Chapter 6

1.1K 14 5
                                    

Chapter 6

Eira and I are on our way to the mall. She's driving while I'm in the passenger's seat.

She's buying books while materials naman ang akin. May PETA ulit kasi kaming gagawin sa isang sub. Kaming dalawa lang ang magkasama ngayon kasi abala si Belle with her Tita Mel.

It's Saturday. Three days na matapos ang nangyari sa library at ang debate na naganap sa cafeteria kung saan umiyak sila Miss Natasha and Miss Trisha.

My chest leaden the moment I saw her tears. I can't believe I found myself hurting for someone who is not part of our family.

There, I realized I'd grown attached to her.

The topic in our debate is about who's right and wrong. Is it the nang-iwan or the nag-kulang. And her point is, the one who left.

All she wants for me is to stay. That's when I knew that, for once, she was also abandoned—the same as I was.

It's cruel. The person she loved must have left with no explanation. She prolly had also experienced doubting her worth, that she was not good enough or something. 

Base sa sinabi niya no'ng araw na 'yon halatang durog na durog siya, at pakiramdam ko ngayon pa lang siya nakakabangon.

Nagtampo rin si Belle nang nadatnan niya kami sa cafeteria, akala niya may sama kami ng loob kaya ayaw namin siyang kasabay kumain. Pero sa shop talaga ang plano namin ni Eira kasi ibibigay ko na ang portrait niya na gawa ko. Ang kaso hindi natuloy, iaabot lang sana ni Eira ang book sa block-mate niya nang tawagin kami nila Miss Chiara, sabay daw kaming kakain sa kanila. Hindi naman humindi si Eira, tipo niya siguro ang isa sa mga kaibigan nila Miss Natasha and Miss Audelia. 

Ayon ang ganap na hanggang ngayon nasa isip ko pa rin. Kanina pa ang nakaw na tingin ni Eira na para bang may gusto siyang sabihin or itanong. 

"Ano 'yon?"

"I never said anything?"

"Wala nga but your eyes kept telling me that you have something to say. . ." red light na.

She turned to me. "Jin,"

"Oh?"

"About sa library." Napaayos ako ng upo.

"Ano'ng meron?"

Hindi ako mapakali! Baka kasi nakaabot sa kaniya ang ginawa ni Miss o kaya ni Ash. And if ayon nga, there's a tendency na aabot din ito sa family ko!

"Bakit parang kabado ka?"

"Hindi ah," 

"I only want to ask kung nabalik mo na 'yung books." Nakahinga ako ng maluwag. 

"Siyempre naman. . ." I checked the notifications on my phone. Baka may gusto na ulit mag-order at magpagawa sa 'kin.

After that hindi na ulit nagsalita si Eira. Ilang sandaling katahimikan ang namayani sa 'min. 

Teka, paano niya nalaman na may ibabalik akong mga libro?! 

Napalingon ako sa kaniya. Green light na ulit, binalik niya ang tingin sa daan.

Temporary (Amorist Series #2)Where stories live. Discover now