Vy gotovy goret'?

1.4K 134 133
                                    

Selamlar, selamlar biz geldik. Medya çok güzel değil mi???

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Çünkü ben bu bölümü yazarken yani bu hafta tuhaf bir şekilde bir sabah uyandım ve boğaz ağrısı ile güne merhaba dedim açıkçası. Bahar geldi ve alerjim tetiklendi yüksek ihtimalle, neyse bu yüzden kendinize cici bakın bakayım bebeklerim.

2 hafta sonra vizelerim var, haftaya bölüm yeniden atarım yüksek ihtimalle ama sonraki iki hafta falan bölüm gelmeyebilir çünkü malum vizeler... Şimdiden haberiniz olsun bebeklerim.

Sizleri çok seviyorum ve hepinizi de kocaman öpüyorum🤍

Bölüm şarkıları;

Sickick - Infected (neredeyse tüm bölümü bu şarkıyla yazdım🫡)

The Weeknd - Sidewalks

Yeat - Talk

İyi Okumalarrr. (Aşağıdaki kolaj bana bu kurgudaki Taekook'un enerjisini veriyor. Karakterler tam olarak kafamda bu şekilde.)

Sinirimi bozan şey onun varlığı mıydı yoksa benim üzerimde onun varlığının bu kadar tesiri oluşu mu?

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Sinirimi bozan şey onun varlığı mıydı yoksa benim üzerimde onun varlığının bu kadar tesiri oluşu mu?.. İşte bu soru son on yıldır zihnimde kendi kendime sormaya korktuğum ama sorduğumda da asla net bir yanıt alamadığım beni sıkıştıran ve yoran bir olguydu içimde. Sahi nefret neyle başlardı? Niye nefret etmek böylesine kolaydı? Nefret, bir insanı benliğinizden öteye koymaya başladığınız noktadan acımasızca doğan sevginin neferiydi aslında. Çünkü nefret en çok zaaflardan beslenirdi ve zaaflarınızı ise hep en yakınınıza gösterirdiniz, sevmezseniz eğer zaaf da olmazdı ancak sevdiklerinize bu denli zaaf gösterirdiniz. Yani nefret en çok da bünyesinde sevginin ateşini saklardı.

Sinsice bir sırıtışla hâlâ yüzüme bakıyorken o, bugün ne kadar da çok gardımı düşürüp onun tuzağının içine çekildiğimi anlamıştım. Oyun oynardı, acımazdı, asla durmazdı, yok ederdi en çok da sinsice. Bu yüzden oyunları beni gittikçe dibe batıran bir yüktü omuzlarımdaki. Korktum... Kabullen. Korktum hem de onu kaybetmekten delicesine ancak o kendi hayatıyla kumar oynayıp beni ayağına getirtecek kadar deli bir psikopattı.

Korktun, nefretin ne diye saklayamadı seni...

Korkarsan kaybedersin, zaaf gösterirsen Vlad gelip bitirir işini hele ki konu oyken zaaf gösterirsen şerefsiz öyle bir zevk alır ki, hiçbir afyonda elde edemeyeceği tatmin oluşu elde eder benliği. Uyuşturur zevki onun aklını, tıpkı korkunun benim aklımı uyuşturup ona ahmakça zaaf göstermem gibi.

HOUSE OF BALLOONS || TaekookWhere stories live. Discover now