အနမ်းးးတေက နူးးညံ့လွန်းး၏။
ဘယ်အချိန်မှ ရပ်တန့်မိမယ်ဆိုတာကို နှစ်ယောက်လုံးးမတွေးးမိ။ရပိတန့်ဖို့ စိတ်ကူးးလည်းမရှိခဲ့။
ရစ်ခီ့ရဲ့ လက်ချောင်းးတေက ထယ်ရယ်ရဲ့ လည်ပင်းသားတစ်ဝိုက်မှာ ချောချောမွေ့မွေ့ တည်ရှိနေ၏။
Ringgggggggggggg..
"ဖုန်းကိုင်လိုက်အုန်းး"
"အရေးးမကြီးးဘူးးး....."
အင့် !
အနမ်းးတေကို ခရီးးဆက်လိုက်ပေမယ့်
Ringgggggggggggggg. . .
"အွန်းးးးး ခန အသက်ရှူကြပ်တယ်.."
ရစ်ခီ နှုတ်ခမ်းးတေကို လွှတ်ပေးလိုက်ပေမယ့် ထယ်ရယ်ရဲ့လည်ပင်းမှာ ရှိနေတဲ့ လက်တေကိုတော့ လွှတ်မပေးးခဲ့
"ဖုန်းးကိုင်လိုက် အရေးးမကြီးးရင် တောက်လျှောက်ခေါ်နေမှာမဟုတ်ဘူးး"
"အွန်းး "
"မင်းး ဒီတသက်ပြန်လာအုန်းးမှာလားး! ! ! "
ရစ်ခီ ဖုန်းးကို ရုတ်တရက် နားးနှင့်ခွာလိုက်ရသည် ။ ဖုန်းးကိုင်ကိုင်ချင်းး ထွက်လာတဲ့ အသံစူးးစူးးက နှစ်ေယာက်မရှိတဲ့ သူငယ်ချင်းးလေး ဂယူဗင်းး
"ဂယူဗင်းး အရေးးမကြီးရင် နောက်မှပြော"
"ငါပြောနေတယ်လေ မင်းးမဖြေသေးးတာ"
"မနက်ဖြန် ပြန်လာမယ်"
"အေးးး မလာရင် ယူဂျင်းးကိုခေါ်ပြီးး ငါထွက်သွားးလိုက်တော့မှာ"
"ယူဂျင်းးကို မနှောင့်ယှက်နဲ့ သူစာမေးးပွဲ နီးးနေပြီ"
"မသိဘူးးးဟျောင့် ဒါပဲ"
ရစ်ခီ ဘာမှပြောချိန်မရလိုက်တော့ သူပြောချင်တာပြောပြီးး ဖုန်းးကိုချသွားးပြီဖြစ်သည်။
အရှေ့ကတစ်ယောက်ကိုကြည့်တော့ ဝိုင်ကိုသောက်ကောင်းးနေတာ ဒါနဲ့ဆို ၃ခွက်ရှိနေပြီ။ Alcohol သိပ်မပါတာမှာထားးမိလို့တော်ပါသေးးတယ်။
____________________
"ဖြေးးဖြေးးကိုင်နော် ပူမယ်"
"ကျွန်တော်က ကလေးလေးမှ မဟုတ်တာ"
"ပြောလိုက်ရင် ဒီတိုင်းးးနားးထောင်ပေးးလို့မရဘူးးလား"
ဂယူဗင်းးပြောလိုက်တော့ မျက်နှာသေးးသေးလေးးက ဂယူဗင်းးကို မော့ကြည့်လာပြီးး ဂယူဗင်း မေးးဆက်ပြလိုက်တော့ ခေါင်းးပြန်ငုံ့သွားးသည်။
