ခါးမှာတင်းကြပ်နေတဲ့လက်တစ်စုံ။
နေရတာလဲခါတိုင်းလိုသက်သောင့်သက်သာမရှိတာကြောင့် Tiffany အိပ်မှုန်စုန်ဖွား မျက်လုံးအစုံကိုဖွင့်လိုက်တော့ မျက်လုံးရှေ့တိုက်ရိုက်ပေါ်လာတဲ့ မြင်ကွင်းလှလှ...။
သွေးကြောစိမ်းလေးတွေဖြတ်ပြေးနေသယောင်ရှိတဲ့ အနီနုရောင်သမ်းတဲ့အသည်းပုံနှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ... ပြီးတော့ကော့ညွတ်နေတဲ့မျက်တောင်လှလှတွေရယ် ဇင်ရော်တောင်မျက်ခုံး နှာတံရှည်ရှည်လေး... မျက်နှာတစ်ခုလုံးခြုံငေးပြီးချိန်မှာတော့ Tiffany အသက်ရှူဖို့တောင်မေ့သွားရသလို။
လူတစ်ယောက်ဟာ ဘာလို့ဒီလောက်လှရက်နိုင်ရတာပါလိမ့်။
အချိန်အတော်ကြာ စိတ်ကြိုက်အဝငေးကြည့်မိပြီးနောက် အကြည့်တွေကို နံရံကနာရီဘက်ဦးတည်လိုက်တော့ အချိန်က 9 နာရီ။
သူ့ရင်ခွင်ထဲကကောင်မလေးနိုးသွားမှာစိုးတာကြောင့် Tiffany အသံတိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထလိုက်တယ်။
ပင်ပန်းနေတဲ့ကောင်မလေး အေးဆေးအိပ်ပါစေလေ...
******
"အင်း..."
ခန္ဓာကိုယ်က အပျင်းကြောမှန်သမျှကို အားပါးတရကွေးဆတ်လိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ အိပ်ရာပေါ် ဟိုစမ်း ဒီစမ်းလုပ်နေလိုက်သည်။
သူ့အမျိုးသမီးလေး။
မစမ်းမိသဖြင့်မျက်လုံးသေချာဖွင့်ပြီး ဘေးကိုကြည့်လိုက်တော့ Fany unnie မရှိတော့တာမို့ အိပ်ချင်မူးတူးစိတ်တောင်ဘယ်ရောက်သွားလဲမသိ။
ဝုန်းခနဲ အိပ်ရာကနေထလိုက်ပြီး အောက်သို့ဆင်းပြေးလာသည်။
အောက်ထပ်မှာလည်းမရှိသဖြင့် Fany unnie ဘေးခန်းသွားမလို့ပြင်တုန်း ထမင်းစားခန်းစားပွဲပေါ်မှာ အုပ်ဆောင်းအုပ်ထားတဲ့အရာကိုဖြတ်ကနဲတွေ့လိုက်ရတာမို့ အဲ့ကိုအရင်သွားမိသည်။
အုပ်ဆောင်းပေါ်တွင်ကပ်တားတဲ့ Memo ကို Jisoo ယူကြည့်လိုက်သည်။
• ဆူးကင်မ်... ဒီလိုမနက်ခင်းမျိုးမှာ မင်းနဲ့အတူတူမနက်စာစားချင်ပေမယ့် Shooting တစ်ခုရှိလို့ သွားလိုက်ရတယ်။ မင်းအတွက် မနက်စာပြင်ပေးထားခဲ့တယ် ညကျမှတွေ့မယ်နော်..•
YOU ARE READING
F O O L
ParanormalIf you don't like it, don't read it #Original_Fiction_Crd This fic is not my own idea, I took some plots from the fics I like and wrote half of them..credit to all.
