STIEKEM || mabbie

8) En niemand komt het te weten.

03:21. Morgen ochtend hebben ze vroeg opnamens, dus hij weet ook wel dat dit dom is. Dat hij momenteel nog wakker ligt.

Maar het is niet alsof Robbie het expres doet, nee hij wil slapen, echt heel graag maar het lukt gewoon niet.

Zijn hoofd is weer eens overuren aan het maken, dat gebeurd de laatste tijd vaker. Dat hij s'nachts wakker ligg door zijn gedachtes.

De jongen die momenteel naast hem ligt te slapen is momenteel de hele tijd door zijn hoofd aan het spoken.

Robnie houdt van Matthy, echt waar, en hij kon niet blijer zijn dat ze een relatie hebben, maar hij wil dat het veranderd.

Hij wil dat hij over straat zijn hand kan beet pakken, dat hij hem op kantoor een kus kan geven of een lange knuffel.

Hij wil niet meer dat het geheim is.

Aan het begin vond hij het wel leuk. Zo rond sneaken, alles in het geheim doen. Kijken hoe ver ze nou daadwerkelijk konden gaan. Het was spannend, het gaf ze adrenaline.

Maar langzaam begon Robbie er moe van te worden, het was leuk voor even maar nu niet meer.

Vooral na hij Koen vertelde dat die bi is. Wat voelde dat goed, de waarheid te vertellen. Het liefst vertelde hij hem ook meteen over Matthy, maar dat zou oneerlijk zijn.

Matthy is er nog niet klaar voor, en dat accepteerde hij. Maar het is nu twee jaar verder. Hoe veel langer moet hij wachten tot hij hem de zijne kan noemen in het bijzijn van andere.

Hij snapt ook wel dat Matthy het niet meteen op social media wil gooien, maar hij kan het op zen minst de andere bankzitters vertellen, of zijn famillie.

Robbie wil niet meer verstoppen.

De brunet draait zich op zijn zij met zijn gezicht naar Matthy.

En dan herringerd hij zich meteen waarom hij dit nog doet.

Voor Matthy.

Hoe zou hij zonder deze fucking mooie jongen kunnen? Zonder elke ovhtend wakker te worden naast hem?

Zonder zijn knuffels, kusjes, zijn koosnaampjes, zijn lieve woorden, zijn lach, de glimmer in zijn ogen.

Hij houdt teveel van deze jongen om het op te geven.

Voorzichtig laat Robbie zijn vingers door zijn blonde lokken gaan, die zelfde hand glijd iets naar beneden, en zijn vingertoppen aaien over zijn wang.

Wetend dat Matthy een lichte slaper is zorgt hij dat zijn aanraking licht is, hij wil hem niet wakker maken.

De jongen laat een kleine zucht vrij, nog één keer naar de tijd kijkend. Over vier uur gaat de wekker al.

Ja Robbie is morgen waarscheinelijk niet al te gezellig in de opnamens.

Voorzichtig schuift Rob dichterbij en rust dan zijn hoofd op Matthy's borst.

Matthy's aanraking kalmeerd hem altijd, misschien werkt dat nu ook en kan hij toch nog wat slaap pakken.

Opeens voelt hij een arm om hem heen gaan en Robnie weet dat hij niet voorzichtig genoeg was en Matthy wakker heeft gemaakt.

"Schat," Matthy's stem is schor en nog vol met slaap. Normaal houdt hij van zijn ochtend stem maar nu had hij liever dat hij door sliep. "Hoezo ben je nog wakker?"

Robbie zucht zachtjes, met zijn vingers tekent hij figuurtjes op zijn borst. "Gewoon, kon niet slapen."

Niet perse een leugen, hij laat alleen wat details weg.

"Ben je al de hele tijd wakker?" Ze waren vroeg naar bed gegaan zodat ze goed uitgerust waren voor morgen.

Matthy voelt Robbie knikken. "Lieverd, had me wakker gemaakt. Je ligt hier al uren."

"Dat ik niet kan slapen betekent niet dat jij ook wakker moet liggen." Antwoord Robbie.

Matthy schud zijn hoofd. "Ik had je kunnen helpen in slaap te komen."

Matthy weet ondertussen echt wel hoe die Robbie slaperig krijgt, en dus verplaats die zijn handen al naar Robbie's hoofd om door zijn haar te gaan. Hij weet uit ervaring dat hij hierdoor in slaap valt.

"Verder niks aan de hand?" Vraagt Matthy nog voor de zekerheid.

Robbie schud zijn hoofd. "Nope gewoon moeite met in slaap komen vanacht." Liegt hij.

Hij is bang het gesprek aan te gaan, bang dat hij hem kwijt raakt op één of andere manier.

En dus blijft hij maar stil. Dan komt niemand het maar te weten. Hij heeft Matthy dan tenminste nog.

-

mijn wekker gaat over 2 uur