndermek için uğraşıp duruyordu. Ama o uğraştıkça ben daha da hırslanıyordum. Ve öyle sevimliydi ki onun hakkında daha fazla bilgiye ihtiyacım olduğunu düşündüm. Onun bölümünden, Jihoon'un da yakın arkadaşı olan Soonyoung'tan bilgi almak için buradaydım.

Konu ödevlere geldiğinde sohbetin arasında Soonyoung'a "Size senaryoları el yazısı ile mi yazdırıyorlar?" diye sordum.

Soonyoung küçümseyici bir yüz ifadesi takınarak, "Bir de el yazısıyla mı yazacaktık, bilgisayarda yazıyoruz tabii ki." dedi.

"Ama Jeonghan el yazısıyla yazıyordu, ondan merak ettim."

"Yoon Jeonghan'dan mı bahsediyorsun? Sarışın olan."

"Evet, onunla oda arkadaşıyız. Kağıtlarını görünce çok şaşırmıştım. Sanırım gerçekten de adının hakkını veriyor ha?"

Soonyoung bir düşünüp "Ah, şimdi hatırladım. Sen o senaryodan bahsediyorsun. Onu ders esnasında elle yazdık, sonraki hafta programda yazıp istediği formatta göndermemizi söyledi hoca." dedi.

"Demek öyle. Neredeyse gerçek bir aptal olduğunu düşünecektim."

Jeonghan'ın ders esnasında yazdığını bir düşününce aslında fena değildi. Yarım yamalak okumuş olsam da kısıtlı zamanda iyi iş çıkarmıştı.

"Oysa hiç de aptal gibi davranmıyor..." kendi kendime mırıldanırken Jihoon'un "Onunla ilgileniyor musun?" dediğini duydum. Sözlerimi geri almak istiyordum.

"Nereden çıkardın? Önüne bile bakmadan koşan birisi. Onun yüzünden telefonsuz gezdim iki gün." sözlerimin ardından sinsice güldüm. Çünkü neden olmasın ki? Hiç fena fikir değil. Onunla biraz ilgilenmek istiyorum. Daha doğrusu onunla uğraşmak istiyorum.

"Aslında evet, biraz ilgileniyorum." dedim. Sonra Soonyoung'a ona neden Aptal Sarışın dediklerini sordum.

"Dersleri çok iyi olmamasına rağmen inek gibi davranmasından dolayı sanırım. İlk önce eski sevgilisi o ismi taktıktan sonra üzerine yapışıp kalmış."

Akıllı görünmek için yapıyorsa bu gerçekten komikti. Soonyoung'tan pek bilgi alamasam da yine de onunla uğraşacak birkaç malzeme çıkmıştı.

Gitarımı alıp yurda döndüm. Odanın kapısı açıktı. İçeriyi güzel bir koku kaplamıştı. Jeonghan'ın ıslak saçlarıyla banyodan çıktığını gördüm, üzerinde yine salaş bir tişört vardı. Altında yine kısa bir şort... Su damlacıkları saçlarından düşüp üzerini ıslatıyordu. Böyleyken odanın kapısını açık bırakmak tehlikeli değil mi?

Omzundaki havluyu başının üzerine atarken göz göze geldik. Saniyelik kurduğu göz temasını bozup saçlarını kurutmaya başladı. Nedense hareketlerini takip etmekten geri kalamıyordum. Onunla uğraşmak istiyorum...

Jeonghan saçlarını kuruttuktan sonra rahatlamış bir şekilde nefes verip yatağına oturdu.

"Bana bakmayı kes."

"Afedersin. Bir şey düşünüyordum da." gülümsemi bastıramıyordum.

"Komik olan ne?"

"Güzelliği dışında bir özelliği olmayana aptal derler, ama sen güzelliğini de gölgeliyorsun."

Jeonghan önce sessizce kalmıştı,  "Bana bakıp bunu mu düşündün gerçekten? Sapık gibi konuşuyorsun."

"Hayır, sadece senin bir inek olduğunu duydum da. Lakabının hikayesini bir de senden dinlemek isterim."

"Bir özelliği yok. Ve sakın bana o şekilde seslenmeye cüret etme."

"Çalışkan gözükmek için gözlük taktığını mı?"

Jeonghan dilini yanağının iç tarafında gezdirip ardından dudaklarının üzerinde dolandırarak öfkesini belli ediyordu.
"Nefesimi bile harcamayacağım."

Bilgisayarının başına geçip senaryo yazmaya başladı. Gözlüğü yoktu, merakla "Gözlüğün nerede?" diye sordum.

"Kırdın ya hani." Çok güzel yapmışım.

"Bence bir daha takmamalısın." Böyle çok daha güzel görünüyordu.

Sandalyesine tutunup ters bakışlarıyla bana doğru döndü: "Artık susar mısın? Ödevimi yapayım."

"Peki." diyerek kalktım ve havlumu alıp banyoya girdim. Gözlüklüyken fark etmemiştim, saçları uzamış. Nemli haliyle gözlerini kapatıyordu.

"Tanrım... Gerçekten onunla ilgileniyor muyum?"