STIEKEM || mabbie

20) stres.

tw: wiet roken.

Robbie zit nog steeds aan de andere kant van het bed, Matthy is nu weer redelijk rustig, maar toch besloot hij hem wat ruimte te geven.

Dat leek Matthy ook wel nodig te hebben, hij ligt met zijn rug naar Robbie toe terwijl die naar niks staart.

Hij is moe, zo moe en wil slapen. Maar het lukt hem niet, zijn hoofd blijft maar overuren maken.

Robbie zelf zit op zijn telefoon, een kwartiertje geleden heeft die Koen een appje gestuurd met de vraag of die al wakker was.

Ze hadden afgesproken dat Robbie eerst alleen met hen zou praten, en een andere keer als Matthy zich beter voelt met zijn drieën.

Koen heeft nog niet geantwoord, dus Robbie zit met spanning te kijken. Hij hield dan wel vol dat Koen hun relatie zou accepteren, maar zelf heeft die er wel een angst voor.

Het is ook niks om er achter te komen wat er allemaal in het geheim speelde tussen twee van je beste vrienden.

En dus is er ergens die angst dat hij boos wordt. Hij moet echt even zijn hoofd leeg maken, maar Matthy kan hij het nu niet aan doen om hem met zijn twijfels op te zadelen. En dus weet die al wat die wel gaat doen.

"Matt?" Vraagt Robbie zachtjes voor het geval dat die slaapt.

"Ja?" Kont er zachtjes en gebroken terug.

Robbie zucht even, hij wil hem nu niet alleen laten maar weet dat Matthy dat ook wel even fijn zou vinden. "Ik ga, oké? Ik zie je later vandaag wel weer, goed? Ik kom na het gesprek wel vertellen hoe het ging."

Matthy knikt, maar zegt verder niks meer. Robbie neemt dat maar gewoon als teken om te gaan.

Hij pakt zijn jas die vanacht op de grond beland is en trekt die aan voor die de kamer verlaat.

Zodra die bij de woonkamer aankomt is er inderdaad nog niemand wakker. Iedereen ligt natuurlijk nog diep te slapen, ze bleven ook langer in de club dan hun.

Rob loopt naar de voordeur en opent die, zodra die op de straten van het drukke Amsterdam loopt kijkt die even om zich heen, waar de fuck gaat hij heen?

Niemand mag hem zien, maar waar in Amsterdam kan je nou even alleen zijn. Uiteindelijk besluit Robbie gewoon in zijn auto te stappen en een wat rustiger punt op te zoeken.

Na ongeveer tien minuutjes rijden atopt die bij een parkeerplaats waar momenteel helemaal niemand is.

Hij besluit voor de zekerheid wel helemaal naar achteren te rijden voor het geval iemand langsrijdt en hem herkend.

Hij zet zijn raam helemaal open voor die zijn auto uit zet.

Meteen verwdijnt zijn hand zijn jaszak in waar die er een paar seconden later uitkomt met een zakje er tussen.

Hij opent het zakje en haalt de joint er uit. Ja, Robbie is van roken over gegaan naar joints.

Uiteindelijk werkte de sigaretten gewoon niet zo goed meer, het maakte hem niet kalm op de juiste hoeveelheid.

Een jointje daar in tegen maakt hem precies goed kalm. Hij is er ook niet trots op, hij drinkt zo fucking veel, is begonnen met roken en smoked weer.

Hij wou eigenlijk stoppen, voor Matthy. Wetend hoe erg hij mensen die roken haat, maar hij is nu zo gestrest, hij moest gewoon even.

Hij pakt zijn aansteker en plaats de joint tussen zijn lippen waarna die de vlam er naar toe brengt.

Hij kijkt hoe het puntje langzaam oranje wordt door de vlam, en zodra die denkt dat die goed uitstaat haalt hij de vlam weg.

Hij zakt achterover in de stoel en laat zijn hoofd naar achteren vallen waarna die de rook uitblaasd.

Dit had hij echt even nodig.