𝐊𝐚𝐲𝐢𝐩 𝐑𝐮𝐡𝐥𝐚𝐫 | itafushi

Karmaşa

---

Market alışverişi sırasında, Fushiguro, raflardan bir ürün seçerken her zamanki gibi soğuk bir hava yansıtır, ancak içten içe bir şeylerin değiştiğini kendisi de hissedebiliyordu. Itadori ise yanında dururken, neşesiyle etrafa ışık saçar ve alışveriş sepetini iterek dolaşıyordu.

Fushiguro'nun seçtiği ürünü görünce, Itadori yanına yaklaşır ve merakla sorar: "Bu güzel bir seçim gibi görünüyor, Fushiguro! Acaba bizim için de bir şeyler almalı mıyım?"

Fushiguro dönüp şapşalca bayık bir bakış attıktan sonra "aşırı paran varsa alabilirsin" dedi ve alaycı bir gülüş attı. itadori markette mızmızlanan çocuklar gibi bir surat ifadesi yapınca fushiguro cümlesine devam etti.

Fushiguro: Bu arada hakkında hiçbir şey bilmediğimi ve iyilik olsun diye seni evime almamı geçiyorum, ne zaman gitmeyi düşünüyorsun?

İtadori: Hiç misafir perver değilsin

Fushiguro: 💢

İtadori: Tamam tamam hemen parlama.. aslındaa.. hiç düşünmedim

Fushiguro: Ciddi olamazsın

İtadori: Özür dilerim ama bir işe girebilirim ve başka bir yer bulduğumda sana daha fazla yük olmayacağım
deyip mahcup bir surat ifadesi takındı. Fushiguro bunun üzerine söylediklerinden bir tık utanıp "her neyse" deyip önüne döndü.

"ama hala hakkında hiçbir şey bilmiyorum. yanında sadece bie sırt çantasıyla geziyordun.. eve gidince bir şeyleri açıklamalısın artık"

Itadori, Fushiguro'nun ses tonundaki değişikliği hemen fark eder ve içten içe biraz kırılmış hisseder, ancak dışarıya yansıtmamaya gayret eder. "Anladım," der nazikçe.

Bir an sessizlik olduktan sonra Itadori biraz tereddüt ederek sorar: "Her şey yolunda mı, Fushiguro?"

Fushiguro, kaşlarını çatarak düşünceli bir şekilde Itadori'ye bakar. "Evet, her şey yolunda," der, ancak içinden bir şeylerin eksik olduğunu hisseder.

Itadori, Fushiguro'nun cevabından biraz huzurlandı ve gülümsemesini korudu ancak içindeki kırgınlığı gizlemekte zorlanıyordu. Çünkü fushiguro onu hep rahatsız edici biri olarak görüyor gibiydi.

---Anlaşıldı, işte güncellenmiş sahne:

---

Market alışverişi tamamlandıktan sonra, ikili sessizce Fushiguro'nun evine doğru yola çıktılar. Eve vardıktan sonra hızlıca yemek yediler ve daha sonrasında fushiguro itadoriyi odasına çağırdı ve dolabın önündeyken elindeki bir öbek kıyafeti içtenlikle itadoriye uzattı. "Senin için birkaç kıyafet ayırdım. bunlar elimdeki en büyük bedenler. Belki işine yarar," derken, sesindeki soğukluk hafiflemişti.

Itadori, kıyafetleri alırken, teşekkür eder ve içten bir gülümsemeyle bakar. "Çok teşekkür ederim, Fushiguro. Gerçekten naziksin," dedi minnettarlıkla ve nerdeyse fushiguro'nun dibine girdi.

Fushiguro, Itadori'nin yakınlığına içten içe rahatsız olmadı ama ani bir kararla onu tersledi. "Yeterince minnettar olduğunu söyledin. Şimdi git ve odana geç," dedi ve sert bir şekilde itti.

Itadori, Fushiguro'nun bu ani tavrına şaşkınlıkla baktı ve dengesini kaybetti. birkaç adım geriye doğru sarsıldı.

Fushiguro, Itadori'yi ittikten sonra hemen pişmanlık duydu. Ancak dışarıya yansıtmadı ve sert bir ifadeyle devam etti. "İtadori Benimle daha fazla vakit geçirmene gerek yok, ben seni evime aldım aramızdaki tek ilişki bu sonuçta" dedi sesindeki karmaşık duyguları gizlemeye çalışır gibi.

Itadori, Fushiguro'nun bu tavırlarına anlam veremedi ve sessizce odasına doğru ilerlerledi, içi karmaşık duygularla doldu.

---

Itadori, odasına sessizce girerken, içindeki karmaşık duygularla boğuşuyordu. Fushiguro'nun ani ve sert tepkisi onu derinden incitmişti. Odasında yalnız başına otururken, düşünceleri dağınıktı ve kalbi hala Fushiguro'ya duyduğu kızgınlık ve üzüntüyle doluydu.

Fushiguro ise Itadori'yi terslediği için içten içe pişmanlık duyuyordu. Onunla olan ani gerilim ve çatışma, içinde karmaşık duygular uyandırmıştı. Odasında sessizce otururken, kendi davranışlarını sorguladı ve Itadori'yi üzdüğü için kendisini suçladı.

Bir süre sonra, Fushiguro "gidip itadoriden özür mü dilesem" diye düşünürken kapısı hafifçe tıklatıldı.

Fushiguro, itadori'nin içeri girdiğini görünce, ilk başta şaşkınlıkla ona baktı, Ancak hemen sonra, yüzünde hafif bir tebessüm belirdi ve onu içeri davet içtenlikle.

itadori içeri adım atar ve sessizce fushiguronun yatağının kenarına oturdu. Aralarında bir an sessizlik oldu, ama sonra Fushiguro konuşmaya başldı. "Özür dilerim, Itadori. Seni itmekle haksızlık ettim." dedi, sesindeki samimi bir tonla.

Itadori, Fushiguro'nun samimi özrünü duyunca, içindeki kızgınlık ve üzüntüyü bir kenara bıraktı. Ona anlayışla bakar ve gülümser. "Özür dilemene gerek yok, Fushiguro~. İkimizde Konuşarak her şeyi çözebiliriz." dedi ve ilk defa sohbet ettiler.

Ama itadori'nin aklını hala kurcalayan tek şey vardı.. bu etkilendiği adam onun evde olmasından bu kadar mı rahatsız oluyordu? istedi ama soramadı.

---

Uyku vakti geldiğinde, Itadori salondaki koltukta rahatça uzanırken, Fushiguro yatak odasına çekilir ve sessizce uyumaya hazırlanır. Odalarına çekilen ikili, sessizlik içinde kendi düşüncelerine dalarlar.

Bir süre sonra, Itadori içindeki kararlılıkla Fushiguro'nun odasına doğru adım attı. Kapıyı sessizce açar ve içeri gird. Fushiguro, yatağında uyuyor gibi görünürken, sessizce yanına yaklaştı.

Yatak odasının loş ışığında, Itadori sessizce Fushiguro'nun yanına oturdu ve onun yüzüne baktı. Gözlerinin içine dikkatlice bakarak, yavaşça konuşmaya başladı. "Fushiguro, benim burada olmam seni gerçekten bu kadar rahatsız mı ediyor?" dedi, sesinde bir hüzün ve endişe tonu vardı.

Fushiguro, ani bir şekilde uyandı ve Itadori'nin bu yakın temasına şaşkınlıkla baktı. Biraz kızararak geriye doğru çekildi ve yatakta otururken Itadori'ye baktı. "Neden buradasın, Itadori?" dedi, sesinde hafif bir kızgınlık vardı.

Itadori, Fushiguro'nun tepkisine karşın onun yüzüne yaklaştı ve gözlerinin içine derinlemesine baktı. "Benim burada olmam sana gerçekten rahatsızlık veriyorsa, gidebilirim." der, içtenlikle.

Fushiguro, Itadori'nin gözlerine bakar ve bir süre sessiz kalır. Sonunda, başka bir yöne bakarak derin bir nefes alır ve "Hayır, sorun değil. Burada kalabilirsin," der, sesindeki kızgınlık yerini yumuşak bir tona bırakmıştır

İtadori, Fushiguronun bu sözlerinden sonra şaşırır ve gözlerini iyice açarak bakar. "bu da ne? kalbim çok hızlı atmaya başladı"

---

aşık diye yorumladım :D oy vermeyi unutmayın <3