Het schoolreisje

11.

Lotte's Pov
Rob en ik lopen hand in hand het strand op. Met de jongens achter ons. Als ik Janne zie laat ik Rob zijn hand los en ren ik naar haar toe. "JANNEEEE." Roep ik blij. "LOTTEEE." "Janne, vraag aan je maatje of jullie zin hebben om bij ons te zitten." Zeg ik snel. "Jaa zal ik doen." Zegt ze, en ze loopt naar haar maatje. Ik hoop dat haar maatje een beetje leuk is en gewoon bij ons komt zitten. Ik heb Janne amper gezien sinds dat we zijn aangekomen. Ik schud het van me af en ren terug naar de jongens die hun handdoeken al aan het neerleggen waren.

Iedereen had z'n spullen neergelegd en we zaten allemaal een beetje te chillen in de zon. Janne haar maatje was saai en wilde dat Janne bij haar vriendinnen kwam zitten. Ik zei dat het niet erg was en ze was opgelucht. "Nou wie gaan er mee zwemmen?" Vragen Milo en Koen blij. Ik kijk Robbie bang aan. "Wij blijven nog even hier, we komen er zo aan." Zegt Robbie. Raoul en Matthy waren ondertussen ook al opgestaan van hun handdoek. "Is goed maatje, tot zo." Zegt Matthy. "Handjes thuis houden hè Rob!" Schreeuwt Milo nog voordat ze beginnen te hollen naar de zee. Wat zijn het ook een sukkels.

"Lotte, het komt goed." "Echt waar, vertrouw me." Probeert Rob mij gerust te stellen. "Ik wil gewoon niet dat ze het zien." "Ik heb een idee, wat nou als je het verband om je arm laat en als je op het strand bent je je spijkerbroeken aanhoud." Stelt Robbie voor. "Oké ja je hebt gelijk." Zeg ik. Dus ik trek me trui uit. Meteen sla ik mijn armen over elkaar in de hoop dat het minder opvalt. "Lotte, laat je armen is hangen, de jongens gaan geen opmerkingen maken." " en de docenten zijn aan de andere kant van het strand, die merken niks." Stelt hij mij gerust. Hij heeft ook gelijk.

"Ik wil eigenlijk gaan zwemmen." Zeg ik zachtjes. "Echt!?" Vraagt Robbie verast. Ik moet er door lachen. "Ja ik wil gaan zwemmen." Snel trek ik mijn spijkerbroekje uit waardoor ik nu alleen in mijn bikini voor rob sta. Rob is het eerste persoon wat al mijn littekens heeft gezien. Maar opeens trekt Rob mij in een knuffel. "Ik ben trots op je dat je het durft." Zegt hij. "Bedankt rob, maar wat als iemand het ziet als ik over het strand loop?" Vraag ik gestrest als ik loslaat uit de knuffel. "Daar heb ik wel iets op." Zegt rob met een grijns op zijn gezicht. Hij tilt me op en begint met me naar het strand te rennen. "ROB NEE HOU OP." Schreeuw ik terwijl ik vreselijk hard aan het lachen ben. Maar voordat ik het weet rent rob het water in emmer me. Ik val en beland nog steeds lachend in het water.

Als ik boven kom staan alle jongens te lachen. "Godverdomme van de graaf!." Roep ik als ik Rob omduw in het water. "Lekker bezig Lotte!" Roept Koen meteen enthousiast terwijl hij mij een high-five heeft.Als rob helemaal doorweekt boven komt moet ik wel lachen. "Ja lach maar Lotte, pas maar op." Zegt Rob waardoor ik alleen maar harder moet lachen. "Jij wel smurf." Maar zodra ik dit zeg een ik zo snel weg als ik kan. "LOTTE JONGUH." Roept Robbie terwijl hij achter me aan begint te rennen. Ik ren het water uit maar rob is sneller als verwacht en tilt me weer op. "Wie is hier nou de smurf, smurf." Zegt hij terwijl hij me weer terug het water in gooit. Ik begin deze jongen echt steeds leuker te vinden.

Het werd langzaam avond dus we gingen terug naar het hotel. Daar mochten we dan eerst een uurtje doen wat we wouden en dan om half 7 gingen we avond eten. Ik stond mij weer aan te kleden met me rug naar de jongens gekeerd. Ik had mijn trui nog niet aan, en dan krijg ik opeens de vraag waar ik al de hele dag bang voor ben. "Lotte waarom heb je eigenlijk je arm in het verband?" Vraagt Raoul in een best bezorgde toon. "Oh ik ben gewoon gevallen, niks ergs." Zeg ik zo nonchalant mogelijk. "Jongens kom!" Roept onze mentor. Dus ik trek snel mijn trui aan en pak mijn tas. Dan lopen we met z'n alle achter de rest van de leerlingen aan.

Eenmaal aangekomen bij het hotel lopen Robbie en ik meteen door naar boven. Aangezien we beide doodmoe waren. Ik heb de sleutels van onze kamer. Ik duw de sleutel in het slot en draai hem open. Zodra ik de deur open duw ren ik naar ons bed en spring ik erop. Rob doet precies hetzelfde, alleen gaat het niet helemaal goed waardoor hij bijna van het bed af flikkert. "Lekker bezig rob." zeg ik lachend. Gelukkig kan hij er zelf ook om lachen. Snel herpakt hij zichzelf weer en gaat hij rechtop tegen over mij zitten.

"Ik ben trots op je Lotte." Zegt Robbie waardoor ik openlijk van mijn telefoon. "Nawh rob." Ik begin te blozen. Ik sta op om wat in onze kast te leggen. Robbie staat ook op. Maar voordat ik naar de kast kan lopen trekt hij mij in een knuffel. Inklaar de spullen die ik vast had meteen los en leg mijn armen in zijn nek. Dan trekt hij opeens iets terug uit de knuffel en kijkt hij mij recht in mijn ogen aan. En ik kijk recht in zijn ogen. Zijn mooie groen grijze ogen.

Maar dan plant rob zijn lippen op die van mij. Ik schrik even, maar snel ga ik er in mee. Het is een liefdevolle kus, maar na eventjes voel ik rob zijn tong vragen voor toestemming. Die geef ik hem. Godsamme Janne had toch gelijk, nu ben ik toch ontgroend door hem. Ik zit helemaal in mijn eigen wereldje, samen met Rob. Maar dan hoor ik opeens onze deur open vliegen.