Dinle Beni Bi' [Yiğit Poyraz]

2.8

Yorum yapmayı unutmayın lütfen :")

*

Hakan'ın veda etmesinin hemen ardından her iki takım adalarına geri dönmüştü. Bugünkü düello yeterince heyecanlı ve yorucu geçmişti zaten. Adalarına vardıkları girip barakalarına geçip uyumaya başlamışlardı.

Lilya, uyuduktan bir kaç saat sonra gördüğü rüya yüzünden uyanmıştı. Rüya çok gerçekçi olmuş olacak ki, bir kaç saniye kadar ne olduğunu anlayamamıştı.

"Psikolojim bozuldu resmen."

Rüyasında Poyraz'ın Hakan'la olan düellosundan 5_3 yenildiğini görmüştü. Üstelik Poyraz son oyunu yarım bırakmıştı.

Yunus Emre'nin Poyraz yarışı bırakırken arkadan yaptığı saçma hareketleri, Yasin'in öfkesini, Seda ve Damla'nın ağlamasını..hepsini çok net hatırlıyordu.

"Gerçek sandım bir an.." diye mırıldanmıştı ayağa kalkarken. Siyah hırkasını üzerine geçirdikten sonra barakanın dışına bıraktığı ayakkabılarını giyinmiş ve dışarı çıkmıştı.

"Lilya, niye uyumuyorsun?" Erkekler barakasına doğru döndüğünde, kendisi gibi uyanık olan Poyraz'ı gördün.

"Uyuyamadım. Sen peki? Düellodan sonra hemen uyursun diye düşünmüştüm."

"Bugün yaşananlardan sonra gözüme uyku girmiyor.." demişti Poyraz. "İstersen gidip dolaşalım biraz, olur mu?"

"Olur."

Poyraz, ayaklandığı gibi barakanın dış kısmına doğru gelerek hızlıca ayakkabılarını giyinmiş ve Lilya ile birlikte yürümeye başlamışlardı.

Erkeklerin ormanda yaptığı küçük bir baraka vardı. Birlikte oraya gelmişlerdi.

"Önce 5_0..sonra da az kalsın eleniyordum. Bunun etkisi uzun süre kalıcak bende."

"Unutursun bir şey olmaz. Çok fazla kafana takarsan performansın düşer. Hem, dün olanlardan dersini almışsındır. Bir daha her iddiaya atlamazsın artık."

"Ben unutsam, Sercan unutturmaz."

"Boşveer..bizim seneyi unuttun mu? Batu 5_0 yenildikten sonra bir süre konuşmuştun sonra unutulmuştu zaten. Sende de öyle olur."

"Moral mi veriyorsun, laf mı sokuyorsun.."

"İkisi de, Poyo. İkisi de."

"Sen neden uyumuyordun?" Diyerek konuyu değiştirdi, Poyraz.

"Rüya gördüm. Sonra geri uyuyamadım."

"Ne gördün?"

"Dünkü düelloyu. Ama elenmiştin. Yasin az kalsın ortalığı yıkıyordu, Seda ve Damla ağlıyordu..Yaman'dan ses çıkmıyordu yine. Yunus Emre rüyamda bile sinir bozucu hareketler yapıyordu. Çok gerçekçiydi."

"Elensem yaşanacakları rüyanda görmüşsün desene." Deyip burukça gülümsemişti.

Yarım saat boyunca burada oturup sohbet etmişlerdi. Her ikisinin uykusu gelmeye başlamıştı.

"Artık uyusak mı?" Diye sordu Lilya.

"Uyuyalım."

Lilya, barakadan çıkmak için ayağa kalkacakken Poyraz'ın olduğu yere uzandığını fark etti. "Kalksana."

"Burada uyuyalım, olmaz mı?" Diye sormuştu sevimli bir gülümsemeyle. "Sana sarılıp uyumaya ihtiyacım var şu an."

"Kameramanlar görürse n'olucak?"

"Barakalarda uyuduğumuzu sanıyorlar. Çıkarken de görmediler zaten. Yarın kalkıp gideriz."

"Tamam."

Deyip sevgilisinin yanına uzanmıştı. Bir birlerini yüzünü görecek şekilde yan yana uzanmış hâldeydiler. Tabii gece olduğundan yüzlerini tam göremiyorlardı.

"Dün düelloya gireceğimi, 5_0 yenilip sonra elenmek üzere olacağımı bilsem yine de bu yarışmaya katılırdım." Diyerek konuşmaya başladı. "Survivor'un bana kazandırdığı en güzel, en değerli şey sensin. Sanırım survivor bittikten sonra Acun abi'ye beni all star'a davet ettiği için tekrar teşekkür etmem gerekicek."

Lilya, gülümseyerek elini Poyraz'ın yanağının üzerine yerleştirdi ve okşamaya başladı. O şekilde de uyuya kalmıştı dakikalar sonra. Poyraz, yanağının üzerindeki eli tuturak üzerine küçük bir öpücük bırakmıştı. O da yorgun olduğundan Lilya gibi bir kaç dakika sonra uyumuştu. Şanslarına sıcak bir geceydi ve üşümüyorlardı.