{Unicode}
...အစိမ်းရောင်....
***
ယခင်အပိုင်းမှ အဆက်...
အခန်းထဲမှ ဘာအသံမှ မကြားရတော့... ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲမှ ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ကြည့်မိလိုက်တော့... တစ်နာရီ လွန်မြောက်သွားပြီ ဖြစ်သည်...။
၁နာရီ ၁၀ မိနစ်လောက်မှာတော့... တံခါးကို ဖွင့်ကာ အပြင်ကို ထွက်လာသည့် သူ...
သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများက အနည်းငယ်တောင် တွန့်ကျေမှုမရှိ...။
ပြီးတော့ သူ့ဘောင်းဘီအိတ်ထဲမှ စီးကရက်တစ်ဗူးနှင့်အတူ မီးခြစ်ကို ထုတ်ကာ မီးညှိသည်...။ ထို့နောက် နူတ်ခမ်းမှာ တေ့ထားပြီး... ရှိုက်ကာ ရှုလိုက်ရင်းမှ...
"မိန်းမတွေက ပျော့လိုက်တာ... ငါ့အတိုင်းအတာကိုတောင် မထိန်းနိုင်ဘဲ ခဏ ခဏ ပြီးသွားကြတယ်...။ ငါ တစ်ချီတောင် မပြီးသေးခင်... ၈ကြိမ်လောက် ပြီးနေတာကတော့ အဆင်မပြေဘူး...။ နောက်တစ်ခါ... အဲ့လိုမျိုးဆိုရင် ငါ အဆင်မပြေဘူး ရာဇာ... လူသေချာရွေးခဲ့...။"
အကျီ်ကော်လံပေါ်ကို သူ့ဆေးလိပ်ပြာကို ချွေချပြီး ပြောသွားလေသည်...။ သူ့ကြည့်ရတာ ဒီလိုကိစ္စအတွက် အရမ်းကြီး မကြီးမားသလို...။
မကြာမီပင် ဆရာ ခပ်ဝေးဝေးကို ရောက်သွားသည်နှင့် အခန်းထဲကို ဝင်လာမိတော့သည်...။
အခန်းထဲမှာ ရှုပ်ထွေးမှု အနည်းငယ်ဖြင့် ရှိနေသည်...။ ခေါ်လာသည့် အမျိုးသမီးကတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လဲကျနေသည်...။
သို့ပေမယ့် အဝတ်အစာ အပြည့်အစုံဖြင့် ဖြစ်သည်...။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က ဘာတွေ ထိခိုက်သွားလဲ မမြင်ရပေမယ့် သူမပါးစပ်ထဲမှာတော့ ပိတ်ဆို့ထားသည့် အဝတ်စ တစ်ခု....။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်က အခုထက်ထိ တုန်ရီနေသည်...။
ထိုအဝတ်စ ကို ဖယ်ထုတ်ပေးလိုက်မိတော့... သွေးစတစ်ချို့နှင့်အတူ ပြီးမြောက်ခဲ့သည့် အရာများ...။
သွေးစများကတော့ သူမနူတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှ ဖြစ်ပြီး ပြီးမြောက်ခဲ့သည့် အရာများကတော့ ဆရာ့ဆီမှ အရာများ ဖြစ်ပုံရသည်...။ နူတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှ သွေးစများကတော့ တစ်ခုခုကို အရှိန်ပါပါဖြင့် မဆံ့မပြဲ သွင်းခံထားရတာမှ ဖြစ်နိုင်သည်...။
YOU ARE READING
Being captured by Green..
Randomအစိမ်းရောင် (.....) အောက်မှာ ကျရှုံးခြင်း Cover photo by Lwin Min Khant
