Dinle Beni Bi' [Yiğit Poyraz]

2.5

Yorumlarınızı bekliyoruum!

*

"Bi'tanem!"

Poyraz, kollarını kız arkadaşının beline dolayarak sımsıkı sarılmıştı. Kendisi günlerdir hastaydı ve iyileştim derken hastalığını istemeden de olsa Lilya'ya bulaştırmıştı.

Lilya'nın iyileşme süresi ise Poyraz ve Seda'nınkinden daha uzun sürmüştü. Hâliyle de günlerce klinikte kalmıştı.

"Tekne hâlâ burda, Poyo.." diye uyarmaya çalıştı Lilya.

"Adam duysa nolur zaten türkçe bilmiyor. Rahat ol."

"Ama gözleri görüyor." Lilya, Poyraz'dan ayrılıp barakalara doğru yürümeye başlayınca, Poyraz da hızlı adımlarla kıza yetişerek yanında yürümeye başladı.

"Çok özledim, biliyor musun? Haftalardır görmüyormuşum gibi."

"Ben de özledim, Poyo'm."

Poyraz, etrafına bakındı ve kimseyi görmeyince yanındaki sevgilisinin elini tutarak durdurdu.

"Parkur falan da yok bugün. Tam kendine gelmen gerek."

"İyileştim geldim. Çıkacağım oyuna."

"Yeni iyileştin, Lilya'cım. Ben de senin gibi düşünmüştüm ama bir oyun sonra tekrar kötüleştim. Aynı durumu yaşamana izin vermem."

"Doktora soracağım."

"Güzelim, neden beni dinlemiyorsun?" Ellerini Lilya'nın yanaklarına koymuştu. Ardından kollarını tekrar sevgilisinin beline dolayıp özlemle sarılmıştı.

Lilya da aynı şekilde karşılık vermişti Poyraz'ın sarılışına. Burnuna öpücük bıraktıktan sonra Lilya'dan ayrılmış ve birlikte yürümeye devam etmişlerdi.

"Düelloda kim elendi?"

"Batuhan elenmedi, Lilya."

"Gözün aydın."

"Tamam, tamam. Nasıl oldu ben de anlamadım ama Mustafa Kemal elendi."

"Ne diyorsun..Onun performansı o derece kötü değildi. Kimlere elendi?"

"Önce Yaman. Sonra da Hakan'a."

"Son sekizi görür diyordum. Hayırlısı olsun ne diyeyim."

"Abarttığı kadar iyi değilmiş demek ki. Ama Hakan elense bizim için daha avantajlı olurdu."

"Zayıf olan gidecek zaten. Zaman meselesi var sadece."

Barakaların olduğu yere varmışlardı en sonunda. Erkeklerde Hakan yoktu, kadınlarda ise sadece Yağmur burdaydı. Hakan'ın qrup yine bir kenara çekilmişti belli ki.

"Karşılaşama ekibi göndermiştim o kadar. N'oldu onlara?" Dedi ağaca yaslanmış hâlde duran Yasin.

"Sen dalga geç." Dedi Lilya, gülerek. Sırtındaki çantayı barakadaki yerine bıraktıktan sonra Yağmur'un yanına oturmuştu.