15) shirt.

322 17 3
                                    

De autorit was stil, voornamelijk omdat Robbie in slaap was gevallen met zijn hoofd tegen het raam aan leunend.

Matthy was niet in de mood voor muziek, zijn gedachtes waren alleen maar bij de jongen in de bijrijders stoel.

Op kantoor was hij misschien erg kalm, maar nu begint de paniek toch wel in te kicken.

Matthy heeft Robbie vaak genoeg in zijn armen gehad, maar nooit terwijl die buiten bewustzijn is.

En hij wou dat dat nooit is gebeurd, en dat dat niet nog maals gebeurd.

Matt is bezorgd om de jongen die er momenteel zo slecht uitziet, hij is blij dat die heeft besloten de jongen tot zoizo na het weekend bij hen thuis te houden zodat hij hem in de gaten kan houden.

Het maakt hem niks uit wat Robbie daar van vind, die jongen blijft in Ameide, bij Matthy waar die op hem kan letten en voor hem kan zorgen.

Matthy parkeert de auto voor zijn huis waarna die uitstapt en richting de andere kant van de auto loopt.

Hij plaats een hand op Rob zijn schouder en schud hem voorzichtig een beetje heen en weer. "Rob? Wordt je wakker? We zijn thuis."

Matthy's huis is net zo goed Robbie's huis, maakt niet uit of ze nog samen zijn of niet. Dit zal altijd een huis van Rob zijn.

Na nog een aantal keer zijn naam noemen opent Robbie eindelijk zijn ogen, hij vetwacht Brabant te zien, maar inplaats daar van herkent hij meteen dat ze in Ameide zijn.

Maar dat boeit hem vrijweinig, het maajt hem niet uit waar die is zolang die maar kan slapen, want hij is zo ongelovelijk moe.

"Kom je?" Vraagt Matthy, opzij stappend zodat Robbie de auto uit kan. "Dan gaan we naar binnen."

Robbie knikt en klikt zijn gordel weg voor die de auto uitstapt.

Matthy houdt voor de zekerheid zijn arm uit voor het geval hij omvalt, het eten op kantoor had hem goed gedaan, maar toch is die angst er nog. Dat het toch weer fout gaat.

Maar tot zijn geluk stapt Robbie de suto uit alsof die eerder vandaag niet was flauwgevallen.

Matthy glimlacht zachtjes waarna die de auto deur achter hem sluit en hem opslot zet.

Met zijn huissleutel al beet lopen ze richting de voordeur die hij dan van het slot haalt.

"Je mag boven gaan liggen of op de bank, wat jij wilt." Verteld Matthy hem na ze hun jassen en schoenen uit hebben gedaan.

Robbie knikt, en hij lijkt even te twijfelen. "Is het goed als ik boven ga?"

Matthy knikt meteen. "Tuurlijk, als je kleding nodig hebt mag je het uit me kast pakken."

Robbie glimlacht naar hem. "Oké, bedankt."

Daarna draait die zich om en loopt richting de trap waar die naar boven loopt.

Rob loopt de slaapkamer in, en hij krijgt meteen flashbacks naar alle keren dat hij hier met Matt lag te knuffelen.

Hij zucht zachtjes als die zijn spijkerbroek uit schopt waarna die in het bed kruipt.

Matthy leeft altijd in het donker lijkt het wel, dus de gordijnen zijn nog dicht wat in houdt dat de kamer al lekker donker is en hij meteen het bed in kon.

Ookal is het momenteel nergens voor nodig schuift hij automatisch naar het linker kant van het bed.

Hij is dat gewend, Rob aan de linker kant en Matthy dan aan de rechter kant. Ookal beëindigd hij meestal toch wel aan de rechterkant.

De brunet kijkt even de kamer rond, alles is nog precies het zelfde zoals het was, op wat kleren op de vloer hier en daar na.

Hij wert niet waarom hij verwachtte dat het hier anders zou zijn, maar hij is blij dat het nog hetzelfde is. Het geeft hem een veilig gevoel.

Het enige wat hij nu nog mist is Matthy die nu normaal naast hem zou liggen. Maar nee, die zit beneden.

En die gaat ook niet in dit bed belande als Robbie hier ligt. Je hebt het uitgemaakt, waarom zou die dat willen?

De Brabander zucht terwijl die zijn ogen sluit, hij wil gewoon even zijn gedachtes vergeten. Hij wil dat moment vergeten.

Hij was al redelijk moe door het slaaptekort wat die ervaarde, en dan het flauwvallen nog dus hopelijk valt hij snel in slaap.

Wat helaas biet het geval is. Wetend dat Matthy beneden is geeft hem alleen maar meer verlangens om in zijn armen in slaap te vallen.

Maar hij weet dat dat niet kan, en dus staat hij maar met een zucht op en loopt richting de kast.

Hij trekt hem open en zijn ogen valleen op een stapeltje met shirts die hier zijn gebleven na Robbie hier weer es bleef slapen.

Maar dat stapeltje besluit hij te negeren en inplaats kijkt hij naar de grotere stapel er naast.

Hij pakt het bovenste t-shirt en loopt terug naar het bed waar die op de rand gaat zitten.

Zijn eigen shirt beland op de grond bij zijn broek en hij trekt het te grote short van Matthy over zijn hoofd.

Matthy's geur omarmd hem zodra die het kleding item aan heeft en hij kruipt weer onder de deken.

Thuis heeft hij ook nog een aantal truien en shirts van Matthy liggen die hij aan doet tijdens het slapen.

Normaal slaapt hij alleen in een boxer, maar de laatste tijd is dat wel veranderd.

Het shirt van Matt dragen geeft hem het gevoel alsof die bij hem is, alsof hij niet alleen in dat bed ligt.


STIEKEM || mabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu