Ben Senden Vazgeçmem

3

Birini rüyalarin da hala görüyorsan onu özlüyorsundur. Biliyorum şimdi soylicegim şey size saçma gelicek belki ama şuan odamda yatağımda oturuyorum annem kapının orda bana korkmus ve şaşkın bir şekilde bakıyordu, ter icinde kalmıştım etrafa odama bakıyordum ve o an anladım ki o bir rüyaydı veya kabus mu oluyor her ne haltsa , çok isterdim şuan onun yanında olmak ama gelmemişti değil mi? O bir rüyaydı, sadece rüyalarımda olucak artık onu unutmak silmek istiyorum ama yapamıyorum abimin yeri bende çok ayrıydı ama şimdi o yeri çoktan kaybetti bile.
Annem yanıma geldi yatağımın kenarina oturdu ona baktım.

" Ben iyiyim anne sadece rüya gördüm "

" İyi olduğuna emin misin oğlum ter içinde kalmışsın rengin de solmuş "

Annem ellerinin arasına aldı yüzümü oda korkmuştu, benim için.

" Gerçekten iyiyim duş alıp baran onların yanına gidicem daha iyi olurum merak etme sen "

Annem başını omzuna doğru yatırdı bana burukca gülümsedi.

" Gecicek oğlum inan bana gecicek "

Başımı sallamakla yetindim sadece çünkü geçmicegini biliyordum , annem odadan çıkınca ayağa kalktım aynadan kendime baktım gerçekten de rengim solmustu dün ne olduğunu tam olarak hatırlamıyorum ne ara eve geldigimi uyudugumu bile hatırlamıyorum, en son Adenin yanına gidicektim ama gitmemiştim sonrasi yok hatırlamıyorum, kafama vurdum elimle , niye hatirlamiyon amk.

Gece
" Uyanabildin günaydın "

Hah bı sen eksiktin , günaydın.

Gece
" Ne o hatırlamıyor musun? "

Hatırlamıyorum.

Gece
" İçtin o kadar hatirlamazsin tabi "

Gece git başımdan iyi değilim duş alıp dışarı çıkıcam sen de ne yapıyorsan yap.

Gece
" Tamam be kızma "

Güldüm , banyoya girdim kısa bir duş alıp yarım saat sonra çıktım üstüme siyah sweatshirt ve pantolon giydim saçlarımı dağınık bıraktım telefonumu alıp odadan çıktım.

" Anne akşam geç gelirim haberin olsun "

" Oğlum kahvaltı yapmadın "

" Baran onlarla yaparız "

Ayakkabımı giyip evden çıktım bugün hafta sonunun ilk günüydü yani cumartesi, okul yoktu her zaman ki gibi park da bulusucaktik , parka doğru giderken camda dışarıyı izleyen Fatma teyzeyi gördüm , elimle selam verdim.

" Günaydın Fatma teyze ! "

" Günaydın oğlum nereye böyle "

" Arkadaşlarla takilicaz "

" Ha iyi iyi, seni gördüm aklıma şey geldi oğlum seni dün baran omzunda taşıyarak eve götürüyordu neyin vardı senin "

Ney , baran oğlum ben senin amk taksiye bindirip getiremedin mı inşallah başka gören yoktur ammina.

" Yok teyze sen yanlış görmüşsündur ben evde baranla sohbet ediyorduk hiç dışarı çıkmadık "

" Yok oğlum sizdiniz hatta baranla da konuştum ben "

Baran oğlum bittin sen.

" Anladım teyzecim ben iyiyim merak etme "

Parka varınca baran'ın arkası bana dönüktü yanına yaklastim sessizce ensesine yapıştırdim.

" Ulan şerefsiz taksiye bindirip eve göturmeyi akıl edemedin mi "

" Amina koyim! "

Baran korkuyla yerinden sıçrayıp arkasını dönünce beni gördü, onun bu haline ben gülerken o küfür ediyordu.