თავი IV

1 0 0
                                    

          იზაბელა.
იზი 1 საათში დაბრუნდა სახლში და ჯინი კითხვებით აავსო.
-რატომ წავიდა?
-ვსაუბრობდით და მერე ისეთ რაღაცაზე დავიწყეთ საუბარი, რაზეც არ უნდოდა და გაჩუმდა.
-ჯინნ!
-მე მხოლოდ მისი დახმარება მინდოდა, მაგრამ...
-  კარგი, კარგი. ახლა ვეღარაფერს შევცვლით.
      ტელეფონი ამოიღო მას შემდეგ რაც ჯინმა ოთახი დატოვა და იქსს დაურეკა. დაკავებაა. იზი მიხვდა, მეორე ზარზე, რომ უნდა გაჩერებულიყო. მიუხედავათ მათი დიდ ხნიანი მეგობრობისა, ახლა იქსისთვის პორადი სივრცე და მშვიდი გარემო უნდა გაემეტა. საბოლოოდ, კი ასეც მოიქცა. მიუხედავად იმ ნერვიულობისა და ცუდი წინათრგრძნობისა, მაინც თავის ხელში აიყვანა იზიმ  ექვს საათმდე.
                   ბელატრიქსი
    ფეხი არ გაუჩერებია, რაც ტელეფონზე საუბარი დაამთავრა. ხელებს კი ბარძაყზე ისვამდა. მხოლოდ მაშინ გააჩერა, როდესაც ხელის გულები ძალიან გაუცხელდა. უკვე ეწყებოდა, რადგან 48 საათის წამალი დაავიწყდა დილით დაელია.
-ჯანდაბა, სწრაფად ჰიუჯინ! - 5 წუთში ჰიუჯინიც მოვიდა.
-სწრაფად! - დაუყვირა გაუაზრებლას კარის გაღების დროს და წამალი გამოგლიჯა. საპირფარეშოში შევიდა და ხელის კანკალით ძლივს გახსნა. ორი მოზრდილი ტაბლეტი ძლივს ჩაიდო პირში. ჰიუჯინი მხოლოდ უმზერდა, სხვას ვერაფერს აკეთებდა. როდესაც იქსმა ონკანი მოუშვა, ხმოლოდ მაშინ გაახსენდა ჰიუჯინს ბოთლი, რომელიც იყიდა.
-წყალი! - გაუწოდა ბოთლი.
იქსმა გამოგლიჯა და ჩაისხა, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. ანტიდეპრესანტის გარეშე არ შეეძლო, შეიძლება გაგიჟებულიყო.
წყალი მაისურზეც დაისხა. ბოთლი კი აბაზანაში მოისროლა. ორიენტაციას ვერ ინარჩუნებდა. ყველაფერი ერთმანეთში ირეოდა და ვერ აზროვნებდა რა უნდა ეთქვა. რამდენჯერაც პირს აღებდა ვერ საუბრობდა. ხელით ძლივს ანიშნა, რომ წასულიყო ჰიუჯინს. თუმცა ჰიუჯინს მისი სიტყვისთვის არ მოუსმენია, რადგან ახლა ისიც ასე იყო. ისიც ცუდად იყო იქსის შემხედვარე.
     იქსი სააბაზანოს იატაკზე დაჯდა და თვალები დახუჭა. ღრმად სუნთქავდა და ლამის ისევ ეღებინა. პირზე ხელი აიფარა.
-არა! - მასთან იმუხლება ჰიუჯინი და პორზე ხელს ადებს.
-მშვიდად ისუნთქე. თუ აღებინებ წამალისაც ამოიღებ. გთხოვ დამშვიდდი! - თავი გაუქნია იქსმა.
ტუჩზე იკბინა ჰიუჯინმა. წამოაყენა იქსი და მანამდე არ გაუშვა პირზე ხელი, სანამ ნიჟარასთან არ მიიყვანა. შემდეგ კი მეორე ხელით შუბლთან თმები გადაუწია უკან. ორივე წამალი ამოიღო, თუმცა ახლა მშვიდად გახდა.
- მშვიდად, წყნარად - ონკანი მოუშვა და წყლით სახე მობანა.
-ახლა მშვიდად დალიე - ისევ სააბაზანოს იატაკზე დასხდნენ. ცალცალკე დალია იქსმა წამალი მეორე ბოთლით.
-გული ისევ გერევა? - ეკითხება ფრთხილად ჰიუჯინი. თავს უქნევს უარყოფის ნიშნად. საათს დახედა ჰიუჯინმა.
-აბაზანის მიღება მინდა! - ძლივს გადააბა ერთი წინადადება.
-კარგი, ოთახში ვიქნები - ხელით დაიჭირა იქსმა.
-არა - ღრმად ჩაისუნთქა, თუმცა თვალები ისევ ეხუჭებოდა. სახე დაემანჭა, როდესაც თავის საშინელი ტკივილი იგრძნო.
- აბაზანას აგივსებ, კარგი? - ძლივს დაუქნია თავი.
5 წუთში აბაზანა სასიმოვნოდ ცხელი წყლით იყო სავსე. ორივეს შარვლები ზედ ეცვათ. ჰიუჯინს ზედა გაეხადა, იქსსაც და მხოლოდ სპორტული ბიუსჰალტერით იყო. ჰიუჯინს ზედ ეწვინა იქსი და მის შუბლზე ხელი ედო. მეორე ხელით კი ეჭირა. 20 წუთში თვალებიც გაახილა იქსმა.
-წყალი გაცივდა - ამბობს და თავს ასწორებს.
-მგონი სჯობს ამოხვიდე! - მის რჩევას ითვალისწინებს და თავისით დგება. პორსახოცს ირგებს და ტანისამოსს შიგნით იხდის.
-დატოვე მე მივხედავ! - ეუბნებ ჰიუჯინი, იქსი კი ოთახში გადის. ზურგჩანთიდან იღებს ტანსაცმელს, რომელიც თან დააქვს ყოველთვის და იცვამს.
     ჰიუჯინი ალაგებს აბაზანას და გამოდის პორსახოცის ამარა.
-მე რა ვქნა? - ეცინება.
-მოგიტანენ ტანსაცმელს! -გაისმა კარზე ზარი. ჰიუჯინმა გააღო და მადლობაც გადაუხადა მომტანს.
-ჩაიცვი, ზუსტად შენი ზომაა. - ეუბნება უკვე კარგად გამოფხიზლებული იქსი და პირსახოცს აბაზანაში აბრუნებს.
-მეზიზღება დღევანდელი დღე!
-მეც!
-მესმის შენი, შეგიძლია წახვიდე. ფულს დაგიბრუნებ! - ეუბნება და ზურგჩანთას კრავს.
-ჯერ ერთი - შარვალი ჩაიცვა და იქსის წინ დადგა. ისიც მობრუნდა და თან დაჯდა საწოლზე - არაფერს დამიბრუნებ, და მეორე - ზედა მოხსნა ჩამოსაკიდიდან - ყველაფერს მე გადავიხდი, მესამეც ყოფილა - ფეხზე ფრთხილად ააყენა იქსი და ჩაეხუტა - You aren't alone. I'm with you. Dont give a fuck about others. - მოშორდა და განაგრძო - არ იდარდო მეივიზე და სემიზე. შენ შენ თავთან ხარ მართალი, ამის დამტკიცება არ გჭირდება. ვინც გიცნობს და გენდობა ის მაინც დაგიჯერებს, ყველანაირი ფაქტის და სიტყვის გარეშე.
- ვიცი.
-კარგია! -ხელს უშვებს. სველ ტანსაცმელს ცელოფანში დებენ და ოთახიდან გამოდიან. ჰიუჯინი ყველა ხარჯს ფარავს და მანქანაში სხდებიან.
- იზის უნდა გავუაროთ? - ეკითხება იქსს.
-კი.
                    იზაბელა
კომპიუტერის მაგიდასთან იჯდა და პრეზიდენტთან დაკავშირებით ყველაფერს არკვევდა, როდესაც გარედან სიგნალის ხმა შემოესმა.  ჯინს და ბავშვებს დაემშვიდობა და გარეთ გავიდა. იქსი მანქანაზე მიყუდებული ელოდებოდა. იზი მიხვდა თუ რატომ იყო მანქანიდან გადმოსული. ჩანთა ხელში მიაწოდა, რომელიც იქსმა საბარგულში ჩადო, თვითონ კი უკანა სავარძელზე მოთავსდა.
-წინ?
-შენ ადგილზე რატომ უნდა დავჯდე ბრო? - პასუხობს იზი. იქსი ისევ თავის ადგილს დაუბრუნდა და მანქანამ მოწყვეტით დატოვა იზის სახლის ტერიტორია.
-როცა კი დრო გვექნება საუბარი მინდა შენთან.- ეუბნება იზი.
-აქ ვარ!
-ახლა არა.
-თუ გინდა ახლა თუ გინდა მერე. როცა გინდა! - ფეხს აკანკალებდა.
-პირადად! - ტონი გაამკაცრა იზიმ.  სარკეში გახედა მას იქსმა წარბებშეკრულმა.
-ჰიუჯინთან დასამალი ნესტრუალური თარიღებიც კი არ მაქვს! იმედია მიხვდი რასაც ვამბობ.
-ჰეი! - საჭესთან მჯდომმა პირველად ამოიღო ხმა.
-რა?!
-გეყოს! - რამოდენიმე წამით გაუსწორა მზერა ჰიუჯინმა.
-შენზე უფროსი მაინც არ ვიყო.
-რა დრო იყო დეიდას რომ გეძახდი - ეუბნება ჰიუჯინი.
-კიდევ კარგი გადაეჩვიე!
      ხმა გაიკმინდეს, რადგან ჰაერში ისედაც ცუდი აურა და დაძაბულობა იგრძნობოდა. 
       პრეზიდენტის ეზომდეც მიაღწიეს.
-ზოი? - ესაუბრება იქსი.
-არაფერი. გავარკვიე, რომ ყოველი ოფიცერი თვის კენტ რიცხვშია მოკლული, კვირა დღეს.
-დღეს შაბათია. დარჩა კიდევ განყოფილება?
-კი, ანტონიოს განყოფილება.
-კარგი, მაგას მე მოვაგვარებ! - გაჩუმდნენ და დასხდნენ ლამაზად მოწყობილ ეზოში, გადახურული შუშით - თბილად მოწყობილ კოტეჯში.
-გამარჯობათ! - შემოვიდა ჩვეულებრივად პრეზიდენტი -ოფიციალურობა მოვიშოროთ, დღევანდელ ჩვენ შეხვედრას ამით დავიწყებ! - დაჯდა იქსის გვერძე.
-ქალბატონო პრეზიდენტო.. - გააჩუმა თავისი დაცვა.
-გითხარი საკმარისი მგონი! არ ვარ ვიღაც მეფე ან ლორდი.- მოუბრუნდა მათ.
-ჩვეულებრივი ადამიანი ხარ! - უთხრა იქსმა.
-სწორედ რომ!
-კი, მაგრამ უმჯობესი იქნება თუ მაინც თავში დაჯდები ყველამ რომ დაგინახოს და მეც კომფორტულად ვიჯდე. არა? -  ეუბნება იქსი.
-იქსს! -იქიდან გაბრაზებით იძახის მის სახელს სემი.
-არა სწორი თქვა! - ბოდიშის მოხდით დაჯდა თავში. იქსმა კი ამოისუნთქა.
-კარგი იქნება თუ ამ შეხვედრას არავინ დაესწრება - ეუბნება მეივი, რაზეც პრეზიდენტის დაცვები შორს დგებიან.
-გისმენთ!
-როგორც უკვე ვიცით თქვენ და პარლამენტს უთანხმოება გაქვთ. ფარული ასე ვთქვათ, თუმცა ეს მოაგვარეთ, რადგან არ შეიძლება ეს ყოველივე - საუბარი მეივიმ დაიწყო.
-გეთანხმებით. გაგიმხელთ და ეს ყველაფერი, ოდნავ პირადი კონფლიქტებიც იყო, თუმცა ახლა იმედია ყველაფერი კარგად იქნება. - იქსი ქალს აკვირდებოდა და ისწავლიდა მის ყველა მოძრაობას. ორი რაღაც რაც ამ ქალში მოსწონსა ეს გულწფელობა და შიში იყო.
-გულწფელი ხარ!- ჩაურთო იქსმა.
-იქსი?!
-დიახ.
-დანარჩენებს ვიცნობ, შენ არა.
-კარგი, ამ საქმეს ვიძიდბთ, რათა თქვენი უსაფრთხოება ვუზრუნველყოთ. ჩვენი კომპანიიდან მხოლოდ ოდი დაცვა შემოგიერთდებათ. მათი წარსული თქვენთანაა, რათა დარწმუნდეთ, რომ ისინი სანდოები არიან. - ეუბნება ამჯერად სემი.
-მხოლოდ?
-დიახ, თუმცა იქსს და ზოისაც მოუწევთ თქვენთან დიდი დროის გატარება. თუმცა ამ ჯერზე მხოლოდ თქვენი საცხოვრებლის დათვალიერება და თქვენი კაბინეტის ძირფესვიანად შესწავლა მოგვიწევს. თითოეული ინფორმაცია კი...  -გააწყვეტინა სემს იქსმა.
-დაცული იქნება და არ გამოიტანება თქვენი კომპიუტერიდან ან ნებისმიერი მოწყობილობიდან თქვენი ნებართვის გარეშე, ასევე თქვენი ან თქვენი სანდო დაცვის მეთვალყურეობის გარეშე. ამით ავირიდებთ ყველა ეჭვს რაც ადამიანს, განსაკუთრებით კი პრესას, შეიძლება გაუჩნდეს.
-თქვენი საუბრიდან, გამოვიტანე დასკვნა, რომ 99% ით გენდობით. ეს ყველაფერი უნდა დამთავრდეს, ეს ყველაფერი მიშლის ყველა საქმეში და სასიკეთო საქმეში ხელს.
-ხომ და ასევე თქვენი საქმე შეიძლება იყოს დაკავშირებული ოფიცრების მასიურ მკვლელობებთან. ესეც იცოდეთ, თუმცა სჯობს არავის უთხრათ, რადგან საზოგადოდაც, თუმცა განსაკუთრებით ახლა ვერ და არ შეიძლება არავის ნდობა. უკაცრავად შეიძლება ვიკითხო, ბოდიშით.. - ყურში ჩასჩურჩულა იქსმა.
-ოჰჰ... ახლავე - პირდაპირ შედით სახლში და ოთახში მხოლოდ ერთი ყავისფერი კარია.
-მადლობა მის! - შედის და მალე პოულობს კიდეც საპირფარეშოს. შედის და აღებინებს. დამამშვიდებელს აღებინებს, ხასნილს და არა ტაბლეტის სახით. კარგია რომ ანტიდეპრესანტი არ ამოიღო.
-ჯანდაბა რა! -ასუფთავებს იქაურობას და ისევ თავის ადგილს უბრუნდება. ცოტახნით ისევ ისაუბრეს. იზიმ და იქსმა ძირფესვიანად დაათვალიერეს თეთრი სახლი და ამის შემდეგ წავიდნენ. იზი და ბონგი დარჩნენ პრეზიდენტის საცხოვრებელში.
-არ მჯერა, რომ ყოველ წინადადებაში თავხედურად მეჩრებოდი! - გამოსვლისას მიაძახა სემმა და მანქანაში ჩაჯდა.
-არ უსმინი ძვირფასო, გთხოვ. - ლოყაზე მოეფერა მეივი.
-ჰმმ... - თავი დაუქნია გაღიმებულმა.
-დაველაპარაკები.
-აღარ გინდა. აღარ აქვს აზრი, აქამდე შეიცვლიდა თუ რამეა.
-იქნებ.. - მეივის ხელები თავისაში მოიქცია იქსმა.
-Mother please. Dont give a shit okay? Just leave it. I dont give a thing so...
-Take care if yourself, please!
-okay, got it! - შორდებიან ერთამანეთს და სხდებიან მანქანებში. იქსი მაშინვე წარბებს კრავს.
-Son of a bitch! - ცოტახნით შეყოვნდნენ.
-წავიდეთ! - ჰიუჯინმა მანქანა დაძრა.
-კარგად ხარ? - ეკითხება უკანა სავარძელზე მჯდარი ზოი.
-კი! - ამბობს და გზას გაჰყურებს.
     პრეზიდენტთან შეხვედრის შემდეგ მეორე დღესვე შეუდგნენ საქმეს. ანტონიოსთანაც ჰქონდათ შეხვედრა. ბევრი საუბრის შემდეგ გადაწყვიტეს ანტონიოს განყოფილებაში გადასულიყო იქსი და იქიდან გაეგრძელებინა მუშაობა.
     ყველა ოფიცერის თანამშრომელი გამოკითხეს და მოტივის დადგენაში კი მარტივი ლოგიკა ჩართეს. შურისძიება. ამიტომ მოიძიეს ისეთი საქმე, რომელიც უკავშირდებოდა რომელიმე პრეზიდენტის წინააღმდეგ წასულ პარლამენტარს. იქსმა აღმოაჩინა მხოლოდ ერთი საქმე და ისიც წლების წინ დახურული. ამ საქმის დეტალები მაინც გამოიკვლია და აღმოჩნდა, რომ ერთ-ერთი პარლამენტარის შვილი ნასამრთლევი იყო დიდი დოზით ნარკოდიკის მიღებასა და რეალიზაციაზე. პრეზიდენტს ჰქონდა შეეშალა ხელი პარლამენტარის შვილის დაკავებისთვის, თუმცა ეს არ გააკეთა და ციხეში აღმოჩნდა, თუმცა მან შეუმსუბუქა სასჯელი.  პოლიციან კი ეს საქმე ამით დაასრულა. იმ ბიჭს კი 15 წელი მიესაჯა, რადგან მოქმედების ქვეშ მყოფმა მოახდინა ავტოკატასტროფა. ამან კი შეიწირა გოგონას სიცოცხლე.
     ამ საქმის დეტალების გაცნობის შემდეგ გაირკვა, რომ პარლამენტარის შვილი - ჯიჰუნი  ორი თვის გამოსულია ციხიდან...

SM is still in a businessTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang