MEYUS: BAŞLANGIÇ

24. BÖLÜM "YEMİN"

15.02.2024

Merhaba. Uzun zaman oldu farkındayım. Ama artık geri dönüyorum, geri dönüyoruz.

Seray ve Araz'a kaldığımız yerden devam...

Lütfen bölüme başlamadan önce oylama ve bölüm içinde yorum yapmayı unutmayın esirgemeyin.

Şimdiden keyifli okumalar...

24. BÖLÜM "YEMİN"

Ona karşı hislerimin olduğu gerçekti artık. Onu öperken, o takım elbisesinin içinde görürken, bana dokunduğunda kalbim gereğinden fazla atıyordu. Bunu daha önceki ilişkimde çok farklı bir şekilde hissetmiştim ancak Araz'da her fırsatta kalbim atıyordu. Onu görmek bile midemdeki kelebekleri harekete geçiriyordu.

Evet yaşadıklarımız kolay değildi. Yaşadıklarım hatta. Onunla evlendiğimden beridir başıma gelmeyen şeyler kalmadı ama böyle hissetmemem gerekirken ben ona karşı bir şeyler hissediyordum. Ama dur demek zorundaydım kendime. Hislerime bir süre yoğunlaşmamam gerekiyordu. Önümüzde uzunca yol ve bulunması gereken bulmacalar vardı.

Davet alanından erkenden ayrılmıştık. Yol boyunca ne o konuşmuştu ne ben. Ölüm sessizliği sonrasında eve varmıştık. O hızla odaya çıkarken bende bana kapı açan İrem ile birlikte mutfağa geçtim.

"Ne istersiniz Seray Hanım? Ne yapayım size?" Eli hemen bir şeylere gitmek için tetikteydi.

"Su. Soğuk bir su sadece." dedim ve dolaba yönelip suyu bardağa koyması yaklaşık birkaç saniye aldı. Suyu bir dikişte içtiğimde oturmasını işaret ettim.

"Annen nasıl? Biliyor mu olanları?"

"İyi. Söyleyemedim." Başını öne eğdi.

"Eğme başını. Senin hiçbir suçun yok."

Gözleri doldu. "Ben size yük olmak iste-"

"İrem! Yük filan değilsin. Sakın bir daha böyle şeyler söyleme. En kısa zamanda halledecek Araz. En fazla iki gün veriyorum bak sana. En az da yarın sabaha kadar." göz kırptım gülümserken.

Güldü. "Teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim hemde."

Ayağa kalktım. "İyi geceler."

"İyi geceler Seray Hanım."

Yavaş ve bir o kadar da ağır adımlarla merdiveni çıktım. Kendi odamın önünden geçecekken durdum. Bu odaya geri mi dönmeliydim? Zira Araz'ı mahvetmek istemiyordum!...

Sahi neden bana öyle dedi?

'Mahvediyorsun beni.'

Kötü kalpli biri olduğunu bilmesem benden hoşlandığını düşünecektim ancak böyle bir şey asla mümkün olamazdı. Sanırım o sert yıkılmaz Araz'ın yerini yumuşak bir Araz alamazdı. Bu yüzden de onun dengesini tamamen yitirmesine sebep olduğumu düşünüyordu. Belki de haklıydı. Sırf Furkan'ı kıskandırmak için ona böyle şeyler yapmam...

"İyice duygusuz oldum! Kimi sevip sevmediğim bile belli değil. Kendine gel Seray! Kendine gel!"

Duygulara engel olamayan hislerimiz bizim düşmanımızdı.

Araz'ın odasında olan kıyafetlerimin tümü aklıma gelirken adımlarımı oraya çevirdim usulca. Yine ne olursa olsun hep ona dönüyordum, Araz'a...

Kapıyı açmadan önce su sesi geldiğinde hâlâ duş aldığını anlayınca hemen dolabıma yöneldim. Birkaç parça eşyamı alıp üzerimi değiştirmek ve duş almak için odadan tekrar çıktım.